Musisz pamiętać, że ludzie na początku historii biblijnej wiedzieli bardzo mało o osobowości Boga. Abraham, na przykład, urodził się w pogańskiej rodzinie, która “czciła innych bogów” (Joz 24:2), kiedy Bóg wybrał go na ojca specjalnej rodziny, przez którą Bóg miał odnowić ludzkość. Bóg był ostrożny, aby wyjaśnić, że inni “bogowie” nie byli prawdziwi. “Jest tylko jeden Bóg” – powiedział (Księga Powtórzonego Prawa 6:4). Przeskocz do czasów Nowego Testamentu i możesz zrozumieć, dlaczego wielu żydowskich potomków Abrahama zmagało się z twierdzeniem Jezusa, że jest Bogiem i że ma “Ojca w niebie”. “To nie jest możliwe” – mówili. “Jest tylko jeden Bóg”. “Tak”, odpowiedział Jezus, “Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10:30). Udowadniając swoją tożsamość przez znaki i cuda, a w końcu przez swoje zmartwychwstanie, Jezus mówił również o Duchu Świętym jako Trzeciej Osobie Boskiej, która również była “Jednym” z Nim i Jego Ojcem. Jeden czy Trzy? Ta zagadka doprowadziła chrześcijańskiego pisarza Tertuliana w trzecim wieku do wynalezienia nowego słowa, trójca, w próbie uporania się z tym, jak Bóg opisał siebie jako “Trzy” i “Jeden” w tym samym czasie.

Duch Święty, trzecia “Osoba” Boga, być może nie jest tak łatwy do zidentyfikowania. Podczas gdy Jezus, który jest Bogiem, ma ludzkie ciało, z ludzkim DNA i jest ograniczony do jednego miejsca w jednym czasie, Jego Duch jest “wszechobecny” – we wszystkich miejscach naraz. A to dopiero początek. Ten artykuł opisuje szerokimi pociągnięciami pędzla to, czego Biblia uczy o naturze i działalności Ducha Świętego.

Moc Boża – Duch Święty

Jezus miał moc czynienia cudów: uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych, kontrolował burze i zamieniał wodę w wino. W ostatnich dniach pobytu Jezusa na ziemi, obiecał On tę samą moc swoim naśladowcom: “Otrzymacie moc, gdy Duch Święty zstąpi na was” (Dz 1,8). W konsekwencji, kilka stron dalej w Biblii widzimy, że ta obietnica została dotrzymana. Duch Święty pojawił się w spektakularny sposób, wraz z trzęsieniem ziemi i szumem wiatru, gdy “języki ognia” wylądowały na głowach wierzących (Dz 2). Napełniona tą mocą, ta szmaciana banda wyznawców Chrystusa mówiła w innych językach, uzdrawiała chorych, wskrzeszała umarłych i zaczęła nieść przesłanie Jezusa światu. Co więcej, ta wczesna wspólnota ludzi prowadzonych przez Ducha dzieliła się swoim dobytkiem i miała “wszystko wspólne” (Dz 2:44). Mieli “diakonów” i “starszych”, ale byli zupełnie inną “zorganizowaną religią” niż ta, którą widzimy we współczesnym społeczeństwie. Kierowała nimi miłość do siebie nawzajem z serca; znali sekret, jak być zadowolonym w każdej sytuacji (Filipian 4:12).

Ostatnie pokolenie

Podczas gdy prawdziwi naśladowcy Jezusa byli od tamtego czasu upełnomocnieni przez Ducha Świętego, Biblia naucza konkretnie, że w ostatnich chwilach tej ery historii ludzkości, pojawi się grupa ludzi, którzy zostaną upełnomocnieni przez Ducha Świętego w taki sam sposób, jak pierwsi naśladowcy Jezusa: “W dniach ostatnich – mówi Bóg – wyleję Ducha mego na wszystkich ludzi. Synowie wasi i córki wasze będą prorokować, młodzieńcy wasi będą widzieć wizje, starcy wasi będą śnić sny. Także na sługi moje, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, wyleję w owych dniach Ducha mego” (Dz 2:17, 18).

Ostatnia księga Biblii, Objawienie, opisuje tych ludzi na dwa sposoby: Po pierwsze, mają oni osobiste doświadczenie Jezusa. Po drugie, mają Ducha Świętego (19:10). Przewiduje się, że ci ludzie wyjdą ze skorumpowanej, zorganizowanej religii (“Wyjdźcie z niej, ludu mój” – 18:4) i będą żyć życiem radykalnej, codziennej wiary w Jezusa (“Idą za Barankiem, dokądkolwiek idzie” – 14:4).

Mieszka w tobie

Biblia uczy, że choć Duch Święty jest wszechobecny, to woli mieszkać wewnątrz ludzi. “Czyż nie wiecie, że ciała wasze są świątyniami Ducha Świętego, który jest w was, a którego otrzymaliście od Boga?” pytał apostoł Paweł (1 Kor 6,9). Tak więc istnieje bezpośrednie połączenie pomiędzy twoim umysłem a umysłem Boga – Duch Święty może bezpośrednio komunikować się z tobą poprzez to połączenie.

Ludzie, którzy w ten sposób rezonują z Bogiem, są określani jako posiadający “umysł Chrystusa” (2 Kor 2:16) lub jako “prowadzeni przez Ducha” (Rz 8:14).

Jak czuje się Ducha Świętego?

Jeśli Duch Święty mieszka w tobie i łączy się bezpośrednio z twoimi myślami i emocjami, czy możesz poczuć Jego obecność? Wielu ludzi, którzy zapraszają Boga do swoich umysłów, zgłasza głębokie poczucie pokoju i odpoczynku. Jest to zgodne z biblijnym nauczaniem, takim jak słowa Jezusa w Ewangelii Jana 20:21, 22: “Pokój wam! . . . Przyjmijcie Ducha Świętego.”

Osobiście doświadczyłem epizodów tego, co mogę tylko opisać jako Ducha Świętego, który się nade mną unosi. Kilka miesięcy temu jechałam sama samochodem i modliłam się o przejście przez szczególnie trudną sytuację, kiedy stopniowo uświadomiłam sobie, że czuję nad sobą ciężar. Czułam szpilki i igły na głowie i ramionach i miałam dziwne, ale nie nieprzyjemne uczucie wdychania. To doświadczenie było tak silne, że pomyślałem, że najlepiej będzie zjechać na pobocze drogi.

Po minucie lub dwóch, doznania zniknęły i pozostało mi poczucie komfortu … że nie byłem sam w tej osobistej walce, którą toczyłem. Bóg był ze mną. Myślę, że to było jak uścisk i jest dobry powód, dla którego Jezus opisał Ducha Świętego jako “Pocieszyciela” (Jan 15:26, KJV).

Duch Święty nie jest tylko Pocieszycielem. Jest On również Nauczycielem, który przekazuje idee. Jezus obiecał swoim naśladowcom: “A gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie mówił sam od siebie, lecz tylko to, co usłyszy, i oznajmi wam, co jeszcze ma nastąpić” (J 16,12).

Warto pamiętać, że tak jak najlepsi nauczyciele nie mówią cały czas, tak i Duch Święty, choć jest obecny, milknie. Jest jednak całkiem możliwe, aby nauczyć się rozpoznawać Boży ton głosu w swoim umyśle w taki sam sposób, w jaki potrafimy rozpoznawać przyjaciół i rodzinę po ich głosie przez telefon. Dlatego Jezus powiedział: “Moje owce słuchają mego głosu. Ja znam je, a one idą za mną” (Jan 10:26, 27).

Personalnie, miałem chwile, kiedy Duch Święty przekazywał konkretne informacje bardzo wyraźnie. Przypominam sobie, jak modliłem się o fatalny stan mojego małżeństwa w pierwszym roku naszej znajomości, kiedy poczułem, że w mojej głowie otwiera się coś w rodzaju zasłony i wypływa strumień bardzo jasnych, spójnych myśli: Pozwól, że przedstawię ci twojego sparingpartnera. Ona atakuje cię kijem. Ten kij to kłamstwo, w które została przekonana o swoim braku wartości jako osoby. Ty masz miecz. Twoim zadaniem jest wyrwać kij z jej ręki, nie uderzając jej – wybrać właściwe słowa, aby ją uwolnić, zamiast ścinać ją w dół.

Były też inne czasy, kiedy Duch Święty wywarł na mnie wrażenie, aby udać się w określone miejsce w określonym czasie, i znalazłem się w przypadkowym spotkaniu, będąc w stanie zaoferować pomoc lub pocieszenie osobie, która tego potrzebowała.

Ponownie, innym razem Duch Święty przyniósł mi do głowy urywki Biblii lub pokierował mnie, abym otworzył Biblię i zajrzał do pewnego wersetu w poszukiwaniu wskazówek, które pomogłyby mi poradzić sobie z konkretną sytuacją.

Dary duchowe

Nic dziwnego, że Jezus opisał ludzi prowadzonych przez Ducha Świętego jako ludzi, którzy poruszają się jak wiatr: “Wiatr wieje tam, gdzie mu się podoba. Słyszysz jego szum, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd zmierza. Tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha” (J 3, 8). Jak to więc możliwe, że te nieskrępowane, prowadzone przez Ducha jednostki, które poruszają się jak wiatr, mogą żyć w jakiejkolwiek harmonii ze sobą nawzajem? Z pewnością byłoby to jak stado kotów? Kluczowym punktem jest to, że napełnieni Duchem ludzie poruszają się we współpracy z tym samym Duchem, jak źdźbła trawy falujące z wiatrem – nie w rytmie lockstep unison, ale w harmonii. Co więcej, Biblia opisuje społeczność ludzi, którzy używają swojej mocy nie po to, by panować nad sobą i trzymać innych w miejscu, ale po to, by służyć sobie nawzajem i budować innych.

W rzeczywistości Biblia wyszczególnia listę “darów” lub zdolności, które zostały specjalnie dane przez Ducha Świętego, aby pomóc budować społeczność. Niektórzy, na przykład, otrzymali specjalną zdolność do nauczania, inni do uzdrawiania, inni do prorokowania, jeszcze inni do mówienia w obcych językach (1 Kor 12:7). Dary te funkcjonują do dziś i nie są ograniczone do ludzi, którzy są naśladowcami Jezusa od dłuższego czasu. Każda osoba, która naśladuje Jezusa, otrzymała jakiś duchowy dar. Aby zacząć rozpoznawać swój, znajdź wspólnotę wierzących i zauważ, jak budujesz innych.

‘Ale jestem odizolowany’

Jest wielu ludzi, których ciągnie do naśladowania Jezusa, ale nie czują się związani ze wspólnotą ludzi prowadzonych przez Ducha i nie wiedzą, od czego zacząć. Jeśli tak jest w twoim przypadku, to na pożegnanie zostawiam ci dwie dobre wiadomości. Po pierwsze, wspólnota nie musi być dużym zgromadzeniem. Jezus powiedział: “Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem z nimi” (Ewangelia Mateusza 18:20). Po drugie, Biblia naucza, że jeśli masz Ducha Świętego, “(…) nie potrzebujesz nikogo, kto by cię uczył. Ale ponieważ jego namaszczenie uczy was o wszystkim i ponieważ to namaszczenie jest prawdziwe, a nie fałszywe – tak jak was nauczyło, trwajcie w nim” (1 List Jana 2:27).