Baylor stojący obok kolegów z drużyny Jerry’ego Chambersa (w środku) i Jerry’ego Westa (po prawej), ok. 1966
Minneapolis Lakers wykorzystali wybór nr 1 w drafcie NBA w 1958 r., aby wybrać Baylora, a następnie przekonali go, aby pominął swój ostatni rok w SU i zamiast tego wstąpił w szeregi zawodowców. Drużyna, kilka lat od czasów świetności George’a Mikana, miała kłopoty na boisku i w bramce. Rok przed przybyciem Baylora, Lakers skończyli 19-53 z drużyną, która była powolna, nieporęczna i starzejąca się. Baylor, którego Lakers podpisali, aby grać za 20 000 $ rocznie (równowartość 180 000 $ w 2019 r.), był ostatnią szansą franczyzy na przetrwanie.
Z jego wspaniałym talentem atletycznym i wszechstronną grą, Baylor był postrzegany jako rodzaj gracza, który może uratować franczyzę, i zrobił to. Według właściciela Minneapolis Lakers, Boba Shorta, w wywiadzie z 1971 roku dla Los Angeles Times: “Gdyby mnie wtedy odrzucił, byłbym wyrzucony z biznesu. Klub by zbankrutował.”
Rookie of the YearEdit
Jako debiutant w latach 1958-59, Baylor zajął drugie miejsce w lidze w punktacji (24,9 punktu na mecz), trzecie w zbiórkach (15,0 zbiórek na mecz) i ósme w asystach (4,1 asysty na mecz). W jednym meczu zanotował 55 punktów, co jest trzecim najwyższym wynikiem w historii ligi, po 63 punktach Joe Fulksa i 61 punktach Mikana. Baylor zdobył nagrodę NBA Rookie of the Year Award i poprowadził Lakers z ostatniego miejsca w poprzednim roku do finałów NBA, gdzie przegrali z Boston Celtics w pierwszym czteromeczowym sweepie w historii finałów. W ten sposób rozpoczęła się największa rywalizacja w historii NBA. Podczas swojej kariery Baylor pomógł poprowadzić Lakers do finałów NBA jeszcze siedem razy.
Średnie lataEdit
Okładka programu Los Angeles Lakers na “Elgin Baylor Night” 21 marca 1969
Od sezonów 1960-61 do 1962-63 Baylor zdobywał średnio odpowiednio 34,8, 38,3 i 34,0 punktów na mecz. W dniu 15 listopada 1960-61 sezonu, Baylor ustawić nowy rekord NBA punktacji, kiedy zdobył 71 punktów w zwycięstwie przeciwko New York Knicks, a także chwytając 25 zbiórek. W ten sposób Baylor pobił swój własny rekord NBA wynoszący 64 punkty, który ustanowił w poprzednim sezonie. Baylor, rezerwista Armii Stanów Zjednoczonych, został powołany do służby czynnej w sezonie 1961-62, a że stacjonował w Fort Lewis w Waszyngtonie, mógł grać dla Lakers tylko na przepustce weekendowej. Pomimo rozegrania tylko 48 spotkań w sezonie 1961-62, wciąż udało mu się zdobyć ponad 1800 punktów. Później w tym samym sezonie, w Game Five NBA Finals zwycięstwo przeciwko Boston Celtics, Baylor chwycił 22 zbiórek i ustanowił wciąż istniejący rekord NBA dla punktów w meczu NBA Finals z 61.
Baylor zaczął być utrudnione przez problemy z kolanami w sezonie 1963-64. Kulminacją tych problemów była poważna kontuzja kolana doznana podczas playoffów dywizji zachodniej w 1965 roku. Baylor, choć wciąż bardzo potężna siła, nigdy nie był całkiem taki sam, nigdy więcej nie osiągając średniej powyżej 30 punktów na mecz.
EmeryturaEdit
Baylor w końcu przeszedł na emeryturę dziewięć gier w sezonie 1971-72 z powodu jego nurtujących problemów z kolanem. Czas jego emerytury spowodował go przegapić dwa wielkie osiągnięcia – Lakers “następny mecz po jego emerytury był pierwszym z NBA-record 33 kolejnych zwycięstw, a następnie Lakers poszedł na wygrać mistrzostwo NBA, że sezon. Lakers przyznali Baylorowi pierścień mistrzowski w 1972 roku, mimo że przeszedł na emeryturę wcześniej.
Osiągnięcia w karierze i spuściznaEdit
List od gubernatora Kalifornii Ronalda Reagana do Elgina Baylora
Baylor był ostatnim z wielkich niewymiarowych napastników w lidze, w której wielu obrońców jest teraz jego wzrostu lub większych. Swoje dni zakończył z 23 149 punktami, 3650 asystami i 11 463 zbiórkami w 846 meczach. Jego podpis running bank shot, który był w stanie wypuścić szybko i skutecznie nad wyższymi graczami, doprowadził go do licznych rekordów punktowych NBA, z których kilka wciąż stoi.
71 punktów Baylora zdobytych 15 listopada 1960 roku było rekordem w tamtym czasie. 61 punktów, które zdobył w Game 5 Finałów NBA w 1962 roku jest nadal rekordem Finałów NBA. Niedoceniany rebounder, Baylor średnio 13,5 zbiórki na mecz podczas swojej kariery, w tym niezwykłe 19,8 zbiórki na mecz podczas sezonu 1960-61-średnia sezonu przekroczone tylko przez pięciu innych graczy w historii NBA, z których wszystkie były 6 ft 8 in (2,03 m) lub taller.
A 10-krotnie All-NBA First Team wybór i 11-krotnie NBA All-Star, Baylor został wybrany do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame w 1977 roku. W 1980 roku został wybrany do NBA 35th Anniversary All-Time Team, a w 1996 roku do NBA 50th Anniversary All-Time Team. W 2009 roku SLAM Magazine umieścił go na 11 miejscu wśród 50 najlepszych graczy NBA wszech czasów. Często jest wymieniany jako największy gracz NBA, który nigdy nie zdobył mistrzostwa.
Pierwsza biografia Elgina Baylora została napisana przez SLAM Online contributor Bijan C. Bayne i opublikowana przez Rowman and Littlefield.
W dniu 6 kwietnia 2018 roku, Baylor pojawił się w Staples Center jako gość VIP podczas meczu Lakers vs. Timberwolves. Przed wydarzeniem odsłonięto statuetkę na jego cześć.
.