Ostatnio sprawdzane: October 2011

• Obrazy wąglika – Centers for Disease Control and Prevention (CDC)
• Versión en español

Co to jest wąglik?

Wąglik jest rzadką chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterię Bacillus anthracis. Wąglik występuje naturalnie na całym świecie u dzikich i domowych zwierząt kopytnych, zwłaszcza u bydła, owiec, kóz, wielbłądów i antylop. Może również wystąpić u ludzi, gdy są oni narażeni na kontakt z bakterią, zazwyczaj poprzez kontakt ze zwierzętami lub skórami zwierzęcymi. Istnieją trzy formy zakażenia wąglikiem: skórna (skóra), wziewna (płuca) i żołądkowo-jelitowa (żołądek i jelita). Jeśli ludzie zostali celowo narażeni, jak w przypadku ataku bioterrorystycznego, kontakt ze skórą jest najbardziej prawdopodobną drogą narażenia. Wdychanie zarodników, które zostały rozprzestrzenione w powietrzu może spowodować wąglika wziewnego.

Jak często występuje wąglik i kto może się nim zarazić?

Wąglik można znaleźć na całym świecie. Jest najbardziej powszechne w regionach rolniczych, gdzie występuje u zwierząt. Jest bardziej powszechny w krajach rozwijających się lub w krajach bez programów weterynaryjnych zdrowia publicznego. Wąglik jest zgłaszany częściej w niektórych regionach świata (Ameryka Południowa i Środkowa, Europa Południowa i Wschodnia, Azja, Afryka, Karaiby i Bliski Wschód) niż w innych. W Stanach Zjednoczonych w ostatnich dziesięcioleciach występował niezwykle rzadko i do czasu przypadków na Florydzie i w Nowym Jorku w 2001 r. ograniczał się do postaci skórnej. Kiedy wąglik dotyka ludzi, jest to zwykle spowodowane zawodowym narażeniem na zakażone zwierzęta lub ich produkty. Jednak wąglik jest uważany za jeden z wielu potencjalnych czynników do wykorzystania w terroryzmie biologicznym.

Jak rozprzestrzenia się wąglik?

Wąglik jest zwykle rozprzestrzeniany w postaci zarodników. (Spory to uśpiona forma, którą przyjmują niektóre bakterie, gdy nie mają dostępu do pożywienia. Zarodniki mogą rosnąć i powodować choroby, gdy panują lepsze warunki, jak w ludzkim ciele). Wąglik rozprzestrzenia się na ogół na jeden z trzech sposobów. Większość osób narażonych na wąglika zachoruje w ciągu tygodnia, ale w przypadku wąglika wziewnego może to trwać nawet 42 dni:

• Skóra (skórna) – Większość zakażeń wąglikiem występuje, gdy ludzie dotykają skażonych produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak wełna, kości, sierść i skóra. Do zakażenia dochodzi, gdy bakteria dostanie się do skaleczenia lub zadrapania na skórze.
• Wdychanie (płucne) – Niektóre zakażenia wąglikiem występują, gdy ludzie wdychają zarodniki bakterii.
• Żołądkowo-jelitowe – Niektórzy ludzie mogą zarazić się wąglikiem przez zjedzenie zakażonego mięsa, które nie zostało odpowiednio ugotowane.

Jakie są objawy wąglika?

• Skórne (skórne) – Jest to najczęstsza postać wąglika. Zakażenie wymaga przerwania ciągłości skóry. Pierwsze objawy to swędzenie w miejscu, gdzie skóra została odsłonięta. Następnie pojawia się duży wrzód lub bolesność. Rana zostaje pokryta czarnym strupem. Jeśli nie jest leczona, infekcja może rozprzestrzenić się do węzłów chłonnych i krwiobiegu.
• Żołądkowo-jelitowy – Ta postać występuje tylko po zjedzeniu zakażonego, niedogotowanego mięsa. Pierwsze objawy to gorączka, silne bóle brzucha, luźne, wodniste wypróżnienia, krwawa biegunka i wymioty z krwią.

Jak szybko po narażeniu rozwijają się objawy?

Objawy zwykle rozwijają się między jednym a siedmioma dniami po narażeniu, ale możliwe, choć rzadkie, są dłuższe okresy do 42 dni w przypadku wąglika skórnego i 60 dni w przypadku wąglika wziewnego.

Czy wąglik może przenosić się z człowieka na człowieka?

Wąglik wziewny (płucny) nie przenosi się z człowieka na człowieka. Nawet jeśli wystąpią objawy wąglika wziewnego, nie jest się zakaźnym dla innych osób. Jeśli wystąpi wąglik skórny, drenaż z otwartego rany stanowi niewielkie ryzyko zakażenia innych osób. Jedynym sposobem przenoszenia wąglika skórnego jest bezpośredni kontakt z drenażem z otwartego rany. Wąglik nie przenosi się z człowieka na człowieka przez przypadkowy kontakt, dzielenie przestrzeni biurowej lub przez kaszel i kichanie.

Jak się go diagnozuje?

Wąglik jest diagnozowany, gdy bakteria Bacillus anthracis zostanie wykryta we krwi, zmianach skórnych lub wydzielinach dróg oddechowych w hodowli laboratoryjnej. Można ją również zdiagnozować poprzez pomiar specyficznych przeciwciał we krwi osób zakażonych. Wymaz z nosa nie jest dobrym sposobem diagnozowania wąglika, ponieważ wymaz nie może definitywnie określić, czy ktoś nie był narażony na wąglika.

Jakie jest leczenie choroby spowodowanej wąglikiem?

Istnieje kilka antybiotyków, które są z powodzeniem stosowane w leczeniu wąglika. Leczenie jest bardzo skuteczne w przypadku wąglika skórnego i jest skuteczne w przypadku wąglika wziewnego i żołądkowo-jelitowego, jeżeli zostanie rozpoczęte we wczesnym stadium zakażenia. Stany Zjednoczone mają duży zapas tych antybiotyków i mogą szybko wyprodukować więcej w razie potrzeby.

Czy istnieje sposób na zapobieganie infekcji?

Osoby, o których wiadomo, że były narażone na potwierdzone zarodniki wąglika, otrzymają antybiotyki, zwykle ciprofloksacynę (cipro) lub doksycyklinę, przez kilka tygodni, aby zapobiec zakażeniu.

Czy muszę zdezynfekować siebie lub swoje rzeczy, jeśli uważam, że byłem narażony na wąglika?

Większość zagrożeń związanych z wąglikiem okazała się oszustwem. Jednak w przypadku ewentualnego kontaktu z proszkiem lub inną nieznaną substancją, której groźba może wskazywać na wąglika, należy zadzwonić pod numer 911 i pozostawić materiał w spokoju. Aby zapobiec infekcji, jeśli masz kontakt ze skórą na proszek lub inną substancję, umyj ręce energicznie wodą z mydłem i prysznicem z mydłem i wodą, jeśli to konieczne. Podobnie, pranie ewentualnie skażonych ubrań w zwykłej pralni bezpiecznie usunie ewentualny wąglik. Aby zarodniki wąglika mogły być wdychane, muszą najpierw ulec aerozolizacji (rozproszeniu w powietrzu), co zazwyczaj nie ma miejsca. W mało prawdopodobnym przypadku, gdy wdychasz zarodniki, konieczna jest ocena lekarska i leczenie.

.