• Yvonne Glasgow
• August 27, 2020, 8:00am EDT

Patrzenie na węże lub nawet trzymanie ich w rękach może być dla niektórych ludzi ekscytującym doświadczeniem. Ale jeśli nie jesteś zaznajomiony z tym szczególnym gadem, możesz czuć się zagrożony, gdy jeden z nich wysunie swój język w twoim kierunku! W rzeczywistości nie ma powodu do obaw, chociaż.

Węże i ich zmysły

Każde stworzenie ma unikalne zmysły, które są przystosowane do jego przetrwania. Niektóre z nich mają lepszy wzrok, słuch, smak, dotyk lub – jak wąż – zapach. Czy zdajesz sobie sprawę, że węże wystawiają swoje języki, aby wzmocnić swój zmysł węchu?

Tak, węże często używają swoich języków, aby zrekompensować swój słaby wzrok i słuch. Nie oznacza to, że nosy węży nie działają; jednak ich zmysł smaku jest bezpośrednio związany z węchem, a więc działa w połączeniu z tym, co nazywa się “narządem Jacobsona”, czyli pakietem komórek czuciowych. Ponieważ ich języki posiadają tylko kilka wybranych kubków smakowych, ten specjalny organ okazuje się być dla nich całkiem użyteczny.

Aby lepiej zrozumieć, jak to wszystko działa, warto wyobrazić sobie wszystko w serii kroków.

1. Po pierwsze, wąż wysuwa swój język, kręcąc nim w powietrzu i zbierając małe cząsteczki, które zawierają różne zapachy.
2. Następnie, gdy wąż “posmakował” powietrza, cofa swój pokryty cząsteczkami język. Ślina wpycha cząsteczki do narządu Jacobsona.
3. Na koniec, wąż używa narządu, aby określić, czy w powietrzu jest niebezpieczeństwo, jedzenie lub romans.

Przy okazji, narząd Jacobsona nie znajduje się tylko wewnątrz węży. Znany również jako organ womeronasalny, służy również jako część układu węchowego u niektórych innych gadów, a nawet u niektórych ssaków i płazów, jak również.

Ludzie kontra węże (zmysł węchu)

Ludzie również mogą wywąchać cząsteczki w powietrzu. Niestety, nasz zmysł węchu nie dorównuje temu, którym dysponuje wąż. Na przykład, jest mało prawdopodobne, abyś mógł poczuć zapach tego pysznego ciasta – stojącego na ladzie dwa domy dalej – z zacisza swojego ganku. Jednakże, wąż może wyczuć ofiarę z tej odległości. Imponujące, nieprawdaż?

Jednakże nasz zmysł węchu jest nadal dość silny. Czy wiesz, że kiedy wąchamy powietrze, cząsteczki, które zbieramy, stymulują komórki węchowe w naszych zatokach, które następnie przekazują informacje do naszych mózgów, aby mogły one określić pochodzenie zapachu?

Dokładnie to samo robi organ womeronasalny węża, z tą różnicą, że proces ten rozpoczyna jego język. Gdy zebrane substancje chemiczne znajdą drogę do organu, obrazy są wysyłane do mózgu węża, mówiąc mu, jakie są te konkretne zapachy.

Teraz wiesz, że następnym razem, gdy wąż wystawi swój język na ciebie, niekoniecznie myśli o zjedzeniu cię. I, nawet jeśli cię ugryzie, jest to bardziej prawdopodobne, że zrobi to ze strachu niż z głodu (chyba że jest bardzo, bardzo głodny).