Czy pamiętasz jak wyglądało życie, kiedy po raz pierwszy spotkałeś swoją ukochaną? Ahh, błogość pożądania i dawno temu, kiedy nie umierało się z zażenowania, gdy uciekało trochę wiatru z tyłu. Dla nas to było dwadzieścia lat i szczerze mówiąc, to zawsze pies, który robi to.

Życie było proste, śniadanie było spożywane w łóżku i praca była, że rzeczy inni ludzie zrobili, ale byliśmy zbyt zajęci zabawą, aby myśleć o tym. Nigdy nie słyszałem o ‘żołnierzach tostowych’ dopóki nie poznałem Johna.

Podczas jego pierwszej wizyty ze mną w Stanach, podczas naszej podróży byliśmy w jednym z tych hoteli apartamentowych i on oznajmił, że robi na śniadanie jajka gotowane na miękko i czy chcę jakieś i ‘przy okazji, żołnierze tostowi też’.

Nieczęsto jem jajka gotowane na miękko na śniadanie, ponieważ jeśli nie zwracam uwagi i niedogotowuję ich, wtedy mam te wszystkie białe, rzadkie rzeczy, które naprawdę mnie odrzucają. Nie lubię też na śniadanie jajek gotowanych na twardo – może po prostu trudno mnie zadowolić.

“On też potrafi gotować?” pomyślałam. (Tak, ugotuje jajka na miękko, tosty żołnierskie, makaron z owocami morza i umm… to by było na tyle. On MOŻE gotować, ale nie zrobił wiele z tego odkąd się wprowadziłam.)

Powiedziałam tak na śniadanie i żeby nie brzmieć głupio, nie wspomniałam, że nie miałam pojęcia co tostowy żołnierz to był, więc trzymałam na niego dość bliskie oko. Moment “duh” nastąpił, gdy posmarował masłem zwykłe tosty i pokroił je w paski, by zanurzyć je w kremowym żółtku. Mały. żołnierz.

Śniadanie było doskonale przyrządzone i od tamtej pory jestem fanem jajek gotowanych na miękko i tostów żołnierzyków. Jedna rzecz na tej wycieczce wywołała u nas kilka kłótni. Jadłem jak Amerykanin. Nie, poważnie, jadłem. Wszyscy tak robili.

Podnosimy widelec do lewej ręki, a nóż do prawej i kroimy porcję do zjedzenia, a potem odkładamy nóż, zamieniamy widelec na prawą rękę i zjadamy kęs. prawda?

Pewnego dnia zapytał, czy wszyscy w mojej rodzinie jedli w ten sposób.

“Huh? Co masz na myśli?”Nie, nie jedzą, Maureen, widziałem mnóstwo amerykańskich filmów i oni wszyscy jedzą w odpowiedni sposób.”

Właściwy sposób??

OMG on mnie obrażał i mówił mi, że nie mam klasy i byłam naprawdę zdenerwowana. Powiedziałam mu, że to po prostu szaleństwo. Nie znałam nikogo poza obcokrajowcami, którzy jedli z widelcem zawsze w lewej ręce.

Tej nocy poszliśmy do poncy restauracji i byłam zdecydowana wskazać, jak jedli Amerykanie. On, z drugiej strony, był tak samo zdeterminowany, aby pokazać mi, że nie wiem jak jeść. Rozglądaliśmy się ukradkiem po sali, starając się nie gapić i nie minęło wiele czasu, gdy na mojej twarzy pojawił się chytry uśmiech. WSZĘDZIE ludzie wymieniali się widelcami tam i z powrotem i w poncy restauracji też.

“Ale… w filmach jedzą prawidłowo,” powiedział.

“Jesteś takim snobem myślącym, że twój sposób jest właściwy i przypomnij mi, dlaczego myślałem, że cię lubię w pierwszej kolejności?” Roześmiał się, przeprosił i życie toczyło się dalej, ale ja nigdy nie zapomniałam.

Jeśli zastanawiasz się, jak teraz jem – when in Rome…

.