W uznaniu 146. rocznicy urodzin znanego badacza Arthur Alfonso Schomburg bierzemy spojrzenie na jego zaangażowanie w ożywienie Harlem Renaissance występujących podczas “Roaring Twenties.”

Urodzony Jan. 24, 1874, w Santurce, Puerto Rico do Mary Josephina, czarny Cruzan matki i Carlos Federico Schomburg, Puerto Rican ojca, poświęcił swoje życie do odkrywania Afryki chwalebne dziedzictwo po piątej klasie nauczyciel powiedział mu: “Czarni ludzie nie mają historii, nie ma bohaterów, nie ma wielkich momentów.”

Po studiach afrykańskiej literatury i druku komercyjnego na Karaibach, Schomburg wyemigrował do Harlemu na 17 kwietnia 1891. W 1898 roku, był współzałożycielem Negro Society for Historical Research i służył jako lider American Negro Academy. Jego rodzina przeniosła się na 105 Kosciusko St. w Bed-Stuy, Brooklyn, w 1918 roku, jednak nadal utrzymywała swój dom w Harlemie.

Mieszkał wśród wygnanych kubańskich i portorykańskich nacjonalistów i intelektualistów w NYC.

“Z Harlemem przyszła odwaga, aby wyrazić nasze indywidualne ciemnoskóre jaźnie bez strachu i wstydu”, wskazał Langston Hughes.

Artystyczny, intelektualny i społeczny boom występujący w Harlemie, począwszy od 1918 roku, został początkowo nazwany “Nowym Ruchem Murzyńskim” i obejmował przede wszystkim Afroamerykanów, którzy niedawno przenieśli się podczas Wielkiej Migracji z wiejskiego Południa. Countee Cullen, Claude McKay i John E. Bruce byli wśród nich.

Jednakże wielu Afro-Caribbeans jak Hubert Harrison, Marcus Garvey i Schomburg również uczestniczył. Kiedy zaczęli się razem komunikować, zdali sobie sprawę, że ten sam opresyjny system dotyka ich wszystkich.

Do tego czasu Schomburg przedefiniował siebie jako “Afro Borinqueño”, “afrykańskiego Portorykańczyka”, i nauczył się pisać po angielsku. Pisał artykuły do kilku postępowych czarnych periodyków, w tym do magazynów The Crisis i Opportunity, Negro World i gazety New York Amsterdam News. W marcu 1925 roku sam opublikował swój inspirujący esej, “The Negro Digs Up His Past”, który mistrz nauczyciel Dr. John Henrik Clarke przypisał mu jako iskrę dla nastolatka.

Samouk bibliofil zgromadził ogromną kolekcję rzadkich afrykańskich artefaktów zgromadzonych podczas jego globalnych podróży, a w 1926 roku Nowojorska Biblioteka Publiczna zakupiła jego trofeum za $10,000 i wystawiła je w swoim oddziale przy 135th St., nadając mu nazwę Arthur A. Schomburg Collection of Negro Literature and Art. Kilku jego współczesnych – Langston Hughes i Zora Neale Hurston – wykorzystywało ją jako cenne źródło informacji. W 1973 roku, został przemianowany na Schomburg Center for Research in Black Culture.

W 1932 roku, bystry bibliograf i historyk służył jako kurator jego kolekcji.

Po operacji dentystycznej w Brooklyn’s Madison Park Hospital, zachorował i przeszedł 8 czerwca 1938 roku. Jego ciało zostało pochowane na brooklyńskim Cypress Hills National Cemetery.

“Schomburg był wybitnym badaczem i świadomą postacią, która wskazała właściwą ścieżkę dla nas wszystkich potomków Afro, aby podążać”, zauważa dr Georgina Falu, była dyrektorka CCNY’s Afro-Latino Studies. “Jego wkład w renesans Harlemu nigdy nie może być dokładnie opisany, ponieważ pozostały lata, wieki, pracy, którą rozpoczął. Powinniśmy starać się powiększyć ten zbiór naszych doświadczeń w całej diasporze, aby każdy wiedział, co wnieśliśmy do historii świata.”

Aby wesprzeć współnazwanie skrzyżowania Nostrand Avenue i Kosciusko Street “Arthur Schomburg Place,” skontaktuj się z facebook.com/arthur.schomburg.

.