Zmęczenie charakteryzuje się znużeniem niezwiązanym z poziomem wysiłku. Opisywano je w przewlekłych chorobach neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona i udar mózgu. Pacjenci z łagodnymi napadowymi zawrotami głowy (benign paroxysmal positional vertigo – BPPV) często skarżą się na zmęczenie podczas napadów zawrotów głowy. W dotychczasowym piśmiennictwie nie poświęcono temu objawowi większej uwagi. Naszym celem była ocena częstości występowania i czynników wpływających na zmęczenie w BPPV. Pacjenci leczeni z powodu idiopatycznego BPPV w latach 2011-2012 byli prospektywnie oceniani pod kątem obecności zmęczenia. Podczas pierwszej wizyty pacjenci zostali poproszeni o wypełnienie dwóch kwestionariuszy dotyczących ich doświadczeń z ostatniego tygodnia: skali nasilenia zmęczenia oraz szpitalnej skali lęku i depresji. Rejestrowano dane demograficzne pacjentów oraz charakterystykę BPPV. Spośród 172 pacjentów leczonych z powodu BPPV, 40 (23,2%) zgłaszało zmęczenie. Średnia ocena zmęczenia wyniosła 4,73 ± 1,98, co wskazuje na umiarkowane zmęczenie. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy zmęczeniem a lękiem lub zmęczeniem a depresją. Ocena zmęczenia była odwrotnie proporcjonalna do wieku (r = -0,36, p = 0,020) i nie zależała od rodzaju BPPV, jego nawrotów, chorób tła, płci, czasu trwania zawrotów głowy ani obecności objawów autonomicznych. Umiarkowane zmęczenie jest dość powszechne podczas napadu BPPV. Wydaje się, że jest to prawdziwy objaw tej jednostki chorobowej, który może pogarszać samopoczucie pacjentów. W przypadku ciężkiego lub uporczywego zmęczenia można w przyszłości podjąć próbę leczenia lekami zmniejszającymi zmęczenie, takimi jak amantadyna, metylofenidat lub modafinil.