Celem tego badania była ocena częstości występowania zmian strukturalnych w konwencjonalnym obrazowaniu rezonansu magnetycznego (MRI) mózgu w dużej prospektywnej kohorcie pacjentów z zespołem pourazowym (PCS). Konwencjonalny 3T MRI był używany do oceny 127 prospektywnie zapisanych pacjentów PCS i 29 kontroli dla niespecyficznych hiperintensywności istoty białej (WMH) i traumatycznych zmian strukturalnych, w tym encefalomalacji, atrofii, mikrokrwotoku, krwotoku podpajęczynówkowego i pajączkowatości korowej. Wszyscy pacjenci z PCS mieli kliniczne rozpoznanie jednego lub więcej wstrząśnień mózgu na podstawie stwierdzeń konsensusu Concussion in Sport Group (CISG). Wykluczono pacjentów z rozpoznanym krwotokiem wewnątrzczaszkowym na wcześniejszych badaniach tomografii komputerowej (CT) i rezonansu magnetycznego głowy. Przeanalizowano różnice pomiędzy grupą PCS a grupą kontrolną. Czterech pacjentów w grupie PCS (3,1%) miało pozytywne wyniki, które obejmowały mikrokrwawienia u dwóch pacjentów i encefalomalację u kolejnych dwóch. Żadna z tych zmian nie występowała w grupie kontrolnej, ale nie było statystycznej różnicy między obiema grupami (p = 0,5 dla mikrokrwotoku i p = 0,5 dla encefalomalacji). W grupie PCS u 28 pacjentów (22%) stwierdzono WMH (15,7% miało 1-10 zmian, a 6,3% >10 zmian) i wyniki te nie różniły się od dopasowanej wiekowo kontroli (20,6%, wszyscy z 1-10 zmianami; p = 0,9) Lokalizacja WMH nie wykazała istotnej różnicy w liczbie juxtacortical WMH pomiędzy grupą PCS a grupą kontrolną (p = 0,5). Zmiany strukturalne były rzadkie w PCS w tym badaniu, a obecność takich ustaleń sugeruje cięższą formę urazowego uszkodzenia mózgu. Nasze dane potwierdzają rolę MRI w diagnostyce PCS poprzez wykluczenie atrofii, encefalomalacji i wszystkich form krwotoku wewnątrzczaszkowego. Obecność WMH, niezależnie od ich liczby, nie jest czynnikiem wykluczającym. Jest to pierwszy opis kryteriów MRI dla PCS.