Leda (mitologia)

Leda z łabędziem, odrestaurowana kopia rzymska, być może na podstawie oryginału Timoteusza (Museo del Prado)

Leda była podziwiana przez Zeusa, który uwiódł ją pod postacią łabędzia. Jako łabędź, Zeus wpadł w jej ramiona, aby ochronić ją przed ścigającym orłem. Ich współżycie, tej samej nocy, kiedy Leda leżała ze swoim mężem Tyndareusem, zaowocowało dwoma jajami, z których wykluły się Helena (znana później jako piękna “Helena Trojańska”), Klitajmestra oraz Kastor i Polluks (znani również jako Dioskurowie). To, które dzieci są potomstwem śmiertelnego króla Tyndareusa, a które Zeusa, a więc w połowie nieśmiertelne, nie jest spójne między księgami, podobnie jak to, które dziecko wykluło się z którego jaja. Podział jest prawie zawsze w połowie śmiertelny, w połowie boski, choć pary nie zawsze odzwierciedlają pary dziedzictwa dzieci. Kastor i Polluks są czasem obaj śmiertelni, czasem obaj boscy. Jednym spójnym punktem jest to, że jeśli tylko jeden z nich jest nieśmiertelny, to jest to Pollux. Zawsze jest też powiedziane, że Helen jest córką Zeusa.

W Iliadzie Homera, Helen patrzy z murów Troi i zastanawia się, dlaczego nie widzi swoich braci jest wśród Achajów. Narrator zauważa, że obaj są już martwi i pochowani w swojej ojczyźnie Lacedaemon, sugerując w ten sposób, że przynajmniej w tradycji homeryckiej obaj byli śmiertelni.

Inna wersja mitu mówi, że Nemezis (Νέμεσις) była matką Heleny, a także została zapłodniona przez Zeusa w postaci łabędzia. Pasterz znalazł jajo i dał je Ledzie, która starannie przechowywała je w skrzyni do czasu wyklucia. Kiedy jajo się wykluło, Leda adoptowała Helenę jako swoją córkę. Zeus upamiętnił również narodziny Heleny, tworząc na niebie gwiazdozbiór Cygnus (Κύκνος), czyli łabędzia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.