Wise Cabin nie ma elektryczności ani bieżącej wody – ale ma wspaniałe widoki na bagna. Zdjęcie Wise Cabin autorstwa Dave’a Burdena

SouthEast Expeditions
757-331-2680
Odosobnienie w Wise Cabin za pośrednictwem SouthEast Expeditions zaczyna się od 595 dolarów od osoby za minimum dwudniowy pobyt dla maksymalnie sześciu osób. Cena obejmuje cały sprzęt, przewodników i zakwaterowanie. Nie ma dodatkowych kosztów za posiłki przygotowane przez Burden.

Z wyjątkiem latarni morskiej i pozostałości kilku wież strażniczych z czasów II wojny światowej, Wyspa Smith jest opuszczona. Żadnych śladów stóp nie pozostawia piasek, który jest usiany muszelkami.

Choć nikt nie mieszka na tej małej wyspie barierowej, jednej z 18 na wschodnim wybrzeżu Wirginii, nie jest ona cicha. Wiatr śpiewa przez trawę bagienną, a krzyki ptaków serenadą tych gości, którzy mają szczęście znaleźć tu swoją drogę.

Wielu, którzy odwiedzają, zawdzięcza to Dave’owi Burdenowi, właścicielowi SouthEast Expeditions. Od kilkunastu lat prowadzi on spływy kajakowe z miasteczka Cape Charles w Wirginii. Członek pół tuzina zielonych zarządów i komisji, Burden studiował nauki środowiskowe na Uniwersytecie Wirginii; zna te wody lepiej niż ktokolwiek inny. Częścią radości płynięcia z nim jest łatwość, z jaką wskazuje na stworzenia wielkie i małe, wyjaśniając, jak pasują do kruchego ekosystemu ostatniego dzikiego wybrzeża Mid-Atlantyku.

Choć oferuje on wycieczki o różnej długości, najbardziej niezwykłą jest trzydniowa wycieczka do Wise Cabin, stuletniego domu wodniaka, położonego z dala od cywilizacji w Rezerwacie Wybrzeża Wirginii.

Wycieczka rozpoczyna się czterogodzinnym wiosłowaniem, przerwanym lunchem na wyspie Mockhorn. Do pilotowania jednoosobowych kajaków nie jest wymagane żadne doświadczenie. Burden stara się płynąć z prądem, a wycieczka wymaga mniej więcej takiego samego wysiłku jak półdniowa wędrówka.

Do południa, impreza przybywa do Wise Cabin, jednopokojowej drewnianej konstrukcji z zestawem prycz, małym podwójnym łóżkiem, zniszczonym stołem i krzesłami, i niewiele więcej. Nie ma tam elektryczności ani bieżącej wody. Chemiczna toaleta znajduje się za zasłoną w pomieszczeniu na błoto.

Podczas gdy jego goście relaksują się na pokładzie, Burden gotuje kolację na propanowej kuchence kempingowej. Jak każdy posiłek, który przygotowuje, jest on wykonany z lokalnych składników, takich jak warzywa w sezonie i właśnie złowionych krabów i ryb. Śniadanie zawiera świeże jaja z farmy i kiełbasę zrobioną przez lokalnego rzeźnika.

Po kolacji, Burden wyjeżdża na noc, zostawiając gości do oglądania słońca zapadającego się w bagno, jak czaple, rybołowy i pelikany szybują w gasnących promieniach.

Następny dzień jest spędzany na życzenie gości; opcje obejmują wolontariat przy projektach odbudowy ostryg lub trawy morskiej lub obserwację ptaków z renomowanym przewodnikiem z okolicy. Dla wielu wystarcza spokojne wiosłowanie od plaży do plaży, obserwowanie delfinów bawiących się na falach i tłustych fok, które komicznie brykają w falach. Często grupa Burdena wykopuje małże na pobliskich równinach błotnych. Z powrotem w domku, Burden piecze i smaży owoce dnia, serwując świeże frytki z małży.

Następnego ranka, nadszedł czas, aby wrócić kajakiem do cywilizacji, choć Burden, który mówi, że założył swoją firmę jako “sposób na pokazanie ludziom, jak wyjątkowy jest Eastern Shore,” nie jest pewien, czy ktoś naprawdę zostawia go za sobą.

“To miejsce,” mówi, mrużąc oczy w ostrym słońcu, “może zmienić życie.”

Ten artykuł pojawił się w czerwcowym wydaniu The Washingtonian 2011.

Subscribe to Washingtonian
Follow Washingtonian on Twitter

Share Tweet .