Velen denken dat Chinezen overal in China, of zelfs onder de overzeese Chinese gemeenschap, dezelfde talen spreken. Afgezien van de enorme en substantiële verschillen die in China in verschillende dialecten en varianten worden aangetroffen, is er ook een bekende steeds terugkerende vraag: Spreken Taiwanezen Chinees?

In de eerste plaats bestaat de Chinese taal niet. De meest verbreide, die ook door de media wordt gebruikt, heet Mandarijn of Putonghua (普通话). Meer dan 75% van de Chinese bevolking spreekt het. Niettemin zijn er tal van dialecten in China. De belangrijkste zijn : Kantonees (广东话, guǎngdōng huà), Hunanees (湖南, húnán), Min (闽, mǐn), Gan (赣, gàn), Wu (吴,wú ) en Hakka (客家话, kèjiā huà). En ja, Taiwanezen spreken Chinees. Om precies te zijn spreken ze een variant die 台语 (táiyǔ) wordt genoemd.

Taiwanees is dus het dialect dat op de Taiwanese eilanden wordt gesproken.

Spreektaal

Mandarijn en Taiwanees zijn verschillend, vooral in hun uitspraak. Zo is het in het Mandarijn gebruikelijk om de klank 儿 (Ér) aan het eind van een woord te plaatsen. Als u door de smalle straatjes (胡同, hútòng) van Peking wandelt, kunt u三里屯 (Sānlǐtún) tegenkomen, een beroemde straat, maar de plaatselijke bevolking zegt altijd “Sanlitorn” met de儿 eindklank. Een ander voorbeeld, in het Mandarijn “wacht even” is 等会儿 (děng huǐ’er). In Taiwan gebeurt dat niet, deze laatste zin is “等会 (děng huǐ); geen 儿 slotklank.
Als we op vakantie zijn in Taiwan en we spreken een standaard Mandarijn, dan zullen de lokale mensen ons nog steeds begrijpen, maar ze zullen denken dat we een dialect uit Beijing hebben geleerd.

Hoe dan ook, in Taiwan is “wacht even” zelfs een heel andere zin dan mijn vorige voorbeeld. Mandarijn en Taiwanees gebruiken verschillende woorden om hetzelfde concept uit te drukken. Dus Taiwanezen begrijpen等会 (děng huǐ), maar ze zullen zeggen等一下 (děng yīxià).
Andere voorbeelden: in het Mandarijn is ondergronds地铁站 (dìtiě zhàn), maar in Taiwan is dat 捷運站(jié yùn zhàn); op het vasteland van China is goedemorgen is早上好 (zǎoshang hǎo), in Taiwan zegt men: 早安 (zǎo ān).

Schriftelijke taal

Wat de geschreven taal betreft, is het belangrijkste verschil tussen het Mandarijn en het Taiwanese dialect gelegen in hun systeem. In de Volksrepubliek China (het vasteland van China met Beijing als hoofdstad) worden al meer dan 60 jaar vereenvoudigde Chinese karakters (简体字 jiǎntǐzì) gebruikt, die tussen de jaren ’50 en ’60 zijn ingevoerd. Het Taiwanese systeem daarentegen is gebaseerd op traditionele Chinese karakters (繁体字 fántǐzì), die beslist complexer zijn.

Een ander verschil is de fonetische transcriptie van de karakters: 拼音 (Pīnyīn) wordt het meest gebruikt, maar de Taiwanese regering heeft gekozen voor

註音 (Zhùyīn), wat staat voor 注音符号 (zhùyīn fúhào), vertaald als “fonetische symbolen”, ook wel Bopomofo genoemd.

Deze interessante en belangrijke verschillen tussen de 2 hoofdvarianten van het Mandarijn mogen je er echter niet van weerhouden zo’n mooie en charmante taal te leren, vooral niet als je een gepassioneerde LiveLingua Tutor aan je zijde hebt!