“Stałem, patrząc, jak pije, spodziewając się, że w każdej chwili może się załamać. Ale on nadal powoli sączył wino jak koneser. Jego twarz nie zmieniła się, tylko od czasu do czasu przykładał opaskę do gardła, jakby miał jakieś trudności z przełykaniem. Podniósł się i zrobił kilka kroków. Kiedy zapytałem go, co się stało, odpowiedział: “Nic, tylko łaskotanie w gardle. Madera jest dobra”, zauważył, “daj mi jeszcze trochę”. – Książę Feliks Jusupow, wspominając noc, w której zamordował Rasputina.

W grudniu 1916 roku, w tym pałacowym domu w Petersburgu, młody książę Jusupow, dziedzic największej fortuny w Rosji i żonaty z kuzynką cesarskiej rodziny Romanowów spędził frustrującą i prawdopodobnie przerażającą noc, próbując desperacko zabić prawie nie do zabicia Grigorija Rasputina.

Rasputin był syberyjskim mistykiem religijnym, który związał się z rodziną carską jako uzdrowiciel ich młodego syna chorego na hemofilię, Aleksego. Jego szczególnie bliskie stosunki z carycą Aleksandrą w połączeniu z ekscentrycznym wyglądem i reputacją lubieżnego i rozpustnego zachowania w miejscach publicznych podsycały plotki o skandalu. Gdy I wojna światowa przeciągała się, kraj i rząd stały na krawędzi upadku. Co gorsza, okazało się, że car Mikołaj II, który już miał kłopoty z powodu nieudolnych i brutalnych reakcji na wewnętrzne zamieszanie i ogólną niekompetencję na polu walki, korzystał z rad Rasputina.

Pod koniec 1916 roku grupa szlachty pod wodzą księcia Jusupowa postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce. Jusupow, wraz ze spiskowcami, wielkim księciem Dymitrem Pawłowiczem i politykiem Władimirem Puriszkiewiczem, zaprosili Rasputina do pałacu Moika pod pretekstem spotkania z jego młodą, uroczą żoną Ireną, która akurat przebywała poza miastem. Po przybyciu do pałacu Rasputin został pozostawiony w pokoju, w którym znajdowały się pieczone smakołyki nasączone cyjankiem, herbata i wino. Spiskowcy odetchnęli z ulgą, widząc, że Rasputin wypił kilka kieliszków zatrutego wina. Stali się jednak coraz bardziej zaniepokojeni, gdy trucizna wydawała się nie mieć żadnego wpływu na człowieka.

W końcu Rasputina zabiły cztery kule, bicie dźwiękiem i ostateczny upadek do lodowatej rzeki Newy. Jego autopsja wykazała, że jego śmierć była ostatecznie spowodowana utonięciem lub hipotermią, wskazując, że przeżył wszystko poza ostatecznym zanurzeniem.

Jusupow i jego spiskowcy nigdy nie stanęli przed sądem za morderstwo, o którym tak wielu wiedziało, że zostało popełnione, ale zaledwie trzy miesiące później rewolucja lutowa zmusiła Mikołaja II do abdykacji, a Jusupow uciekł z kraju. Później opublikował kilka, czasem sprzecznych, pamiętników opisujących śmierć Grigorija Rasputina, w tym książkę zatytułowaną “Utracony splendor”. Żyjąca córka Rasputina, Maria, bezskutecznie próbowała pozwać Jusupowa i Pawłowicza za szkody związane z morderstwem, ale jej pozew, złożony w Paryżu, został odrzucony.

Przez lata Pałac Moika służył jako centrum edukacyjne, a obecnie jako muzeum kultury, godne uwagi ze względu na przetrwanie rewolucji i lat sowieckich w stosunkowo nienaruszonym stanie. W podziemnym pokoju, w którym zabito Szalonego Mnicha, figury woskowe odtwarzają jego ostatnie chwile. Zwiedzanie tego pomieszczenia jest częścią popołudniowych wycieczek. Reszta budynku to eksponaty same w sobie, w tym rokokowy teatr i wiele elegancko urządzonych pokoi.

Ciało Rasputina, wyłowione z rzeki, zostało pierwotnie pochowane na terenie Pałacu Aleksandra, ale zostało usunięte i skremowane podczas powstania w lutym 1917 roku. Legenda głosi, że kiedy płomienie dotknęły jego zwłok, Rasputin siedział wyprostowany na stosie.

.