• Wprowadzenie
• Co to jest mediacja?
• Czym różni się mediacja od arbitrażu
• Funkcja zasad w mediacji
• Dla jakich sporów mediacja jest odpowiednia i jakie są jej zalety?
• Na jakich etapach sporu można stosować mediację?
• Jakiego rodzaju spory można rozstrzygać w WIPO?
• Dlaczego warto wybrać mediację WIPO?
• Jak to działa: The Principal Stages in a WIPO Mediation
• The Main Steps in a Mediation
• The Language Used in the Mediation
• Selecting the Mediator
• The Role of the WIPO Arbitration and Mediation Center
• Where Does a WIPO Mediation Take Place?
• Ile to kosztuje?
• Kto ponosi koszty?
• Dlaczego warto spróbować?
• Prowadzenie sporu do mediacji: Recommended Clauses
• Training Programs and Publications

Guide to WIPO Mediation

Informacje przedstawione poniżej są również zawarte w publikacji Guide to WIPO Mediation, którą można zamówić lub pobrać.

WPROWADZENIE

Mediacja, w wielu częściach świata znana również jako koncyliacja, ma długą historię na arenie dyplomatycznej. W świecie handlu zainteresowanie nią gwałtownie wzrosło w ostatnich latach. Po części ten wzrost zainteresowania można przypisać niezadowoleniu z kosztów, opóźnień i długości postępowań sądowych w niektórych jurysdykcjach. Wzrost zainteresowania wynika jednak również z zalet mediacji, w szczególności jej atrakcyjności jako procedury, która oferuje stronom pełną kontrolę zarówno nad procesem, któremu poddany zostanie ich spór, jak i nad jego wynikiem.

Tam, gdzie mediacja była stosowana, cieszyła się bardzo wysokim wskaźnikiem sukcesu w osiąganiu rezultatów akceptowalnych dla obu stron sporu. Ponieważ jednak jest to procedura stosunkowo mało ustrukturyzowana, niektórzy wahają się, czy z niej skorzystać, obawiając się, że nie będą wiedzieli, czego się spodziewać. Niniejszy dokument stara się rozwiać te obawy, wyjaśniając w prosty sposób główne cechy i zalety mediacji oraz sposób, w jaki mediacja zgodnie z Zasadami Mediacji WIPO działa w praktyce.

CO TO JEST MEDIACJA?

Mediacja jest przede wszystkim procedurą niewiążącą. Oznacza to, że nawet jeśli strony zgodziły się na poddanie sporu mediacji, nie są zobowiązane do kontynuowania postępowania mediacyjnego po pierwszym spotkaniu. W tym sensie strony zawsze zachowują kontrolę nad przebiegiem mediacji. Kontynuacja procesu zależy od ich dalszej akceptacji.

Niewiążący charakter mediacji oznacza również, że stronom nie można narzucić decyzji. Aby jakakolwiek ugoda mogła zostać zawarta, strony muszą dobrowolnie zgodzić się na jej przyjęcie.

W przeciwieństwie do sędziego lub arbitra, mediator nie jest zatem decydentem. Rolą mediatora jest raczej pomaganie stronom w podjęciu ich własnej decyzji w sprawie rozwiązania sporu.

Istnieją dwa główne sposoby, w jakie mediatorzy pomagają stronom w podjęciu ich własnej decyzji, co odpowiada dwóm rodzajom lub modelom mediacji praktykowanym na całym świecie. W ramach pierwszego modelu, mediacji ułatwiającej, mediator stara się ułatwić komunikację między stronami oraz pomóc każdej ze stron w zrozumieniu perspektywy, stanowiska i interesów drugiej strony w odniesieniu do sporu. W drugim modelu, mediacji oceniającej, mediator przedstawia niewiążącą ocenę lub oszacowanie sporu, które strony mogą następnie przyjąć lub odrzucić jako rozstrzygnięcie sporu. Do stron należy decyzja, który z tych dwóch modeli mediacji chcą zastosować. Centrum Arbitrażu i Mediacji WIPO (“Centrum”) pomoże im w znalezieniu mediatora odpowiedniego dla modelu, który chcą przyjąć.

Mediacja jest procedurą poufną. Poufność służy zachęceniu do szczerości i otwartości w procesie poprzez zapewnienie stron, że wszelkie przyznania, propozycje lub oferty ugodowe nie będą miały żadnych konsekwencji poza procesem mediacji. Z zasady nie mogą one być wykorzystane w późniejszym postępowaniu sądowym lub arbitrażowym. Reguły Mediacji WIPO zawierają szczegółowe przepisy mające na celu zachowanie poufności w odniesieniu do istnienia i wyniku mediacji.

CZY MEDIACJA RÓŻNI SIĘ OD ARBITRAŻU?

Różnice pomiędzy mediacją a arbitrażem wynikają z faktu, że w mediacji strony zachowują odpowiedzialność za spór i kontrolę nad nim, a nie przekazują uprawnień decyzyjnych mediatorowi. Konkretnie oznacza to przede wszystkim dwie rzeczy:

• W arbitrażu wynik jest ustalany zgodnie z obiektywną normą, czyli obowiązującym prawem. W mediacji o wyniku decyduje wola stron. Tym samym, decydując o wyniku, strony mogą brać pod uwagę szerszy zakres standardów, w tym przede wszystkim swoje interesy. Dlatego też często mówi się, że mediacja jest postępowaniem opartym na interesach, podczas gdy arbitraż jest postępowaniem opartym na prawach. Uwzględnienie interesów gospodarczych oznacza również, że strony mogą decydować o wyniku poprzez odniesienie do ich przyszłych stosunków, a nie tylko poprzez odniesienie do ich dotychczasowego postępowania.
• W arbitrażu zadaniem strony jest przekonanie trybunału arbitrażowego do swoich racji. Swoje argumenty kieruje ona do trybunału, a nie do drugiej strony. W mediacji, ponieważ wynik musi być zaakceptowany przez obie strony i nie jest ustalany przez mediatora, zadaniem strony jest przekonanie drugiej strony lub negocjacje z nią. Zwraca się ona do drugiej strony, a nie do mediatora, chociaż mediator może być pośrednikiem w przekazywaniu informacji od jednej strony do drugiej.

Naturalnie, z uwagi na te różnice, mediacja jest bardziej nieformalnym postępowaniem niż arbitraż.

Możliwe jest połączenie mediacji z arbitrażem. W takim przypadku spór jest najpierw poddawany mediacji zgodnie z Regulaminem Mediacji WIPO. Następnie, jeśli w określonym czasie (zaleca się, aby strony przewidziały 60 lub 90 dni) nie zostanie osiągnięte porozumienie lub jeśli jedna ze stron odmówi udziału lub dalszego udziału w mediacji, spór jest przekazywany do wiążącego rozstrzygnięcia w drodze arbitrażu na podstawie Regulaminu Arbitrażowego WIPO (lub, jeśli strony tak postanowią, w drodze arbitrażu przyspieszonego). Zaletą połączonej procedury jest zachęta, jaką stanowi dla obu stron do zaangażowania się w dobrej wierze w proces mediacji, ponieważ konsekwencja nieosiągnięcia uzgodnionego porozumienia będzie bardziej wymierna pod względem zaangażowania finansowego i zarządczego, jakie trzeba będzie ponieść w późniejszej procedurze arbitrażowej.

FUNKCJA REGUŁ W MEDIACJI

Reguły Mediacji WIPO

Mediacja jest stosunkowo nieustrukturyzowaną i nieformalną procedurą, w której dalsze uczestnictwo w procesie, jak również akceptacja jakiegokolwiek wyniku, zależy od zgody każdej ze stron. Zasady mają zatem bardziej ograniczoną funkcję w mediacji niż w wiążącym arbitrażu. Na czym polega ta funkcja?

Zgadzając się na poddanie sporu mediacji WIPO, strony przyjmują Zasady Mediacji WIPO jako część swojej zgody na mediację. Zasady te pełnią następujące główne funkcje:

• Ustalają one niewiążący(art. 13 lit. a) i art. 18 pkt (iii))
• Określają sposób powołania mediatora (art. 6)
• Określają sposób ustalania wynagrodzenia mediatora (art. 22)
• Określają wytyczne dla stron co do sposobu rozpoczęcia mediacji i przebiegu procesu (art. 3-5 i 12)
• Zapewniają stronom poufność postępowania i ujawnionych w jego trakcie informacji (art. 14-17)
• Określają, w jaki sposób strony poniosą koszty postępowania (art. 24)

DLA JAKICH SPORÓW MEDIACJA JEST ODPOWIEDNIA I JAKIE SĄ JEJ ZALETY?

Mediacja nie jest odpowiednią procedurą do rozstrzygania sporów we wszystkich przypadkach. W przypadku celowego podrabiania lub piractwa w złej wierze mediacja, która wymaga współpracy obu stron, raczej nie będzie odpowiednia. Podobnie w przypadku, gdy strona jest pewna, że jej sprawa jest jednoznacznie rozstrzygnięta, lub gdy celem stron lub jednej z nich jest uzyskanie neutralnej opinii w kwestii rzeczywistej różnicy zdań, ustanowienie precedensu lub publiczne dochodzenie swoich racji w kwestii spornej, mediacja może nie być właściwą procedurą.

Z drugiej strony, mediacja jest atrakcyjną alternatywą w przypadku, gdy którakolwiek z poniższych kwestii stanowi ważny priorytet dla jednej lub obu stron:

• minimalizacja narażenia na koszty związane z rozstrzygnięciem sporu;
• utrzymanie kontroli nad procesem rozstrzygania sporu;
• szybkie rozstrzygnięcie;
• zachowanie poufności dotyczącej sporu;
• lub zachowanie lub rozwój podstawowych relacji biznesowych między stronami sporu.

W szczególności ostatni z wymienionych priorytetów sprawia, że mediacja jest szczególnie odpowiednia w przypadku, gdy spór dotyczy stron pozostających w stałym stosunku umownym, takim jak licencja, umowa dystrybucyjna lub umowa o wspólnych badaniach i rozwoju (R&D), ponieważ, jak wspomniano powyżej, mediacja daje możliwość znalezienia rozwiązania poprzez odniesienie się również do interesów gospodarczych, a nie tylko do ściśle określonych praw i obowiązków stron.

NA JAKICH ETAPACH SPORU MOŻNA UŻYWAĆ MEDIACJI?

Mediacja może być stosowana na każdym etapie sporu. Może być zatem wybrana jako pierwszy krok w kierunku poszukiwania rozwiązania sporu po tym, jak wszelkie negocjacje prowadzone przez same strony zakończyły się niepowodzeniem. Z mediacji można również skorzystać w dowolnym momencie postępowania sądowego lub arbitrażowego, jeżeli strony chcą przerwać postępowanie sądowe lub arbitrażowe w celu zbadania możliwości zawarcia ugody.

Inne powszechne zastosowanie mediacji jest bardziej zbliżone do zapobiegania sporom niż ich rozwiązywania. Strony mogą zwrócić się o pomoc mediatora w trakcie negocjacji umowy, jeżeli negocjacje znalazły się w impasie, ale strony uważają, że zawarcie umowy wyraźnie leży w ich interesie gospodarczym (na przykład negocjacje w sprawie stawki opłaty licencyjnej, która ma być stosowana przy przedłużeniu licencji).

JAKIE RODZAJE SPORÓW MOGĄ BYĆ MEDIOWANE W WIPO?

Centrum oferuje specjalistyczne usługi w zakresie mediacji sporów dotyczących własności intelektualnej, to znaczy sporów dotyczących własności intelektualnej lub transakcji handlowych i stosunków obejmujących wykorzystanie własności intelektualnej. Typowymi przykładami takich transakcji handlowych i stosunków są licencje na patenty, know-how i znaki towarowe, franszyzy, umowy komputerowe, umowy multimedialne, umowy dystrybucyjne, joint venture, umowy o prace badawczo-rozwojowe, umowy o pracę wrażliwe na technologię, fuzje i przejęcia, w których aktywa własności intelektualnej nabierają znaczenia, oraz umowy wydawnicze, muzyczne i filmowe.

Należy jednak zauważyć, że nie ma ograniczeń co do kompetencji mediatorów wyznaczonych na podstawie Zasad Mediacji WIPO do zajmowania się różnymi klasami przedmiotów sporu. Mediator wyznaczony zgodnie z Regulaminem Mediacji WIPO jest kompetentny do zajmowania się wszystkimi aspektami sporu. Do stron należy decyzja, czy uznają dany przedmiot za odpowiedni do mediacji WIPO.

DLACZEGO WYBIERAMY MEDIACJĘ WIPO?

Wybór mediacji WIPO wiąże się z następującymi korzyściami:

• niską opłatę administracyjną
• międzynarodową siedzibę niezależnego organu administrującego posiadającego specjalistyczną wiedzę w zakresie własności intelektualnej
• międzynarodową listę mediatorów obejmującą osoby posiadające specjalistyczną wiedzę i doświadczenie w zakresie technicznych, gospodarczej i prawnej w zakresie własności intelektualnej, jak również doświadczenie w międzynarodowej mediacji handlowej
• elastyczny Regulamin z postanowieniami uwzględniającymi potrzebę ochrony poufności
• gdzie mediacja odbywa się w Genewie, sale rozpraw zapewnione są bezpłatnie

JAK TO DZIAŁA: THE PRINCIPAL STAGES IN A WIPO MEDIATION

There are few formalities associated with a mediation. O strukturze mediacji decydują strony wraz z mediatorem, którzy wspólnie opracowują i uzgadniają procedurę, która ma być stosowana.

Jak wspomniano powyżej, nieco nieustrukturyzowany charakter mediacji może być niepokojący dla osób, które rozważają poddanie sporu pod mediację, ale nie są pewne, czego się spodziewać. Dla takich osób w poniższych punktach zawarto pewne wskazówki, które przedstawiają główne etapy prowadzenia mediacji WIPO. Przedstawiona procedura powinna być jednak rozumiana jedynie jako wskazówka, ponieważ strony zawsze mogą zdecydować się na jej modyfikację i postępowanie w inny sposób.

Getting to the Table: The Agreement to Mediate

Punktem wyjścia mediacji jest zgoda stron na poddanie sporu mediacji. Porozumienie takie może być zawarte w umowie regulującej stosunki gospodarcze między stronami, takiej jak licencja, w której strony przewidują, że wszelkie spory wynikające z umowy zostaną poddane mediacji, lub może być specjalnie sporządzone w odniesieniu do konkretnego sporu po jego zaistnieniu.

Ostatnia część Przewodnika zawiera zalecane klauzule dla obu sytuacji, które dają możliwość wyboru pomiędzy wyrażeniem zgody na mediację a wyrażeniem zgody na mediację, po której, w przypadku nieosiągnięcia porozumienia w drodze mediacji, następuje arbitraż.

Rozpoczęcie mediacji

Po zaistnieniu sporu i wyrażeniu przez strony zgody na poddanie go mediacji, proces rozpoczyna jedna ze stron wysyłając do Centrum Wniosek o przeprowadzenie mediacji. Wniosek ten powinien zawierać zwięzłe informacje dotyczące sporu, w tym nazwiska i dane kontaktowe stron i ich przedstawicieli, kopię umowy o mediację oraz krótki opis sporu. Szczegóły te nie mają na celu pełnienia funkcji prawnej, polegającej na definiowaniu argumentów i kwestii oraz ograniczaniu sprawy strony wnioskującej. Mają one jedynie dostarczyć Centrum wystarczających informacji, aby mogło ono przystąpić do rozpoczęcia postępowania mediacyjnego. Centrum będzie zatem musiało wiedzieć, kto jest zaangażowany w spór i jaki jest jego przedmiot, aby móc pomóc stronom w wyborze mediatora odpowiedniego dla danego sporu.

Wyznaczenie mediatora

Po otrzymaniu Wniosku o mediację, Centrum skontaktuje się ze stronami (lub ich przedstawicielami) w celu rozpoczęcia rozmów na temat wyznaczenia mediatora (chyba, że strony już zdecydowały, kto będzie mediatorem). Mediator musi cieszyć się zaufaniem obu stron, dlatego tak ważne jest, aby obie strony w pełni zgadzały się na wyznaczenie osoby proponowanej na mediatora.

Typowo, Centrum omawia różne kwestie opisane w części “Wybór mediatora”, aby móc zaproponować nazwiska odpowiednich kandydatów do rozważenia przez strony. Po tych rozmowach (które mogą odbywać się telefonicznie lub osobiście), Centrum zazwyczaj proponuje stronom do rozważenia kilka nazwisk potencjalnych mediatorów wraz z ich biografiami. W razie potrzeby, można zaproponować kolejne nazwiska, aż do momentu, gdy strony dojdą do porozumienia w sprawie wyznaczenia mediatora.

Na tym etapie, Centrum rozpoczyna rozmowy ze stronami na temat fizycznych ustaleń dotyczących mediacji: miejsca, w którym ma się ona odbyć (które zazwyczaj jest określone w umowie o mediację), sali konferencyjnej oraz wszelkich innych potrzebnych udogodnień.

Centrum ustala również, w porozumieniu z mediatorem i stronami, wynagrodzenie mediatora na etapie wyznaczania mediatora.

Wstępne kontakty mediatora ze stronami

Po wyznaczeniu mediatora przeprowadza on serię wstępnych rozmów ze stronami, które zazwyczaj odbywają się telefonicznie. Celem tych wstępnych kontaktów będzie ustalenie harmonogramu dalszego postępowania. Mediator wskaże, jaką dokumentację, jeżeli w ogóle, jego zdaniem powinny dostarczyć strony przed pierwszym spotkaniem, oraz ustali harmonogram dostarczenia takiej dokumentacji i odbycia pierwszego spotkania.

Pierwsze spotkanie mediatora ze stronami

Na pierwszym spotkaniu mediator ustali ze stronami podstawowe zasady, których należy przestrzegać w procesie.

W szczególności mediator

• przedyskutuje ze stronami i uzyska ich zgodę w kwestii tego, czy wszystkie spotkania mediatora ze stronami będą odbywać się z udziałem obu stron, czy też mediator może w różnych momentach odbywać osobne spotkania (caucuses) z każdą ze stron osobno; oraz
• upewni się, że strony rozumieją zasady poufności określone w Regułach Mediacyjnych WIPO.

Na pierwszym spotkaniu mediator omówi również ze stronami, jaką dodatkową dokumentację pożądane byłoby, aby każda z nich dostarczyła oraz potrzebę jakiejkolwiek pomocy ze strony ekspertów, jeżeli kwestie te nie zostały już poruszone podczas wstępnych kontaktów mediatora ze stronami.

Kolejne spotkania

W zależności od kwestii spornych i ich złożoności, jak również od gospodarczego znaczenia sporu i odległości, jaka dzieli stanowiska stron w odniesieniu do sporu, mediacja może obejmować spotkania odbywające się tylko jednego dnia, w ciągu kilku dni lub w dłuższym okresie czasu. Etapy spotkań odbywających się po pierwszym spotkaniu mediatora ze stronami, w przypadku gdy mediator odgrywa rolę mediatora wspomagającego, obejmują zazwyczaj następujące czynności:

• zbieranie informacji dotyczących sporu i określenie związanych z nim kwestii;
• badanie odpowiednich interesów stron leżących u podstaw stanowisk, które utrzymują one w odniesieniu do sporu;
• opracowanie opcji, które mogłyby zaspokoić odpowiednie interesy stron;
• ocenę opcji, które istnieją dla rozwiązania sporu w świetle odpowiednich interesów stron i alternatyw każdej ze stron wobec ugody zgodnie z jedną z opcji; oraz
• zawarcie ugody i zapisanie jej w umowie.

Naturalnie, nie wszystkie mediacje kończą się zawarciem ugody. Jednakże ugoda powinna zostać zawarta w przypadku, gdy każda ze stron uważa, że istnieje możliwość zawarcia ugody, która lepiej służy jej interesom niż jakakolwiek alternatywna możliwość zawarcia ugody w drodze postępowania sądowego, arbitrażu lub w inny sposób.

Konsultacje prywatne stron

Przez cały czas trwania mediacji każda ze stron będzie oczywiście chciała podjąć, na różnych etapach, prywatne konsultacje ze swoimi doradcami i ekspertami w celu omówienia różnych aspektów mediacji lub oceny opcji. Nie ulega wątpliwości, że takie prywatne konsultacje mogą odbywać się w trakcie postępowania mediacyjnego.

GŁÓWNE ETAPY MEDIACJI

• Umowa o mediację
• Wstęp: Wniosek o mediację
• Powołanie mediatora
• Wstępne kontakty mediatora ze stronami
  • ustalenie pierwszego spotkania
  • uzgodnienie ewentualnej wstępnej wymiany dokumentów
• Pierwsze i kolejne spotkania
  • uzgodnienie podstawowych zasad procesu

  .

  • zbieranie informacji i identyfikacja kwestii
  • rozpoznanie interesów stron
  • opracowanie opcji ugody
  • ocena opcji
• zawarcie ugody

JĘZYK UŻYWANY W MEDIACJI

Strony decydują o języku, w jakim będzie prowadzona mediacja. Mogą wybrać jeden język lub zdecydować się na użycie dwóch języków i tłumaczenie ustne, choć ten drugi wybór oczywiście zwiększy koszty prowadzenia procesu.

WYBÓR MEDIATORA

Prawdopodobnie najważniejszym krokiem w całym procesie jest wybór mediatora. Co strony powinny wziąć pod uwagę?

Jedną z głównych funkcji Centrum Arbitrażu i Mediacji WIPO jest pomoc stronom w określeniu i uzgodnieniu mediatora. Centrum czyni to poprzez konsultacje ze stronami oraz poprzez dostarczanie im nazwisk i szczegółów biograficznych potencjalnych kandydatów do rozważenia.

Strony powinny rozważyć co najmniej następujące kwestie przy podejmowaniu decyzji, kogo wyznaczyć na mediatora:

• jaką rolę chcą, aby odgrywał mediator; czy chcą, aby mediator dostarczył neutralnej oceny ich sporu, czy też chcą, aby mediator działał jako mediator ułatwiający ich negocjacje, pomagając im w określeniu kwestii spornych, zbadaniu ich odpowiednich podstawowych interesów oraz opracowaniu i ocenie możliwych opcji ugody?
• czy chcą mediatora posiadającego znaczne wykształcenie i doświadczenie w zakresie przedmiotu ich sporu, czy też chcą mediatora posiadającego szczególne umiejętności w zakresie procesu mediacji? Będzie to częściowo zależało od tego, czy chcą, aby mediator odgrywał rolę oceniającą czy ułatwiającą.
• czy chcą jednego mediatora czy więcej niż jednego? W szczególnie złożonych sporach dotyczących bardzo specjalistycznych i wysoce technicznych kwestii, strony mogą rozważyć powołanie na współmediatorów zarówno specjalisty od przedmiotu sporu, jak i specjalisty od procesu. Podobnie w przypadku, gdy strony mają bardzo różne doświadczenia kulturowe i językowe, mogą chcieć przewidzieć dwóch współmediatorów.
• Jaką narodowość powinien mieć mediator (lub jakiej narodowości nie powinien mieć mediator)?
• czy kandydaci są niezależni, to znaczy, czy są wolni od jakichkolwiek przeszłych lub obecnych powiązań biznesowych, finansowych lub innych dyskwalifikujących powiązań z którąkolwiek ze stron sporu lub z konkretnym przedmiotem sporu?
• jakie są kwalifikacje zawodowe i doświadczenie, wykształcenie i obszary specjalizacji kandydatów?

ROLA CENTRUM ARBITRAŻU I MEDIACJI WIPO

Centrum pełni następujące funkcje jako organ zarządzający mediacją:

• pomaga stronom w wyborze i wyznaczeniu mediatora, jak opisano powyżej;
• ustala, w porozumieniu ze stronami i mediatorem, wynagrodzenie mediatora;
• administruje finansowymi aspektami mediacji poprzez uzyskanie od każdej ze stron kaucji w wysokości szacunkowych kosztów mediacji i wypłacenie z kaucji wynagrodzenia mediatora oraz wszelkich innych usług pomocniczych lub udogodnień, takich jak opłaty dla tłumaczy, jeżeli są one wymagane;
• jeżeli mediacja odbywa się w WIPO w Genewie, udostępnia bezpłatnie salę posiedzeń i pomieszczenia do wycofania się stron; jeżeli mediacja odbywa się poza Genewą, pomaga stronom w zorganizowaniu odpowiednich sal posiedzeń;
• pomaga stronom w zorganizowaniu wszelkich innych usług pomocniczych, które mogą być potrzebne, takich jak tłumaczenia pisemne, ustne lub usługi sekretarskie.

GDZIE ODBYWA SIĘ MEDIACJA WIPO?

Strony decydują, gdzie chciałyby, aby odbyła się mediacja. Mediacja prowadzona zgodnie z Zasadami Mediacji WIPO nie musi odbywać się w Genewie.

Jeśli strony zdecydują się na przeprowadzenie mediacji w Genewie, WIPO udostępni im bezpłatnie salę konferencyjną oraz pomieszczenia do przechowywania stron (tj. bez dodatkowych kosztów w stosunku do opłaty administracyjnej na rzecz Centrum Arbitrażu i Mediacji WIPO). Jeżeli strony zdecydują się na przeprowadzenie mediacji poza Genewą, Centrum pomoże im w zorganizowaniu odpowiednich pomieszczeń do spotkań.

ILE TO KOSZTUJE?

Za mediację należy uiścić dwa zestawy opłat.

• opłata administracyjna Centrum, która wynosi 0,10% wartości przedmiotu sporu, do maksymalnej kwoty 10 000 USD, która jest osiągana, gdy kwota przedmiotu sporu wynosi 10 000 000 USD.
• opłaty, które są należne mediatorowi. Jak wspomniano powyżej, są one negocjowane i ustalane w momencie wyznaczenia mediatora. Zwykle są one obliczane w oparciu o stawkę godzinową lub dzienną, która uwzględnia okoliczności sporu, takie jak złożoność sporu i jego znaczenie gospodarcze, a także doświadczenie mediatora. W tabeli opłat do Regulaminu Mediacji WIPO określono orientacyjne stawki godzinowe i dzienne wynagrodzenia mediatorów, które przedstawiają się następująco:

	Minimum ($)	Maksimum ($)
Godzina	300	600
Dzień	1,500	3,500

KTO POKRYWA KOSZTY?

Reguły Mediacyjne WIPO (art. 25) przewidują, że koszty mediacji (opłata administracyjna Centrum, wynagrodzenie mediatora i wszystkie inne wydatki związane z mediacją) ponoszą w równych częściach strony. Strony mogą zgodzić się na zmianę tego podziału kosztów.

DLACZEGO WARTO SPRÓBOWAĆ?

Dla stron, dla których mediacja jest nową procedurą i które mogą zastanawiać się, jakie korzyści oferuje mediacja, warto rozważyć dwa czynniki:

1. W przypadkach, w których mediacja została zastosowana, cieszy się ona wyjątkowo wysokim wskaźnikiem powodzenia, biorąc pod uwagę jej niewiążący charakter. Według jednego z poglądów, mediacja nigdy nie kończy się niepowodzeniem, nawet jeśli nie dochodzi do ugody, ponieważ strony zawsze dowiadują się więcej o sporze i prawdopodobnie przynajmniej zawężają zakres spornych kwestii.
2. Drugim czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest fakt, że zaangażowanie w mediację wiąże się z niskim ryzykiem. Strony zawsze zachowują kontrolę nad sporem. Każda ze stron może zakończyć mediację na dowolnym etapie, jeżeli uzna, że nie czyni ona żadnych postępów, że procedura staje się zbyt kosztowna lub że druga strona nie działa w dobrej wierze. Zaangażowanie w mediację można zatem kontrolować na wszystkich etapach.

GETTING A DISPUTE TO MEDIATION: RECOMMENDED CLAUSES

Centrum ustanowiło zalecaną klauzulę umowną dotyczącą kierowania przyszłych sporów wynikających z umowy do mediacji na podstawie Reguł Mediacyjnych WIPO.

Centrum opracowało również zalecaną umowę o poddaniu się mediacji w celu skierowania istniejącego sporu do mediacji na podstawie Reguł Mediacyjnych WIPO.

PROGRAMY SZKOLENIOWE I PUBLIKACJE

Centrum organizuje warsztaty dla mediatorów, a także konferencje dotyczące różnych aspektów rozwiązywania sporów z zakresu własności intelektualnej. Centrum udostępnia również szereg publikacji, w tym WIPO Mediation Rules, Guide to WIPO Mediation oraz publikację materiałów z konferencji WIPO na temat mediacji zorganizowanej w marcu 1996 r.

.