Trzy cechy łączą się, aby uczynić Fingal’s Cave na Staffa być może najbardziej znaną ze wszystkich jaskiń.
Jej struktura jest unikalna. Nigdzie indziej nie ma morskiej jaskini uformowanej całkowicie w sześciokątnie złączonym bazalcie. Jej atrakcyjność polega na wielkości, dźwiękach, kolorach i niezwykłej symetrii tej liczącej 227 stóp jaskini, a także na darze Natury w postaci pękniętych kolumn, które tworzą surowy chodnik tuż nad wysokim poziomem wody, pozwalając zwiedzającym wejść daleko do środka.
Po drugie, wiecznie żywa popularność “Uwertury Hebrydy (Jaskinia Fingala)” Mendelssohna zapewnia ciągłe poruszające przypomnienie tego cudu świata.
I po trzecie, wpływ jaskini na wszystkich tych, którzy do niej wchodzą, a szczególnie na tych, którzy robią to samotnie, prawdopodobnie zostanie zapamiętany na całe życie. Sir Walter Scott ujął to dla nas w słowa:
…jedno z najbardziej niezwykłych miejsc, jakie kiedykolwiek widziałem. Przekroczyła ona, w moim umyśle, każdy opis, jaki o niej słyszałem …złożona w całości z bazaltowych filarów tak wysokich jak dach katedry, i biegnących głęboko w skale, wiecznie omiatana przez głębokie i obrzmiałe morze, i wybrukowana, jakby to było, purpurowym marmurem, przegradza wszelkie opisy.
Jak powstała Jaskinia Fingala
Pytanie “jak powstała Jaskinia Fingala?” jest często stawiane. Wybitni zwiedzający z całą powagą twierdzili, że musi ona, z powodu swej regularności i dlatego, że wskazuje dokładnie na Ionę, zostać wydrążona z wyspy ręcznie. W rzeczywistości odpowiedź jest prosta. Ponieważ warstwa skały składająca się z kolumn została ułożona w jednym czasie, wynika z tego, że kiedy nastąpiło przechylenie, nad obecnym miejscem, w którym znajduje się jaskinia, powstało ciśnienie, a szczelina została otwarta bezpośrednio poniżej, gdzie teraz wdziera się morze. Gwałtowne działanie ogromnych fal, które uderzyłyby w wyspę podczas sztormów na przestrzeni tysięcy lat, rozwinęło szczelinę, podkopując dziesiątki kolumn, aby stworzyć otwór, który podziwiamy dzisiaj.
Origin of the Name
Pochodzenie nazwy ‘Jaskinia Fingala’ jest owiane mitem. Około 250 r. n.e. Finn MacCumhaill, lub Fingal, był prawdopodobnie irlandzkim generałem, który miał grupę wiernych wojowników – celtycką analogię do króla Artura i jego Okrągłego Stołu. Przypuszcza się, że Fingal był ojcem Ossiana, tradycyjnego barda Galów.
Gaelsi migrowali do Szkocji z Irlandii do czasu, gdy Norsemeni rozpoczęli swoje najazdy na szkockie wybrzeże, a opowieści o Fingalu bez wątpienia również się tam znalazły. Wkrótce stał się on czczony w Szkocji i, wzmocniony przez osjaniczne bohaterskie wersy i pieśni, jego imię było naturalnym wyborem do przypisania tej dramatycznej i budzącej respekt jaskini.
Historyczna wizyta Mendelssohna
W 1829 roku, 7 sierpnia, Felix Mendelssohn odwiedził Jaskinię Fingala. Wraz ze swoim przyjacielem Klingemannem, Mendelssohn wyruszył na nowo wprowadzonej usłudze parowca wiosłowego, by opłynąć Mull, zawijając do Iona i Staffa, wracając przez Sound of Mull do Oban. Dzień był dziki i wszyscy pasażerowie byli chorzy. Klingemann mówi o przybyciu na Staffa:
Wyłożono nas na łodzie i podniósł przez syczenie morza aż do kikutów filarów do słynnej jaskini Fingal. Bardziej zielony ryk fal z pewnością nigdy nie pędził do obcej jaskini – jego wiele filarów co to wygląda jak wnętrze ogromnych organów, czarne i rozbrzmiewające, i absolutnie bez celu, i całkiem sam, szeroki szary morze wewnątrz i bez.
Warunki były tak złe, że mały statek tylko dotarł do Tobermory o zmroku, a Mendelssohn nie może cieszyć się widząc Fingal’s Cave, ponieważ był tak choroba morska. Jednak wizyta na Staffie oraz widok i dźwięk fal Atlantyku wpadających do jaskini wywarły na nim głębokie wrażenie. Temat na ilustracji, który później rozwinął w popularną uwerturę Hebrydy, przyszedł mu do głowy natychmiast. Miał zaledwie 20 lat.
Posłuchaj The Hebrides na Youtube.
.