Z pomalowanymi ustami w kształcie serca, cienkimi brwiami ołówka, dziko wyrazistymi, przydymionymi oczami i zmierzwionym szkarłatnym bobem, Clara Bow ucieleśniała kwintesencję stylu szalonych lat 20-tych. Urodzona w 1905 roku, okrzyknięta oryginalną ‘It’ Girl – po swoim przebojowym filmie z 1927 roku o tej samej nazwie – wiedziała, że chce być aktorką od szesnastego roku życia po pójściu do kina; “Po raz pierwszy w życiu wiedziałam, że na świecie jest piękno… Widziałam odległe krainy, spokojne, piękne domy, romans, szlachetność, przepych.”

Pierwszy kontakt Bow z filmem nastąpił po konkursie Fame and Fortune w 1921 roku, za który wygrała suknię wieczorową i srebrne trofeum. Bow obiecano rolę w filmie, ale nic z tego nie wyszło. Ojciec Bow zachęcał ją do odwiedzania studiów filmowych w poszukiwaniu pracy, gdzie małe rólki stawały się coraz większe, a krytycy zaczęli zwracać na nie uwagę. Variety wysoko oceniło występ Bow w filmie Grit (1924), komentując: “Clara Bow pozostaje w pamięci na długo po zakończeniu filmu”. Role Bow ucieleśniały odważną, wolną duszę, beztroskie dziecko jazzu, łącząc jej buntownicze sposoby z seksownymi spojrzeniami, gdy flirtowała z kamerą.

System studyjny skapitalizował popularność aktorki 58 filmami w ciągu 11 lat. Jej ekspresyjny język ciała i szerokie, pełne emocji oczy sprawiły, że Bow stała się idealnym towarem dla ery kina niemego; jednak przeskok dziewczyny “It” do kina nie poszedł tak gładko, jak jej droga do sławy. Bow przyznała się kiedyś do swojej pogardy dla taśm filmowych, mówiąc: “Są sztywne i ograniczające. Tracisz wiele ze swojej słodkości, ponieważ nie ma szansy na akcję, a akcja jest dla mnie najważniejsza.”

Chociaż Bow miała burzliwe życie osobiste, jej popularność przetrwała, podczas gdy uwielbiający ją fani rzucili się do kopiowania jej stylu. Szaliki cieszyły się dużą popularnością, ponieważ Bow nosiła je zawiązane na włosach lub owinięte wokół szyi, sparowane z luźnymi sukienkami z obniżoną talią lub swetrami noszonymi ze spódnicami midi z plisami. Kohl i henna również doświadczyły tych samych korzyści, ponieważ sprzedaż potroiła się, gdy jeden z magazynów doniósł o ulubionym produkcie Bow, dzięki któremu uzyskała swój ulubiony czerwony odcień. Fani mogli nawet zamówić wysyłkowo swój własny kapelusz Clara Bow Cloche. Mówi się również, że Bow była jedną z inspiracji do stworzenia kreskówki Betty Boop autorstwa Maxa Fleischera. Wpływ Bow trwa do dziś, ponieważ wiele z ekranowych manier aktorki zostało uchwyconych w portrecie Peppy Miller w nagrodzonym Oscarem obrazie z 2012 roku, The Artist.