Het begon met IQ. Businessscholen verwachtten van afgestudeerden dat ze cashflows en vergelijkbare bedrijfsanalyses onder de knie hadden. In die tijd hoefden MBA’s alleen maar model ninja’s te zijn om de deuren te openen en het geld te laten regenen. Nu niet meer. Nu zijn werkgevers op zoek naar meer “compleet” talent. Noem het bonensplijter meets teambuilder. Net als yin en yang, richten businessscholen zich op het koppelen van het IQ met het EQ – het vermogen om te luisteren, aan te passen, en conflicten op te lossen.

Nu, Duke University’s Fuqua School of Business eist iets extra’s van haar studenten. Decaan Bill Boulding noemt het DQ – een acroniem dat wordt geassocieerd met alles van gegevenskwaliteit tot Dairy Queen. Om precies te zijn, DQ staat voor “Decency Quotient.” Voor Boulding is het het echt transformerende deel van de Duke MBA-ervaring – een programma dat al lang geroemd wordt om zijn “Team Fuqua”-dynamiek. Terwijl de intellectuele paardenkracht (IQ) en sociale vaardigheden (EQ) nog steeds fundamenteel zijn voor succes op lange termijn in de ogen van Boulding, zal het DQ zijn wat uiteindelijk leiders onderscheidt.

“Om het soort leider te zijn dat de wereld vandaag nodig heeft, moet je iemand zijn die echt om anderen geeft en die een verschil wil maken in het leven van anderen,” vertelt Boulding P&Q in een interview uit 2018.

THE DQ DIFFERENCE

Shari Hubert, associate dean of admissions aan Duke University’s Fuqua School of Business, breidde het punt van Boulding uit op een 2018 CentreCourt Festival van P&Q. “Er is dit fatsoensquotiënt waar we over praten en dat is echt belangrijk voor ons,” merkt ze op. “En ik denk dat dat de kern is van Team Fuqua. Het gaat er niet alleen om hoe slim je bent of, weet je, hoe welbespraakt of communicatief je bent, maar het gaat er ook om hoe fatsoenlijk, hoeveel empathie heb je voor anderen? Geef je om je team- en klasgenoten en steun je ze als je samen door deze transformatie gaat? Als een individu sterker wordt, zal dat je team sterker maken, de klas sterker, en de school sterker. Het voegt waarde toe aan je merk en aan je diploma.”

Het DQ van Duke was onmiddellijk duidelijk voor fulltime MBA’s, vroeger en nu. Samenwerkend, ambitieus, ondersteunend, open, groeigestuurd – Fuqua is de thuisbasis van een diverse en fervente groep die altijd op zoek is naar #2 – hun peers.

“Fuqua is echt een gelukkige plek,” schrijft Julian Gordon, een 2018 P&Q Best & Brightest MBA. “Fuqua-studenten hebben een sterke toewijding om elkaar te helpen hun persoonlijke en professionele doelen te bereiken. De administratie en de faculteit zijn ook even gejaagd om ervoor te zorgen dat we collectief een groter goed voor iedereen bereiken. Deze toewijding resoneerde diep met mij. Vanaf de eerste keer dat ik door onze school liep, voelde het als thuis voor mij. Het was om die redenen dat ik me geroepen voelde om me kandidaat te stellen als medevoorzitter van deze school. Als een student die zoveel steun heeft gekregen, voelde het alsof het mijn kans was om die giften naar voren te schuiven.”

EEN PLAATS WAAR IEDEREEN IS INBEGREPEN

Voor Mary Fernandez, een aankomend eerstejaars, onderscheidden Fuqua-klasgenoten zich door wat ze niet deden. Een blinde vrouw, Fernandez heeft meegemaakt goedbedoelende collega’s altijd op zoek om te springen in en helpen, ervan uitgaande dat ze het niet kon maken op haar eigen vanwege haar handicap. Bij Fuqua zorgt het DQ DNA voor een tegenovergestelde reactie. Hier krijgt ze de ruimte om fouten te maken, terwijl Team Fuqua haar aanzienlijk betrekt bij de gemeenschap – een combinatie die ze nergens anders heeft ervaren.

“Ik denk dat de gemeenschap op Fuqua op de een of andere manier begrijpt dat inclusie niet alleen vragen aan ondervertegenwoordigde minderheden om op te dagen is, maar om hen echt op een zinvolle manier op te nemen in het weefsel van de gemeenschap,” schrijft ze. “En ik denk dat dat het bijzondere is van de studenten hier… Ik merk dat ik voortdurend extreme moeite moet doen om anderen op hun gemak te stellen, omdat ze gewoon niet weten hoe ze moeten omgaan met mensen die anders zijn dan zij. Zo heb ik me op Fuqua nooit gevoeld. Ik heb het gevoel dat ik een gemeenschap heb gevonden die vragen kan hebben en wil helpen op welke manier dan ook, maar die ook begrijpt dat ik niet alleen mijn handicap ben. Kortom, er zijn maar weinig plekken waar ik me zo op mijn gemak heb gevoeld om mezelf te zijn buiten kringen van niet-gehandicapten. En dat is iets wat voor mij van grote betekenis is.”

Deze egalitaire geest is een kenmerk van de Class of 2020. Neem Alexandra Herrera Flores. Zij groeide op in Peru, waar het vrouwen verboden was om te voetballen. Haar werd verteld dat “het niet voor een meisje was” en “voetbal is te grof voor een teer klein meisje”. Haar ouders waren het met haar eens en gaven haar zelfs huisarrest als ze stiekem ging spelen. Dat hield Herrera Flores niet tegen. Toen ze volwassen was, richtte ze een sociale onderneming op die uitgroeide tot Ligas Femeninas Futbol 7 (LF7) – de grootste vrouwenvoetbalcompetitie van Peru. Met 3.500 speelsters en 52.000 volgers op haar fanpagina organiseert LF7 het grootste voetbaltoernooi van het land, terwijl de winst naar sociale academies gaat om kansarme meisjes te helpen.

DUSANAPUDI SCOURS INDIA TO PROMOT ENTREPRENEURESHIP

Egalitair – en ook divers. Voordat hij naar Durham vertrok, was Anthony Solesi vice-president strategie bij de Bank of New York Mellon. Anna Sturkey was consultant bij Bain & Company, waar ze de Women at Bain (WAB)-groep hielp de lat hoog te leggen voor de andere kantoren. Tanvie Vinayak werkte als senior analist voor het Clinton Health Access Initiative na een periode bij PwC. Vinayaks aanspraak op roem? Ze herontwierp modellen voor onderwijs, werkgelegenheid en ondersteuning voor mensen met autisme, cerebrale parese en andere handicaps die werden geïmplementeerd door de minister van Volksgezondheid en Gezinswelzijn van de regering van India.

“Het was een buitengewoon gevoel te weten dat ons denkproces en onze bijdrage waren geformaliseerd in beleid dat miljoenen ten goede zou komen.”

Op hetzelfde moment heeft Anurag Dusanapudi zijn carrière gewijd aan de sociale sector in India, waarbij hij zelfs naar 150 plattelandsdorpen reisde om ondernemerschap te bevorderen en armoede te bestrijden. “Toen ik begon in de sociale impactruimte, had ik geen formele opleiding of ervaring,” geeft hij toe. “In twee jaar tijd heb ik een model gebouwd en gestroomlijnd dat door het Ministerie van Plattelandsontwikkeling (Indiase overheid) werd geselecteerd als een nationale best-practice. Ik ondersteunde het ministerie bij het ontwerpen en implementeren van een nationaal beleid in 16 staten in India met een impact van 370.000 directe begunstigden. Toen ik mijn baan in het bedrijfsleven opzegde om de sociale impact te onderzoeken, had ik nooit gedacht dat ik iets op deze schaal zou kunnen bereiken.”

FIRST YEAR MASTERS A 75 STRING INSTRUMENT

Op zoek naar echte verantwoordelijkheden? Wat dacht je van Tala Kayyali? Zij leidde een Enterprise Resource Planning-upgrade van 54 miljoen dollar, waarbij ze 23 mensen leidde en zes noodplannen ontwikkelde. Oh, en ze was de jongste en enige vrouwelijke leider ook! Dan is er Alexander Wilson, een senior Special Forces medisch sergeant. In 2017 werd hij geconfronteerd met zijn ergste nachtmerrie: een terroristische aanslag in een dorp dat 100 mijl verwijderd was van een ziekenhuis. De tragedie bleek ook Wilson’s finest hour.

“Ons team van twaalf (slechts twee van ons formeel opgeleid in de geneeskunde) had de wanhopige verantwoordelijkheid om meer kritieke patiënten te behandelen dan we de menselijke middelen hadden om te verwerken. Maar de medische training die ik in de loop der jaren met mijn teamgenoten had gevolgd, sloeg aan en we werkten samen om elke patiënt snel genoeg te behandelen, zodat alle levens werden gered. Het effect zien van de ontelbare uren die ik heb besteed aan het aanleren van chirurgische vaardigheden aan mijn teamgenoten en getuige zijn van het feit dat ze die vaardigheden op zo’n zinvolle manier gebruikten om rechtstreeks onschuldige levens te redden, was het meest trotse moment van mijn leven.”

De klas is even fascinerend buiten hun carrière. Evan Lau noemt zichzelf “parachutespringer, financieel professional en natuurbeschermer van wilde dieren.” Hoe serieus is hij met dat laatste? “Olifanten bezochten af en toe mijn tent op sterrennachten toen ik me aansloot bij het Masai Mara National Conservancy Program in Kenia. Daar leefde ik in de bush met zes internationale vrijwilligers, gaf ik les aan een lokale vluchtelingenstam onder de kokende zon, en hield ik jachtluipaarden in de gaten terwijl het regende.”

Op dezelfde manier balanceert Tala Kayyali “een wetenschappelijk brein met het hart van een muzikant.” Haar unieke talent is het bespelen van een 75-snarig instrument genaamd de qanun – en ze heeft gespeeld in een geheel vrouwelijk ensemble in Jordanië genaamd “Nashmiyyat.” Alexander Wilson is jaloers op zo’n evenwicht.

“Ik heb meer dan 18 jaar van mijn leven in het buitenland doorgebracht, in meer dan 30 verschillende landen. Ik ben opgegroeid met het spreken van verschillende talen en heb op zes verschillende internationale scholen gezeten. Elk lid van mijn familie is in een ander land geboren. Typisch onschuldige vragen als: ‘Waar kom je vandaan?’ kunnen een kleine interne identiteitscrisis voor mij veroorzaken.”

FUQUA CRACKS 40% MARK FOR WOMEN

Volgens de cijfers kan de Class of 2020 als Fuqua’s meest diverse tot nu toe worden gerangschikt. De klas bestaat voor 42% uit vrouwen – een stijging van acht punten ten opzichte van het voorgaande jaar. In context vertegenwoordigt dit het hoogste percentage vrouwen op Fuqua sinds de Class of 2011, waar het totaal op 38% stond. In een jaar waarin Amerikaanse MBA-programma’s een sterke daling van het aantal internationale studenten meldden, noteerde Fuqua een aandeel van 38%, slechts een punt lager dan het jaar ervoor.

Het programma is even divers als het gaat om Amerikaanse studenten. Het noordoosten en het zuiden zijn goed voor respectievelijk slechts 26% en 23%, terwijl de overige vier regio’s (Mid-Atlantic, Midwest, Southwest en West) elk 10% of meer van de klas uitmaken. Het percentage ondervertegenwoordigde Amerikaanse minderheden bleef ook stabiel op 16%, terwijl gehuwde studenten 18% van de klas uitmaakten.

“Ik ben enthousiast over de vooruitgang die we boeken bij het vergroten van de diversiteit in onze gemeenschap – van onze studentenpopulatie tot faculteit en zelfs adviesraden,” merkt Russ Morgan op. “We hebben veel initiatieven genomen om de diversiteit te vergroten en het is mooi om te zien dat die inspanningen blijven renderen. We zijn een gemeenschap die sterk gelooft in het leren van verschillen – dus echt deze inspanningen zijn kern van ons DNA en zullen onze gemeenschap nog interessanter blijven maken voor toekomstige studenten.”

GMATs CONTINUE TO CLIMB

Academisch gezien behoort de 2020 Class ook tot de beste ooit van de school. De gemiddelde GMAT’s blijven gestaag stijgen. Het gemiddelde van 704 is dit jaar twee punten hoger dan het jaar ervoor en acht punten hoger dan de klas van 2017. Nog meer, zijn 3,5 undergraduate GPA-gemiddelde is een 0,1 van een punt bump over de afgelopen drie jaar ook.

In de afgelopen jaren heeft Fuqua ook een trend gezet naar het accepteren van meer business en accounting majors. Twee jaar geleden, vertegenwoordigden deze studenten 29% van de klas. Dit jaar is dat aandeel 37%. Dit aantal is ten koste gegaan van de majors techniek en natuurwetenschappen, die het afgelopen jaar van 26% naar 22% zijn gedaald. Liberal arts hield stabiel op 19%, terwijl economie majors 17% van de klas zetels.

In termen van professionele achtergronden, Fuqua segmenteert ze in zeer kleine plakjes. Vertaling: er zijn drie sectoren met grotere blokken, gevolgd door 16 andere met 5% of minder leden van de klas. Niet verrassend is dat consultancy met 24% het grootste segment van de klas vormt. Financiële diensten (22%) en gezondheidszorg (7%) maken ook sterke shows in de klasse.

Meet the Class of 2020 Series

University of Chicago’s Booth School of Business

Dartmouth College Tuck School of Business

University of Michigan’s Ross School of Business

Cornell University’s Johnson Graduate School of Management

New York University’s Stern School of Business

Washington University’s Olin Business School