Powiedzmy, że grasz w piłkę nożną. I nie idzie dobrze.

Zdjęcie od Yasuyoshi Chibay/AFP/Getty Images.

To był długi, trudny mecz do tej pory, i podczas gdy wszyscy w Twojej drużynie grali całkiem dobrze, druga drużyna jest przed Tobą.

Wiesz, że możesz przeforsować i wygrać … ale najpierw musisz się psychicznie podnieść. Więc co byś zrobił? Wygłosiłbyś do siebie mowę dopingującą? Zaplanować misterną strategię?

Jaki jest najlepszy sposób na zmotywowanie się do tego, aby nie tylko pozostać w grze, ale też lepiej sobie radzić?

Naukowcy chcieli sprawdzić to pytanie, więc stworzyli mały, dziwny konkurs.

Naukowcy z Anglii zwerbowali prawie 45 000 ludzi (przy okazji, jest to niewiarygodnie duża próbka do badań psychologicznych) i postawili ich przeciwko komputerowi w swego rodzaju wirtualnym wyścigu. Gracze musieli spróbować znaleźć swoje drogi przez randomizowane siatki liczb tak szybko, jak tylko mogli.

Każdy gracz dostał trzy szanse, aby zagrać w tę grę (plus jedna runda praktyki). Pomiędzy rundami gracze otrzymywali różnego rodzaju motywacyjne wiadomości wideo (prezentowane przez olimpijczyka Michaela Johnsona, co jest w pewnym sensie zachwycające).

Yeeeeaah! Johnson na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku. Zdjęcie od Andy Lyons /Allsport.

Przesłania zasadniczo mieściły się w trzech kategoriach:

Kategoria 1 to autotalk.

To jest całkiem sporo tego, co jest napisane na etykiecie. W tych motywacyjnych wiadomościach, Johnson zachęcał graczy do mówienia do siebie, mówiąc takie rzeczy jak: “Mogę pobić ten wynik!”

GIF z “The Waterboy.”

Kategoria 2 to wyobrażenia.

Ta kategoria motywacyjnych wiadomości zachęcała graczy do uwolnienia swoich wewnętrznych oczu i wizualizowania rzeczy – jak pokonanie komputera lub przejście przez siatkę numerów superszybko.

GIF z “Spongebob Squarepants.”

I kategoria 3 została nazwana “planowaniem if-then.”

W tym przypadku Johnson zachęcał graczy do wymyślania konkretnych planów walki w grze. “Jeśli zacznę się martwić o błędy”, mogli powiedzieć sobie, “wtedy się uspokoję i zrelaksuję.”

Naukowcy również rozbili każdą z tych trzech kategorii na cztery różne skupienia.

Motywacje zostały posortowane w stosy w oparciu o to, co może być pożądanym wynikiem, jak “skupienie się na zachowaniu spokoju”, “zapamiętanie instrukcji” lub “myślenie przez sam proces gry.”

Następnie naukowcy zebrali dane na temat wszystkich tych różnych czynników, przełożyli je przez swój analizator danych science-o-matic (uwaga: tak naprawdę nie istnieje), i oto … wyniki wyskoczyły!

Więc które podejście wygrało?

Greg Rutherford skacze w dal na Olimpiadzie w 2012 roku. Photo by Stu Forster/Getty Images.

Okazuje się, że powiedzenie “Mogę to zrobić” (w myślach lub na głos) zmienia grę.

Motywowani zarówno autotalkami, jak i wyobrażeniami gracze radzili sobie dobrze, zwłaszcza gdy skupiali się na wyniku, którego pragnęli lub procesie, który mógł ich tam doprowadzić. Ale autotalk nie tylko pomógł graczom zrobić lepiej – to sprawiło, że czuli, że robią lepiej, co jest kluczowe.

Niestety, były pewne kategorie, które nie robiły tak dobrze. Planowanie typu “jeśli – to” pomogło trochę, jeśli gracze skupili się na wyniku lub procesie, ale nie było tak silne jak pozostałe dwie. A skupienie się na instrukcjach lub próba kontrolowania emocji też nie pomogła zbytnio.

Self-talk nie jest właściwym rozwiązaniem dla każdej sytuacji. Ale jeśli zmagasz się z psychikę do czegoś, warto spróbować go out.

Naukowcy wskazał, że ich badanie spojrzał na krótkim czasie gry komputerowej, więc coraz się pompowane przed spotkaniem biznesowym lub wydarzenia toru może wymagać innej strategii. Dodatkowo, mózgi każdego z nas pracują nieco inaczej. To, co może działać dla jednej osoby, może nie działać dla wszystkich.

Ale naukowcy pracujący nad tym projektem uważają, że ta praca może pomóc ludziom zaprojektować lepsze interwencje, aby pomóc ludziom pozostać zmotywowanym.

Jeśli musisz się zmobilizować, przekieruj to urocze dziecko.

Wideo z dmchatster/YouTube.

Możesz czuć się trochę głupio, ale podejdź do swojego lustra i powiedz sobie, że możesz to zrobić. Albo wykorzystaj swój wewnętrzny mały silnik, który może (“Myślę, że mogę, myślę, że mogę”). A może ogłosić światu: “Tym razem pokonam ten cholerny komputer.”

To może po prostu zadziałać.

.