Abstract

In 1898 raakten de Verenigde Staten in oorlog met Spanje. Het voornaamste motief van de VS was de Cubaanse onafhankelijkheid; maar veel meer dan altruïstische belangen op het gebied van de buitenlandse politiek motiveerden de Verenigde Staten om zich te mengen in de strijd tussen de Spaanse regering en Cubaanse revolutionairen. De meeste historische verslagen van de Spaans-Amerikaanse oorlog geven vergelijkbare analyses van de belangrijkste oorzaken van het conflict: slechte behandeling van Cubanen in herconcentratiekampen door de Spanjaarden, “gele journalistiek”, bescherming van de economische belangen van de V.S., expansionistisch gezinde politici, gebrek aan respect van de Spanjaarden voor de Amerikaanse president McKinley en het zinken van de U.S.S. Maine. Een combinatie van al deze factoren leidde er uiteindelijk toe dat de Verenigde Staten ten strijde trokken tegen Spanje, maar de meest invloedrijke factor voor het Amerikaanse publiek was het zinken van de U.S.S. Maine. Niets motiveert de Amerikaanse burgerij meer om een oorlog te steunen dan vergelding voor een directe aanval op de VS (b.v. het bombarderen van Pearl Harbor gevolgd door een oorlogsverklaring). De perceptie van een opzettelijke aanval op de Maine dreef de Verenigde Staten tot oorlog.