Minęły 23 lata od wybuchowego uniewinnienia O.J. Simpsona w sprawie morderstw popełnionych w 1994 roku przez jego byłą żonę Nicole Brown i jej przyjaciela Ronalda Goldmana, które podzieliło opinię publiczną w sposób, w jaki być może żaden inny wyrok w historii USA.
A teraz, w wieku 85 lat, F. Lee Bailey, jeden z “dream teamu” prawników, których wielu krytykowało za reprezentowanie NFL Hall of Famer, próbuje zmienić swoją reputację w nadchodzącej książce przeznaczonej dla pokolenia zbyt młodego, aby przeżyć “proces stulecia”
“Nastąpiła polaryzacja tak zła, jaką kiedykolwiek widziałem”, powiedział Bailey. “Wielu białych ludzi gniewało się na mnie za prostytuowanie moich talentów; czarni byli zadowoleni z wyniku (procesu). W końcu zdecydowałem, że millenialsi są liczni. Mogę do nich dotrzeć.”
Książka sugeruje, że morderstwa zostały dokonane przez zabójców wysłanych przez kubańskich lub kolumbijskich handlarzy narkotyków, aby odebrać dług w wysokości 30 000 dolarów od Faye Resnick, która przebywała w kondominium Browna w Brentwood w Kalifornii, dopóki Resnick nie zameldowała się w ośrodku odwykowym na trzy dni przed tym, jak jej przyjaciółka została znaleziona z poderżniętym gardłem.
“Zabójcom kazano zabić blondynkę” – powiedział Bailey. “Prawdopodobnie założyli, że Nicole to Faye.”
I chociaż przyznaje, że nie ma dowodów na tę teorię, “O.J.” zakłada nie tylko, że zabójcy pomylili Brown z Resnick, ale także, że Mark Fuhrman, biały były detektyw policji Los Angeles, podłożył zakrwawioną rękawiczkę w posiadłości Simpsona jako część motywowanego rasowo spisku przeciwko niemu.
“Rękawica nie mogła zostać tam podrzucona przez O.J.; po prostu nie miał czasu na popełnienie morderstw,” powiedział Bailey. “Mark Fuhrman upuścił ją tam.”
Pytany pod przysięgą, czy podłożył lub wyprodukował dowody w sprawie, Fuhrman powołał się na swoje prawo z Piątej Poprawki przeciwko samooskarżeniu i odmówił odpowiedzi.
Zaprzeczył, że używał rasistowskich epitetów w przeszłości, co obrońcy Simpsona obalili odtwarzając nagrane rozmowy pokazujące, że wielokrotnie używał rasistowskiego języka.
Ale jeśli Simpson był niewinny, jak twierdzi Bailey, dlaczego zaginął kilka godzin po tym, jak został oskarżony o dwa zarzuty morderstwa 17 czerwca 1994 roku, dopóki policja nie zauważyła go w białym Fordzie Bronco prowadzonym przez jego najlepszego przyjaciela i byłego kolegę z drużyny, Ala Cowlingsa, który poprowadził policję w niesławnym pościgu z małą prędkością, transmitowanym na żywo w krajowej telewizji?
Kiedy Cowlings wjechał na podjazd Simpsona jakieś dwie godziny później i zdobywca Heisman Trophy w końcu się wyłonił, policja znalazła w kieszeniach Cowlingsa prawie $9,000 w gotówce, a w Bronco paszport Simpsona, pistolet, sztuczną kozią bródkę i wąsy oraz butelkę kleju do makijażu.
“Kiedy nie chciał być rozpoznany, zakładał przebranie”, powiedział Bailey. “Pistolet przyniósł, ponieważ zamierzał się zabić na (grobie) Browna.”
W latach od uniewinnienia Simpsona 3 października 1995 roku, obaj utrzymywali kontakt, chociaż fortuna nie uśmiechała się do nich tak łaskawie, jak zapewne mieli nadzieję.
W lutym 1997 roku, ława przysięgłych sądu cywilnego w Santa Monica, Calif…, nakazała Simpsonowi zapłacić rodzinie Goldmana 8,5 miliona dolarów odszkodowania wyrównawczego i 25 milionów dolarów odszkodowania karnego dla rodzin Goldmana i Browna.
Simpson został później skazany na 33 lata więzienia za napad z bronią w ręku i porwanie w 2007 roku, w którym był częścią grupy, która napadła na pokój hotelowy w kasynie na muszce, aby ukraść pamiątki sportowe, które według niego należały do niego.
Po odbyciu dziewięciu lat kary, został zwolniony warunkowo w październiku zeszłego roku i obecnie mieszka w Las Vegas, gdzie on i Bailey od czasu do czasu spotykają się na kolacji, gdy Bailey ma tam zaplanowane wystąpienie.
“Polubiłem go w momencie, kiedy z nim rozmawiałem, i nadal tak jest”, powiedział Bailey, który został pozbawiony prawa wykonywania zawodu w 2001 roku na Florydzie i w 2003 roku w Massachusetts po tym, jak przejął kontrolę nad prawie $6 milionami wartymi akcji przeznaczonych do zajęcia, ponieważ były one własnością byłego klienta odbywającego karę dożywocia za przemyt narkotyków. “Myślę, że to dobry człowiek”
.