Nazywam się Sandra Ross (@ketokonduct) i mam 37 lat. Mieszkam w South Jordan, Utah, i pracuję jako trener osobisty. Po osiągnięciu ponad 300 funtów i diecie yo-yo bez powodzenia, przeszłam na keto, zaczęłam podnosić ciężary i byłam w stanie stracić 130 funtów.

Moje zmagania z moją wagą zaczęły się, gdy miałam 9 lat. Zaczęłam przybierać na wadze, a mój tata umieścił mnie na mojej pierwszej prawdziwej diecie, Slim Fast. Będąc tak młodą osobą, rozwinęłam złe relacje z jedzeniem. Jedzenie było postrzegane jako “złe”, a wszystkie diety tylko utrwalały moje problemy z jedzeniem i wagą. Ten schemat trwał przez całe moje życie, aż do późnych lat dwudziestych, kiedy to stosowałam dietę jo-jo, próbując znaleźć równowagę. Kiedy ważyłam już ponad 300 funtów, lęk społeczny zaczął odgrywać ogromną rolę w mojej złej relacji z jedzeniem. Nie czułam się komfortowo, jedząc publicznie, ponieważ martwiłam się, że ludzie będą mnie oceniać za to, co włożę do ust. Stałam się więc odludkiem i nie chciałam wychodzić z domu. Straciłem przyjaźnie, bo nie chciałem się z nimi kontaktować. Dom był bezpieczny i gdzie mogłem jeść to, co chciałem i robić to, co chciałem bez osądzania.

Wiedziałem, że muszę coś zmienić, ale zajęło mi to trochę czasu, aby działać. Poszłam do lekarza na moją coroczną wizytę w 2002 roku i przytyłam 80 funtów w ciągu około 6 miesięcy.

Lekarz powiedział mi, że jeśli nadal będę przybierać na wadze, nie będę żyć po 30-stce. Moje badania nie były idealne i wiedziałam, że jest źle, ale nie rozumiałam szczegółów na tyle, żeby wprowadzić zmiany. W drodze do domu od lekarza zatrzymałam się w restauracji Carl’s Jr. W tym momencie zdałam sobie sprawę, że muszę coś zmienić, ale nie wiedziałam, jak zacząć. Zaczęłam więc stosować dietę jo-jo. Poszedłem do innego lekarza, który przepisał phentermine utraty wagi narkotyków. Wziąłem go aż i I maxed out ilość można wziąć, i to nie było już skuteczne. Więc zmieniłem na inny lek utrata masy ciała o nazwie phendimetrazine i maxed z tego, jak również. Czułem się beznadziejnie i bez opcji.

W 2014 roku zdecydowałem się przejść na dietę keto pod instrukcją lekarza.

Nie czułem się jakbym był ograniczony lub jakbym był na diecie. Dowiedziałem się, że jedzenie o niskiej zawartości węglowodanów i wyższej zawartości tłuszczu może pomóc mi schudnąć i utrzymać tę utratę wagi. To w końcu pomogło mi ograniczyć moje zachcianki i sprawiło, że byłam najedzona przez dłuższy czas, niż kiedy jadłam dużo węglowodanów. W końcu poczułam, jak to jest nie myśleć ciągle o jedzeniu. Aż do tego momentu, miałam całkowitą obsesję na punkcie jedzenia.

Oto co zazwyczaj jem teraz w ciągu dnia.

Śniadanie: Kawa z kolagenem i pół na pół o 7 rano. Jajka z serem, bekonem / kiełbasą o 9 rano.

Lunch: Będę miał sałatkę z białkiem (kurczak lub tuńczyk) zazwyczaj o 15.00.

Przekąska: Skórki wieprzowe i sałatka jajeczna lub ser.

Kolacja: Spaghetti ze zdrowym makaronem lub stek i jakiś rodzaj wege jak załadowane brokuły.

Deser: Ciasteczko Keto lub jagody ze śmietaną.

Typowy mój tydzień ćwiczeń obejmuje 5 dni treningu siłowego. Weszłam w to, ponieważ dowiedziałam się, że jeśli masz więcej beztłuszczowej masy, możesz jeść więcej kalorii, a ja byłam *wszystko* na ten temat!

Te trzy zmiany zrobiły największą różnicę w mojej utracie wagi.

Zmiana 1: Włączenie tłuszczów pomogło ograniczyć mój apetyt. Tłuszcz pomaga również przekształcić organizm ze spalającego węglowodany w spalający tłuszcz jako paliwo (aka ketoza), a to pomogło mi poczuć się mniej głodnym. Obniżenie mojego spożycia węglowodanów również uwolniło mnie od uzależnienia od węglowodanów.

Zmiana 2: Jedzenie mniejszej ilości węglowodanów pomogło złagodzić mój ból stawów. Przejście na spalanie tłuszczu jako paliwa pomaga zmniejszyć stan zapalny, co pomaga zmniejszyć wagę wody i ból stawów. To pomogło mi być w stanie trenować masę ciała i być bardziej aktywnym fizycznie.

Zmiana 3: Trening z ciężarami pomógł mojemu lękowi społecznemu *so much.* Na początku, byłem w moim najbardziej wrażliwym i najbardziej niewygodne. Musiałem umieścić siebie tam i poza moją strefę komfortu, aby uczynić siebie lepszym, silniejszym i zdrowszym. Z czasem stałem się o wiele bardziej pewny siebie. Siła i bystrość umysłu, którą rozwinąłem dzięki treningowi siłowemu, pomogła mi również pokonać lęki.

Od 2014 roku straciłem w sumie 130 funtów.

Moja podróż utraty wagi nie była usprawniona lub doskonała. Wymaga ona wielu lekcji i zmian mentalnych, które wymagają czasu. Musiałam spojrzeć na jedzenie inaczej i poprawić mój związek z nim. Przez lata, jedzenie mnie pocieszało. Jedzeniem można się cieszyć, ale jest ono paliwem, a ja nauczyłam się pocieszać siebie w inny sposób. Aby dokonać trwałych zmian, tak ważne jest, aby być dla siebie miłym i dać sobie czas na dostosowanie się.

.