Op een heldere nacht kunt u misschien omhoog kijken en een gebogen sliert sterren zien, genesteld tussen Weegschaal en Boogschutter. Volgens de Griekse legende stuurde Artemis, de godin van de wilde dieren, een schorpioen om de jager Orion te doden. Om die reden werd het sterrenbeeld Schorpioen strategisch aan de hemel geplaatst, aan de andere kant van de horizon dan Orion’s sterrenbeeld, alsof hij hem eeuwig achtervolgde.

Tot in enkele van de oudst bekende mythen wordt over schorpioenen gesproken, omdat de soort naar schatting 450 miljoen jaar heeft overleefd. Door hun aparte lichaamsvorm en spitse angel hebben schorpioenen millennia lang een negatieve reputatie gehad en werden ze vaak geassocieerd met kwaad en chaos. Ironisch genoeg bezitten minder dan 40 van de 1300 bekende schorpioensoorten die over de hele wereld verspreid zijn, gif dat krachtig genoeg is om een mens te doden. Deze gevaarlijke soorten komen voor in het Midden-Oosten, Afrika, Mexico, Zuid-Amerika en India. Maar dat betekent niet dat schorpioenen niet hun deel van de pijn toebrengen. Naar schatting 5.000 mensen sterven door schorpioen-gerelateerde oorzaken elk jaar.

De schorpioen is een lid van de spinachtige familie en is nauw verwant aan spinnen, mijten en teken. Spinachtigen hebben vier paar poten en twee lichaamssegmenten: een cephalothorax en een abdomen. Hun lichaam is bedekt met een exoskelet van een stof die chitine heet. Een eigenaardige eigenschap van dat uitwendige omhulsel maakt schorpioenen gemakkelijk te herkennen in het donker. Door een onbekende chemische stof in de chitine, zal, als je ‘s nachts met een ultraviolet licht op een schorpioen schijnt, zijn lichaam fluoresceren, of gloeien. Zijn staart is verdeeld in vijf segmenten (eindigend met de giftige angel), en aan het andere eind van zijn lichaam heeft de schorpioen een stel krabachtige knijptangen, pedipalpen genaamd, die hij gebruikt om een prooi vast te grijpen en te verpletteren.

Maar de schorpioen hoeft zijn stevige pantser niet vaak te gebruiken om een maaltijd te vangen. Zoals de geduldige visser die urenlang rustig op een hap van zijn lijn wacht, is de schorpioen een meester in het wachten op voedsel.