1. n.

Grupa związków zawierających żelazo w stanach walencyjnych +2 (żelazny) i +3 (żelazny) oraz siarkę w stanach walencyjnych -2 (siarczek). Przykładami są siarczek żelaza, siarczek żelazawy i dwusiarczek żelaza (FeS2, który występuje w minerałach marakasyt i piryt). Fe2S3 i FeS2 są nierozpuszczalne, ale FeS rozpuszcza się w mułach alkalicznych, tworząc galaretowate ciało stałe, Fe(OH)2, oraz rozpuszczalne jony S-2. FeS jest podstawowym składnikiem minerału pirrhotyt, jednego z wielu możliwych źródeł siarczków w mule wodnym. Pirrhotyt może również współistnieć z BaSO4 w niektórych rudach barytu. Nawet w śladowych ilościach, FeS w dostawie barytu może generować wystarczającą ilość siarczków w ważonym systemie płuczkowym, aby spowodować pękanie korozyjne naprężeniowe rur wiertniczych.
Reference:
Binder GG, Carlton LA i Garrett RL: “Evaluating Barite as a Source of Soluble Carbonate and Sulfide Contamination in Drilling Fluids,” Journal of Petroleum Technology 33, no. 12 (grudzień 1981): 2371-2376.
Garrett RL: “Quality Requirements for Industrial Minerals Used in Drilling Fluids,” Mining Engineering 39, no. 11 (listopad 1987): 1011-1016.

Zobacz:Garrett Gas Train, siarkowodór, zgorzelina, syderyt, siarczek, pochłaniacz siarczków

.