Akord wspólny, w teorii harmonii, to akord, który jest diatoniczny do więcej niż jednego klucza lub, innymi słowy, jest wspólny (dzielony przez) dwa klucze. Wspólny akord” może być również zdefiniowany po prostu jako akord triadyczny (np. C-E-G), jako jeden z najczęściej używanych akordów w tonacji (I-IV-V-vi-ii), wężej jako triadę, w której kwinta jest doskonała (tj, trójdźwięk durowy lub molowy), w którym to znaczeniu jest alternatywnie określany jako “akord doskonały” lub, jeszcze wężej (w praktyce amerykańskiej), tylko jako trójdźwięk durowy.

Akord powszechny w tonacjach G, D, i A-dur; a także E, B, i F♯ moll.

Common akordy są często używane w modulacjach, w rodzaju modulacji znany jako wspólny modulacji akord lub diatoniczny pivot modulacji akord. Przenosi się z oryginalnego klucza do klucza docelowego (zwykle blisko spokrewniony klucz) za pomocą akordu oba klucze akcji. Na przykład, G-dur i D-dur mają 4 akordy wspólne: G, Bm, D, Em. Można to łatwo ustalić za pomocą wykresu podobnego do tego poniżej, który porównuje jakości akordów. Akord I w G-dur – akord G-dur – jest również akordem IV w D-dur, więc I w G-dur i IV w D-dur są wyrównane na wykresie.

Każdy akord z tą samą nutą pierwszoplanową i jakością akordu może być użyty jako “akord obrotowy”.” Jednakże, akordy, które nie są powszechnie spotykane w stylu utworu (na przykład, akordy dur VII w chorale w stylu Bacha) nie są również prawdopodobne, aby być wybrane jako akord obrotowy. Najbardziej powszechne akordy przestawne to akordy dominujące (ii i IV) w nowej tonacji. Podczas analizy utworu, który wykorzystuje ten styl modulacji, wspólny akord jest oznaczony z jego funkcji w obu oryginalnych i docelowych kluczy, jak to może być postrzegane w obu kierunkach.

A akord jest wspólny lub dzielony przez sześć kluczy: trzy główne klucze i trzy względne klucze moll. Na przykład, akord C-dur jest zawarty w F, C, i G-dur, jak również D, A, i e-moll.