Gruźlica bydła (TB) jest chorobą charakteryzującą się postępującym rozwojem specyficznych zmian ziarniniakowych lub gruzełków w tkance płucnej, węzłach chłonnych lub innych narządach. Czynnikiem wywołującym chorobę jest Mycobacterium bovis. Bydło, w tym żubry i bawoły, jest podatne na tę chorobę, ale mogą na nią zachorować prawie wszystkie zwierzęta ciepłokrwiste. Nie wszystkie gatunki są w równym stopniu podatne na chorobę; niektóre są żywicielami rozprzestrzeniającymi się (końcowymi), a inne żywicielami podtrzymującymi. W Afryce gruźlica bydła dotyka przede wszystkim bydło, jednak zakażenia u innych zwierząt gospodarskich i domowych, takich jak owce, kozy, świnie, psy i koty, nie należą do rzadkości. Choroba dotyka również dzikie przeżuwacze i zwierzęta mięsożerne, które są naturalnym rezerwuarem czynnika zakaźnego w środowisku naturalnym. Człowiek jest również podatny na tę chorobę, a grupy największego ryzyka to osoby z jednoczesnym zakażeniem HIV/AIDS. W Afryce powszechnie wiadomo, że gruźlica u ludzi jest wywoływana przez M. tuberculosis, jednak nieznany odsetek przypadków jest spowodowany przez M. bovis. To zakażenie u ludzi jest zgłaszane w niewystarczającym stopniu z powodu ograniczeń diagnostycznych wielu laboratoriów w odróżnianiu M. bovis od M. tuberculosis. Żaden z raportów krajowych przedstawionych OIE i WHO przez afrykańskie państwa członkowskie nie wspomina o znaczeniu M. bovis w przypadkach gruźlicy u ludzi. Spożycie niepasteryzowanego mleka i mięsa źle poddanego obróbce termicznej oraz bliski kontakt z zakażonymi zwierzętami stanowią główne źródła zakażenia dla ludzi. W niniejszym przeglądzie podjęto próbę zbadania wpływu gruźlicy bydła na zdrowie zwierząt i ludzi.