25 listopada, 1998
LOS ANGELES (AP) — W 1970 roku wiadomości były wypełnione antywojennymi demonstracjami i czarną siłą. Na ekranach telewizorów Flip Wilson założył perukę i minisukienkę i stał się Geraldine, która krzyczała: “What you see is what you get!”
Nie był rzecznikiem kwestii rasowych, ale Wilson przełamał bariery rasowe, stając się pierwszym czarnym gospodarzem topowego telewizyjnego variety show.
Wilson zmarł w środę, 25 listopada 1998 roku na raka wątroby w swoim domu w Malibu z córką, Michelle, u boku, powiedziała Angie Hill, asystentka komika. Miał 64 lata.
Wilson przeszedł operację 2 października w St. John’s Hospital and Health Center w Santa Monica dla złośliwego guza, który był blisko jego wątroby.
Człowiek, który dał światu Geraldine i chwytliwy zwrot “diabeł kazał mi to zrobić!” przekroczył wszystkie linie z jego komedii, powiedział Rev. Jesse Jackson, który powiedział, że znał komika od 1970s.
“Flip był przełomowym artystą dla Afroamerykanów,” Jackson powiedział czwartek w wywiadzie telefonicznym. “Prowadził z marką komedii, która była czysta i przyzwoita, a nie wulgarna. Do końca był człowiekiem, którego darzyłem wielkim szacunkiem — jako komika i jako osobę.”
Silver Saundors Friedman, właściciel The Original New York Improvisation, klubu komediowego, powiedział: “Jeśli spojrzysz na historię, nie było żadnych czarnych komików w ogóle wtedy i fakt, że zrobił to do prime time i pozostał tam dość długo — to jest inspirujące dla ludzi, którzy mogli mieć 12, 13 lub 14 lat wtedy.”
Wilson był gospodarzem “The Flip Wilson Show” na NBC od 1970-74. Przebierał się w dragi, aby zagrać dowcipną Geraldine. Była to prawdopodobnie jego najbardziej popularna postać, ponieważ nie “poniżała” kobiet, jak powiedział kiedyś Wilson.
“Jest inteligentna, ufna, lojalna, sprytna”, powiedział.
Podczas gdy inni czarnoskórzy wykonawcy umniejszali swoje pochodzenie etniczne, Wilson wcielał się w takie postacie jak pastor Leroy, pastor “Kościoła tego, co się teraz dzieje”. Wilson powiedział, że był on oparty na kaznodziei, którego słuchał jako dziecko.
“Nikt nigdy nie wysłał mu pocztówki sprzeciwiającej się jakiemukolwiek jego humorowi”, komik Steve Allen powiedział KCBS-TV w Los Angeles. “Nie było wulgarności, nie było sprośności, nie było szokujących żartów. To było po prostu zabawne.”
Podczas gdy telewizja nawet dzisiaj jest krytykowana za zbyt małą liczbę mniejszości przed i za kamerą, Wilson nie narzekał.
“Byłoby dla mnie śmieszne, gdybym powiedział cokolwiek negatywnego na temat czarnych mających równe szanse w telewizji”, powiedział w 1971 roku. “W końcu byłem numerem jeden w oglądalności cztery razy w zeszłym roku i dwa razy w tym sezonie. Co może być bardziej cholernie równe niż to? Jeśli będą jeszcze bardziej równe, nie chcę tego.”
Clerow Wilson urodził się w ubóstwie 8 grudnia 1933 roku w Jersey City, N.J., i wychował się w rodzinach zastępczych, rzucając szkołę w wieku 16 lat. Służył cztery lata w Siłach Powietrznych, zyskując przydomek “Flip” za swój niepoważny humor, kiedy zaczął zabawiać żołnierzy.
Zwolniony w 1954 roku, Wilson spędził więcej niż dekadę pracując przy dorywczych pracach i rozwijając akt komediowy w małych klubach. Kiedy w latach 60-tych Hollywood zaczęło poszukiwać czarnych artystów, jego kariera nabrała rozpędu.
Wilson zadebiutował w telewizji w programie “The Tonight Show Starring Johnny Carson” w 1965 roku, co doprowadziło do częstych występów w programach “The Ed Sullivan Show” i “Laugh-In” oraz w serialach komediowych, takich jak “Love, American Style.”
Specjalny program, w którym wystąpił, doprowadził do powstania jego własnego serialu, za który w 1971 roku otrzymał nagrodę Emmy za występy i za scenariusz. Konkurencja ze strony nowego dramatu, “The Waltons”, sprawiła, że serial Wilsona spadł w rankingach oglądalności i został zdjęty z anteny w 1974 roku.
Komik rozwiódł się w czasie, gdy jego serial się skończył i wygrał opiekę nad swoimi dziećmi.
Pojawił się ponownie dekadę później z dwóch krótkich serii: 1984 teleturnieju “Ludzie są zabawne,” dla których był gospodarzem, i 1985 CBS sitcom “Charlie & Company,” który co-starred piosenkarka Gladys Knight.
Z dala od blasku reflektorów w 1993 roku, Wilson powiedział w wywiadzie, że cieszył się rekreacyjnymi i duchowymi pasjami, od lotów balonem na gorące powietrze i długich rejsów po oceanie do studiowania dzieł filozofa Kahlila Gibrana, autora “Proroka”.”
Oprócz córki Michelle, przeżyli go synowie Kevin i David oraz córki Stacey i Tamara.