Widzenie ukochanej osoby w śpiączce jest druzgocącym momentem dla członków rodziny. Wielu z nich czuje się bezsilnych wobec tej sytuacji i nie ma możliwości, aby im pomóc. Może się jednak okazać, że dźwięk znajomego głosu jest najlepszym narzędziem do przywrócenia śpiączki. Najnowsze badania przeprowadzone przez naukowców z Northwestern University Fienberg School of Medicine oraz Edward Hines Jr. VA Hospital wykazało, że słyszenie znajomego głosu opowiadającego historię może pomóc pacjentom w śpiączce w szybszym odzyskaniu świadomości i rozpoczęciu reagowania na rozmowy i wskazówki.

“Rodziny czują się bezradne i pozbawione kontroli, gdy ukochana osoba jest w śpiączce” – powiedziała w oświadczeniu główna badaczka Theresa Pape. “Jest to dla nich okropne uczucie. To daje im poczucie kontroli nad powrotem pacjenta do zdrowia i szansę, aby być częścią leczenia.”

Pape i jej koledzy zebrali dane do Familiar Auditory Sensory Training (FAST), zapisując 15 pacjentów, którzy doznali traumatycznego zamkniętego urazu głowy w wyniku wypadków motocyklowych lub samochodowych, urazów bombowych i napadów. Uczestnicy, 12 mężczyzn i trzy kobiety w średnim wieku 35 lat, byli w stanie wegetatywnym lub minimalnie przytomni i rozpoczęli leczenie FAST 70 dni po urazie, w tym testy podstawowe, które testowały reaktywność każdego pacjenta na informacje sensoryczne – takie jak dzwonki i gwizdki – jeśli, jeśli otworzyli oczy, gdy zostali o to poproszeni, i jeśli mogli wizualnie śledzić kogoś idącego przez pokój.

Badacze stworzyli nagrania audio członków rodziny opowiadających znaną historię, którą pacjenci słyszeli cztery razy w tygodniu przez sześć tygodni przez słuchawki. Zmierzyli również, jak poziom tlenu w mózgu zmienił się podczas słuchania nagrań, wystawiając pacjentów na działanie zarówno znajomych, jak i nieznanych głosów opowiadających różne historie, podczas gdy w MRI na poziomie podstawowym. Rodziny pacjentów w śpiączce usiadły z terapeutami, aby omówić co najmniej osiem ważnych historii, które będą rezonować z ich bliskimi.

“Wierzymy, że słyszenie tych historii w głosach rodziców i rodzeństwa ćwiczy obwody w mózgu odpowiedzialne za długoterminowe wspomnienia,” wyjaśnił Pape. “Ta stymulacja pomogła wyzwolić pierwszy przebłysk świadomości.”

Pod koniec sześciu tygodni skany MRI ujawniły, że mózgi pacjentów zwiększyły aktywność neuronalną, gdy usłyszeli bliską osobę wołającą ich imię i opowiadającą pamiętną historię. Pacjenci, którzy słyszeli nagrania znajomego głosu, szybciej opanowali świadomość i mieli więcej z ogólnego lepszego powrotu do zdrowia w porównaniu z pacjentami, którzy nie słyszeli nagrań. Po sześciu tygodniach nagranych historii zespół badawczy stwierdził, że słuchanie nieznanych głosów opowiadających tę samą historię usłyszaną na poziomie podstawowym doprowadziło do zmian w poziomie tlenu we krwi, co oznacza zwiększoną reaktywność na nieznany głos.

“To wskazuje na zdolność pacjenta do przetwarzania i rozumienia tego, co słyszy, jest znacznie lepsza” – dodał Pape. “Na poziomie podstawowym, oni nie zwracali uwagi na ten nieznany głos. Ale teraz przetwarzają to, co ta osoba mówi.””

.