TPWD ©

Opis Bliski kuzyn wiewiórki ziemnej, Black-tailed Prairie Dog jest gryzoniem o ciężkiej budowie i czarnym ogonie. Pieski preriowe mają duże oczy, krótkie ogony i brązowawo-pomarańczowe umaszczenie. Historia życia Pieski preriowe odgrywają ważną rolę w ekosystemie prerii. Służą one jako źródło pożywienia dla wielu drapieżników i pozostawić wolne nory dla sowy nory, Black-footed Ferret, Texas rogaty jaszczurki, króliki, zające, a nawet grzechotniki.
Prairie dogs są bardzo społeczne zwierzęta. Żyją jako grupa w pies preriowy “miasta”, które wahają się od jednego do ponad 1,000 akrów. Te miasta są podzielone na oddziały, które są ułożone jak hrabstwa w stanie. Oddziały są dalej podzielone na odrębne jednostki społeczne zwane coteries. Koteria składa się zazwyczaj z jednego dorosłego mężczyzny, jednej do czterech dorosłych kobiet oraz potomstwa poniżej drugiego roku życia. Ruch między oddziałami jest rzadkością, jednak wśród członków rodziny, pieski preriowe witają się obnażonymi zębami, z którymi “całują się” jako forma uznania.
Pieski preriowe są zwierzętami ściśle dziennymi. Są one najbardziej aktywne w chłodnych godzinach dnia, kiedy angażują się w działania społeczne, takie jak odwiedzanie i pielęgnacja siebie nawzajem, a także karmienie trawami i ziołami. Kiedy pieski preriowe są poza domem, wartownik grzęźnie na przypominającym wulkan pierścieniu, który otacza norę. Jeśli drapieżnik lub jakiekolwiek inne niebezpieczeństwo staje się oczywiste, wartownik będzie szczekać ostrzeżenie, po którym społeczność będzie nurkować do swoich nor i czekać na “wszystko jasne” wezwanie przed venturing out again.
Kobiety pieski preriowe produkują tylko jeden miot około czterech do pięciu młodych rocznie w marcu lub kwietniu. Szczenięta rodzą się ślepe i bezwłose po okresie ciąży 34 do 35 dni. Nie pojawiają się poza norą aż do około sześciu tygodni życia. Nie długo potem, rodzina stopniowo będzie się rozpraszać. Młode samce z rodziny zwykle odchodzą przed pierwszym sezonem rozrodczym, podczas gdy samice mogą spędzić całe życie w swojej pierwotnej koterii. Samice piesków preriowych mogą żyć do ośmiu lat, podczas gdy samce piesków preriowych zazwyczaj żyją nie więcej niż pięć lat. Siedlisko Pieski preriowe występują w siedliskach prerii o krótkiej trawie w zachodniej części Ameryki Północnej. Unikają dużych zarośli i wysokich traw ze względu na ograniczoną widoczność w tych siedliskach. Występowanie Psy preriowe występują na równinach zachodniej części Ameryki Północnej. W Teksasie można je spotkać w zachodniej części stanu oraz w rejonie Panhandle. W Teksasie odnotowano kiedyś istnienie ogromnych miast psów preriowych, takich jak jedno, które obejmowało 25 000 mil kwadratowych i zamieszkiwało je około 400 milionów piesków preriowych. Chociaż pieski preriowe nadal lokalnie są powszechne, dziś mniej niż jeden procent populacji piesków preriowych i siedliska pozostają. Inne Prairie dogs zostały wypchnięte z ich rodzimych siedlisk ranczingu i działalności rolniczej w ciągu ostatnich 50 lat lub więcej. W rezultacie, ich dawny zasięg i liczby dramatycznie się skurczyły. Chociaż prawdą jest, że duże skupiska piesków preriowych mogą uszkodzić uprawy lub poważnie konkurować z żywym inwentarzem, mądrość całkowitego wyeliminowania ich z pastwisk nie została udowodniona. Ranczerzy w niektórych częściach Teksasu twierdzą na przykład, że usuwanie piesków preriowych wiąże się z niepożądanym rozprzestrzenianiem się zarośli. Ma to szkodliwy wpływ na przemysł hodowlany, który znacznie przewyższa szkody, jakie mogą wyrządzić pieski preriowe.