By Robert M. Wright w 1913

Pierwszym człowiekiem zabitym w Dodge City był duży, wysoki, czarny Murzyn o imieniu Tex, i który, choć trochę świeży, był nieszkodliwy. Został on zabity przez hazardzistę o nazwisku Denver. Pan Kelly miał podwyższoną platformę przed swoim domem, a Murzyn stał przed i pod nią, na ulicy, podczas pewnego podniecenia. Zebrał się tam tłum i kilka strzałów padło nad głowami tłumu, kiedy hazardzista strzelił do Texasa, a ten padł martwy. Nikt nie wiedział, kto oddał strzał i wszyscy myśleli, że to był wypadek, ale po latach hazardzista chwalił się tym. Niektórzy mówią, że było to jedno z najbardziej niesprowokowanych morderstw, jakie kiedykolwiek popełniono, i że Denver nie miał najmniejszego powodu, by zabić, ale zrobił to z czystej głupoty, gdy nikt nie patrzył. Inni twierdzą, że doszło między nimi do jakiejś sprzeczki, a Denver strzelił do niego w obawie, że Tex go dopadnie. Tak czy inaczej, nikt nie wiedział, kto go zabił, dopóki Denver się tym nie pochwalił, długo po tym, i daleko od Dodge City, i powiedział, że strzelił mu w czubek głowy tylko po to, by zobaczyć, jak kopie.

Pierwsze wielkie zabójstwo miało miejsce w sali tanecznej Toma Shermana, jakiś czas później, pomiędzy hazardzistami a żołnierzami z fortu, w którym to rzędzie, jak sądzę, trzech lub czterech zostało zabitych, a kilku rannych. Jeden z rannych odczołgał się w chwasty, gdzie znaleziono go następnego dnia i, o dziwo, wyzdrowiał, choć był postrzelony na kawałki. Niewiele się mówiło o tej walce, chyba dlatego, że zginął żołnierz nazwiskiem Hennessey. Był on złym człowiekiem i tyranem kompanii, i spodziewam się, że uznali go za dobrą zniewagę.

Przed tą walką, co jakiś czas pojawiał się “człowiek na śniadanie”, używając potocznego wyrażenia, i tak było przez całą zimę 1872 roku. Było to częste zjawisko; w rzeczywistości zabójstwa były tak liczne, że nie sposób ich wszystkich spamiętać, więc odnotuję tylko niektóre z nich.

Człowiek o nazwisku Brooks, pełniący obowiązki adiutanta marszałka, strzelił Browneyowi, stoczniowcowi, w głowę – oczywiście nad dziewczyną o nazwisku kapitan Drew. Browney został przeniesiony do starego, opuszczonego pokoju w Dodge House, a jego dziewczyna, kapitan Drew, czekała na niego, i rzeczywiście była wierną pielęgniarką. Kula trafiła w tył jego głowy i można było wyraźnie zobaczyć mózg i krwawą substancję sączącą się z rany, aż się skończyła. Zajmował się nim jeden z najlepszych chirurgów w armii Stanów Zjednoczonych. Na drugi dzień po strzelaninie poszedłem z tym chirurgiem do niego.

On i jego dziewczyna płakali; on płakał o coś do jedzenia; ona płakała, bo nie mogła mu tego dać. Powiedziała: “Doktorze, on chce tłustego bekonu i kapusty, i ziemniaków, i tłustej tłustej wołowiny, i mówi, że umiera z głodu”. Lekarz powiedział do niej: “Och, dobrze, niech ma, co chce. To tylko kwestia czasu, i to krótkiego czasu, dla niego na ziemi, ale zadziwiające jest to, jak silnie się trzyma. Widzi pani, piłka jest w jego głowie i jeśli po nią sięgnę, zabije go natychmiast.”

Teraz w jego głowie nie było piłki. Piłka weszła z jednej strony jego głowy, a wyszła z drugiej, łamiąc tylko jedną z miseczek mózgowych lub komórkowych z tyłu głowy, i tylko ona została złamana. Trzeciego i czwartego dnia żył, a piątego dnia zabrali go na wschód do szpitala. Gdy tylko zmyli starą krew i materię, zobaczyli, co mu jest, a on wkrótce wyzdrowiał i w ciągu kilku miesięcy wrócił do swojej starej pracy.

Myśliwy o nazwisku Kirk Jordan i Brooks mieli strzelaninę na ulicy. Kirk Jordan miał swój wielki pistolet bawół i zabiłby Brooks, ale ten ostatni skoczył za beczkę z wodą. Kula, jak mówią, przeszła przez beczkę, wodę i wszystko, i wyszła po drugiej stronie, ale straciła swoją siłę. Ukryliśmy Brooksa pod łóżkiem, w stajni, aż do nocy, kiedy to zabrałem go do fortu, a on następnego dnia zrobił bocznicę i wsiadł do pociągu na wschód. Myślę, że te lekcje były dla niego wystarczające, bo już nigdy nie wrócił. Good riddance for everyone.

Te beczki z wodą zostały umieszczone wzdłuż głównych ulic dla ochrony przed ogniem, ale były one dużą ochroną w kilku strzelaninach. Te strzelaniny, w pierwszym roku, zakończyły się śmiercią dwudziestu pięciu osób i być może ponad dwukrotnie większą liczbą rannych. Wszyscy zabici zmarli w butach i zostali pochowani na Boot Hill, ale niewielu z nich w trumnach, ze względu na wysoką cenę tarcicy spowodowaną wysokimi stawkami frachtowymi. Boot Hill jest najwyższym i najbardziej widocznym wzgórzem w Dodge City i znajduje się w pobliżu centrum miasta. Jego nazwa pochodzi od faktu, że było to miejsce pochówku tych, którzy zmarli w butach, we wczesnych czasach. Było tam pochowanych około trzydziestu osób, wszystkie w butach i bez trumien. Teraz, aby chronić siebie i swoje mienie, byliśmy zmuszeni do zorganizowania Komitetu Czujności. Nasi najlepsi obywatele szybko się do niego zapisali i przez pewien czas wypełniał on swoje zadanie co do joty i działał jak zaczarowany, a my gratulowaliśmy sobie sukcesu. Komitet tylko kilka razy musiał uciec się do ekstremalnych środków i dał twardym charakterom ostrzeżenie, aby opuścili miasto, co ci natychmiast uczynili. Ale to, czego się obawiałem, że się stanie, stało się. Przekonywałem i argumentowałem przeciwko tej organizacji z tego powodu, a mianowicie: twardzi, źli ludzie wciąż się wkradali i dołączali, aż przewyższali liczebnie tych, którzy dołączyli do niej dla dobra publicznego – aż znacznie przewyższali liczebnie dobrych członków, a kiedy poczuli się u władzy, zaczęli jej używać, by pomścić swoje krzywdy i dla własnych samolubnych celów, aż stało się to farsą i obrazą dla zwykłej przyzwoitości. Stali się tak notorycznie źli i popełnili tak wiele przestępstw, że dobrzy członkowie opuścili ich, a ludzie powstali w swej potędze i położyli kres ich poczynaniom. Posunęli się za daleko i dostrzegli swój błąd, gdy było już za późno.

Ostatnią kropelką było brutalne, dokonane z zimną krwią morderstwo uprzejmego, nieszkodliwego, pracowitego Murzyna o nazwisku Taylor, który jeździł wozem pomiędzy fortem a Dodge City. Podczas gdy Taylor był w sklepie, robiąc zakupy, wielu pijanych facetów wsiadło do jego wozu i odjechało. Kiedy Taylor wybiegł i próbował ich zatrzymać, podobno jeden z mężczyzn, imieniem Scotty, strzelił do niego, a kiedy Taylor upadł, kilku z nich pompowało w niego ołów. Wywołało to wielką awanturę, gdyż Murzyn był służącym pułkownika Richarda I. Dodge’a, dowódcy fortu, który zajął się jego sprawą i wysłał kilku z nich do zakładu karnego.