Streszczenie

PIP: Osady wiejskie, charakteryzujące się analfabetyzmem, tradycjonalizm, izolacjonizm, i gospodarki rolnej, dominują Afryki Tropikalnej. Niniejszy artykuł przedstawia historyczny przegląd ewolucji osadnictwa od czasów przed panowaniem kolonialnym do chwili obecnej, aby zapewnić lepsze zrozumienie życia wiejskiego dla celów formułowania polityki rządowej. Zanim nastały rządy kolonialne, handel niewolnikami na początku XIX w. spowodował, że wielu mieszkańców wsi osiedliło się w rozproszonych, odległych osadach, które powstały dzięki zwiększonej produkcji żywności i zmniejszonej migracji. Po podziale Afryki (1885) różne rządy skupiły rozproszone osady w celu zapewnienia bezpieczeństwa i kontroli administracyjnej. Osady wiejskie zostały przekształcone przez siły kolonialne, pragnienia mieszkańców wsi o więcej ziemi i bogactwa, a także nowe osiedla zakładane przez Europejczyków. W dzisiejszej Afryce lepsza komunikacja, bardziej zróżnicowana gospodarka i mniejszy tradycyjny konserwatyzm nadal wpływają na wzorce osadnictwa wiejskiego. Rozwój zasobów oraz powody rolnicze i medyczne działają obecnie na rzecz zmiany osadnictwa, ale mieszkańcy wsi są obecnie rekompensowani za takie ruchy, a nawet mogą poprawić swoje możliwości zarobkowe z nich. Autorka opisuje wzorce osadnicze w Sierra Leone, które są typowe dla dużej części Afryki tropikalnej. Osady na wzgórzach, które oferowały bezpieczeństwo przed wojnami międzyplemiennymi, dominowały w 19 wieku, ale Hut Tax War (1989) przyniósł spokój i poprawę gospodarki. Dziś większość obszarów wiejskich Sierra Leone straciła ludność na rzecz obszarów wydobycia diamentów i żelaza. Modernizacja zmieniła sposób odżywiania, warunki mieszkaniowe, wielkość osiedli, ich układ i techniki rolnicze. Autor podkreśla silne wpływy środowiskowe na ewolucję i rozwój osadnictwa, i wzywa do większego zrozumienia osiedli wiejskich, aby pomóc w przyszłym planowaniu dla ludzi Afryki Tropikalnej.