Eurazjatycka wodnica (Myriophyllum spicatum L.) jest inwazyjną rośliną wodną, która została wprowadzona do Ameryki Północnej w 1880 roku w stanie Nowy Jork. Rośnie szybko i ma tendencję do tworzenia gęstego baldachimu na powierzchni wody, co często przeszkadza w rekreacji, hamuje przepływ wody i utrudnia nawigację. Eurasian watermilfoil jest szczególnie problematycznym chwastem wodnym, ze względu na jego zdolność do rozmnażania się z fragmentów i szybkiego rozprzestrzeniania się, wysokie tempo wzrostu w różnych temperaturach i warunkach środowiskowych, a także tendencję do osiągania powierzchni i tworzenia rozległych mat roślinnych na powierzchni, co może pozwolić mu na zacienianie i konkurowanie z rodzimą roślinnością.

Co to jest

Eurazjatycka wodnica jest zanurzoną rośliną naczyniową z rodziny Haloragaceae. Jest rodzima dla północnej Europy i Azji. Kilka innych członków rodzaju Myriophyllum jest rodzimych dla Ameryki Północnej. W Minnesocie, rodzima północna spławik wodny (M. sibiricum) jest powszechna, ale często wypierana przez euroazjatycką spławik wodny. Eurazjatycka i północna spławik wodny hybrydyzują się i hybrydy są obecnie spotykane w wielu jeziorach w Ameryce Północnej, w tym w Minnesocie. Ta hybrydowa wodnica jest również uważana za inwazyjną.

Jak w przypadku większości gatunków inwazyjnych, najlepszym podejściem jest zapobieganie inwazji. Gdy gatunek inwazyjny już się zadomowi, jest bardzo mało prawdopodobne, że zostanie zlikwidowany. Opracowywane są nowe narzędzia do przewidywania nowych gatunków egzotycznych oraz do opracowywania strategii zapobiegania ich wprowadzaniu. Program edukacyjny Minnesoty, prawa zabraniające transportu i kontrole żeglarzy wydają się spowalniać rozprzestrzenianie się euroazjatyckiej spławik wodny, jednak zapobieganie nie jest w 100% skuteczne i środki kontroli będą prawdopodobnie wymagane dla ustalonych infestacji.

Cykl życia

Eurazjatycka spławik wodny rozmnaża się z fragmentów i nasion. Chociaż uważano, że rozmnażanie z nasion jest rzadkie, obecność hybryd i zdolnych do życia nasion sugeruje, że rozmnażanie płciowe może być ważne. Rośliny kwitną, gdy wynurzą się na powierzchnię w czerwcu-wrześniu; pojawiające się kłosy kwiatowe nadają roślinie jej naukową nazwę (M. spicatum). Roślina będzie również produkować autofragmenty w lecie, małe gałęzie, które odrywają się od rośliny i tworzą korzenie, które mogą założyć nowe rośliny. Każdy fragment łodygi rośliny, który zawiera węzeł (okółek liści) może wytworzyć nową, zdolną do życia roślinę. Eurasian watermilfoil magazynuje węglowodany w dolnych łodygach i koronach korzeni, co umożliwia roślinie przetrwanie zimy, nawet przy słabym oświetleniu lub jego braku pod lodem. Wiosną, gdy temperatura wody zbliża się do 10-15˚C (50-60˚F), roślina zaczyna wyrastać z korzeni, a czasem z zimujących łodyg i rośnie w kierunku powierzchni. Rośliny te często tworzą baldachim przez całe lato, który zacienia rodzime rośliny.

Gdzie występuje

Eurazjatycka wodnica występuje obecnie w ponad 45 stanach i trzech prowincjach kanadyjskich i szacuje się, że na jej zwalczanie wydaje się rocznie miliony dolarów. Po raz pierwszy znaleziono ją w Minnesocie w 1935 roku w jeziorze Owasso (hrabstwo Ramsey). Do 1999 r. skolonizował ponad 100 zbiorników wodnych, a do 2015 r. został znaleziony w około 300 jeziorach w Minnesocie.

Jak się rozprzestrzenia

Eurazjatycka wodnica rozprzestrzenia się najczęściej przez nieumyślny transport przez żeglarzy, jednak wydaje się, że niektóre zbiorniki wodne zostały zaatakowane w sposób naturalny (transport w dół rzeki). Pióropusznik może zaplątać się w śruby napędowe łodzi lub utknąć w innych częściach łodzi lub przyczepy. Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby zapobiec jego rozprzestrzenianiu się, jest zawsze czyszczenie, spuszczanie wody, usuwanie i suszenie łodzi między jeziorami.

Jak wygląda

Eurazjatycka spławik wodny ma okółki 4 pierzastych liści, każdy z 12 – 21 parami listków (rodzima północna spławik wodny ma 5 – 9 par). Tworzy gęste podwodne stanowiska łodyg i maty roślinności na powierzchni wody. Dojrzałe rośliny mają wąskie kłosy kwiatowe, które wyrastają 2-5″ ponad powierzchnię wody. Dowiedz się więcej o identyfikacji Eurasian watermilfoil z Minnesota DNR.

Opcje kontroli

Jak w przypadku większości chwastów, istnieją trzy ogólne strategie kontroli, które mogą być stosowane: mechaniczne/ręczne, chemiczne i biologiczne. Dowiedz się więcej o każdej z tych strategii tutaj. Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat wołka zbożowego.