Jest to trzecia i ostatnia odsłona trzyczęściowej serii artykułów Jamesa Lehmana, MSW, na trudny temat dorosłych dzieci mieszkających w domu. W tym odcinku James porusza kwestię zawarcia umowy z dzieckiem.

Dla tych rodziców, którzy nie zawarli umowy z dzieckiem po ukończeniu przez nie 18 roku życia, nigdy nie jest za późno, aby ją zawrzeć.

Nawet jeśli twoje dziecko ma 23 lata, mieszka pod twoim dachem i przebywa poza domem do późnych godzin nocnych, nigdy nie jest za późno, aby usiąść z tym dzieckiem i powiedzieć:

“Będziemy musieli odbyć rozmowę o naszych zasadach tutaj i o tym, jakie części pasują do ciebie, a jakie nie pasują do ciebie”.

Jeśli dzieciak ma 23 lata i nie pracuje, nie powinien być do drugiej w nocy z przyjaciółmi w domu, nie pozwalając innym ludziom zasnąć. Chociaż możesz czuć się zobowiązany do zapewnienia temu dziecku dachu nad głową, nadal masz prawo powiedzieć:

“To nie jest już twój dom na to. Kładziemy się spać, jesteśmy zmęczeni, pracowaliśmy cały dzień. Jeśli masz zamiar tu mieszkać, musisz żyć zgodnie z naszymi zasadami.”

Jeśli on próbuje cię za to uśpić, musisz postawić nogę. Jeśli oznacza to zabranie kluczyków do samochodu, zabranie telefonu, to właśnie to oznacza.

Related content: Ground Rules for Living with an Adult Child (plus Free Living Agreement)

Expect Resistance When Setting Rules for Your Adult Child

Gdy rodzice ustalają te zasady z dziećmi po 18 roku życia, powinni oczekiwać, że dziecko będzie urażone, oporne i będzie ich obwiniać. Dorosłe dziecko będzie próbowało sprawić, by rodzice czuli się winni, jak palanci.

Robi to, ponieważ wciąż ma w sobie wiele niedojrzałości i błędów w myśleniu. Innymi słowy, ukrywa się przed odpowiedzialnością i odkłada na później niepokój związany z przyjęciem obowiązków dorosłego. I odepchnie się, kiedy ty, słusznie, zaczniesz go rozliczać.

Explain Yourself Once and Move On

Niezależnie od tego, jak raniące mogą być słowa dziecka, rodzice nie powinni wpaść w pułapkę poczucia winy za ostateczne ustalenie zasad. Podobnie, rodzice nie powinni poświęcać wiele energii na tłumaczenie się. Wystarczy raz się wytłumaczyć i iść dalej. Można powiedzieć:

“Takie są nasze oczekiwania. Przykro nam, że nie zrobiliśmy tego wcześniej, ale jesteśmy tu dzisiaj i to jest to, co musimy zrobić. I nie możemy iść dalej, dopóki ta umowa nie zostanie zawarta.”

Oczekiwania powinny obejmować to, o której godzinie dziecko wstaje rano, jeśli nie pracuje. Starsze dzieci, które unikają odpowiedzialności, będą przesiadywać całą noc i spać do południa. Kiedy zapytasz je, dlaczego śpią do południa, odpowiedzą: “Cóż, nie pracuję”.

Jako rodzic musisz postawić sprawę jasno:

“Właśnie dlatego nie pracujesz. Bo śpisz do południa. Wstawaj o siódmej jak wszyscy inni i idź poszukać pracy”.

Nigdy nie jest za późno, aby być tak bezpośrednim ze swoim dzieckiem.

Nie traktuj oskarżeń dziecka jako faktów

Nie traktuj oskarżeń i obwiniania dziecka jako faktów. W rzeczywistości powinieneś oczekiwać, że usłyszysz mnóstwo oskarżeń i wymówek. Zostaniesz porównany do rodziców jego przyjaciela i usłyszysz, że jesteś nienawistny i beztroski. Ale nie zapominaj, że ten dzieciak walczy z braniem odpowiedzialności i będzie walczył zaciekle.

Młode dorosłe dzieci, które nie czują się kompetentne, będą opierać się braniu odpowiedzialności za cokolwiek. I co więcej, będą to robić tak długo, jak im na to pozwolisz. Rodzice powinni być przygotowani do radzenia sobie z tym problemem, ale nie poprzez krzyki i wrzaski, ani nie poprzez usprawiedliwianie się. Zamiast tego, radźcie sobie z tym spokojnie mówiąc:

“To jest czas, w którym się spotykamy. Musimy porozmawiać, aby przejść nad umową.”

Jeśli musisz, zabierz dziecku kluczyki do samochodu, dopóki nie będzie gotowe do rozmowy.

Pozwól dziecku na dorosłe przywileje

Umowa, którą opracujesz z dzieckiem, powinna pozwalać na dorosłe przywileje. Konkretnie, jeśli dziecko pracuje i jest odpowiedzialne, to twoja umowa z nim powinna być bardzo elastyczna. W dzień wolny od pracy, może spać cały dzień. Ale nie może spędzić całej nocy poza domem, nie dzwoniąc do ciebie, ponieważ będziesz się martwić, a jego obowiązkiem jest dać ci znać, że jest bezpieczny. Jeśli nie chce tego zrobić, to powinien przenieść się do bardziej niezależnej sytuacji życiowej. Nie można uzyskać pełnej wolności i wsparcia życia w domu w tym samym czasie.

Jak radzić sobie z czynszem dla dorosłego dziecka mieszkającego w domu

Płacenie czynszu jest bardzo dobrym nawykiem dla starszego dziecka. Myślę, że są dwa sposoby, aby spojrzeć na kwestię tego, kiedy i czy dziecko powinno płacić czynsz, aby nadal mieszkać w domu. Jeśli rodzina potrzebuje pieniędzy, a dziecko pracuje, musi się do tego przyczynić. To takie proste.

Jeśli nie potrzebujecie pieniędzy, obciążcie go opłatą za pokój i wyżywienie, a następnie odłóżcie pieniądze na bok i oszczędzajcie je, aż zaoszczędzicie wystarczająco dużo na kaucję za mieszkanie i pierwszy miesiąc czynszu. Wtedy, kiedy on będzie gotowy do wyprowadzki, będziesz już miała jego pieniądze. Trzymaj się tych pieniędzy. W ten sposób, on płaci za siebie, a on dostaje się do nawyku płacenia czynszu i bycia odpowiedzialnym, podczas gdy pieniądze są gromadzone tak, że zarówno on, jak i rodzina są przygotowani na jego następny krok.

Określ obowiązki domowe dla swojego dorosłego dziecka

Gdy dojdziesz do porozumienia w sprawie ustaleń dotyczących życia, myślę, że musi być naprawdę jasne, że dziecko jest tutaj, aby przyczynić się, a nie tylko wziąć. Tak więc, rodzice muszą mieć jasność co do konkretnych obowiązków, za które starsze dziecko będzie odpowiedzialne. Rodzice mogą zaproponować swoje pomysły, a młode dorosłe dziecko może przedstawić swoje własne. Może zaproponować, że będzie rano odwoził młodsze dzieci do szkoły, a Ty poprosisz go, by był odpowiedzialny za przynoszenie drewna i wynoszenie śmieci i surowców wtórnych co tydzień. Zapisz to i bądź jasny co do konsekwencji, jeśli nie zastosuje się do tego, ponieważ każdy, kto mieszka w domu musi pomagać.

Be Clear About Your Rules on Alcohol and Drugs

Umowa mieszkaniowa powinna być bardzo jasna co do alkoholu i narkotyków, i jest prosta, ponieważ prawo czyni ją prostą. W większości stanów picie alkoholu przez osoby poniżej 21 roku życia jest nielegalne. Nie musisz mówić: “Wiem, że to nielegalne, ale…” i mrugać okiem.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla swojego młodego dorosłego dziecka, jest przestrzeganie litery prawa i powiedzenie:

“Zakaz picia poniżej 21 roku życia. Jeśli złapiemy cię na piciu i prowadzeniu, zabieramy kluczyki do samochodu. Jeśli będziesz z nami walczył, wezwiemy policję”.

Powie, że jesteś sztywna i nierozsądna. Ale lepiej dla twojego dziecka stracić prawo jazdy na 90 dni niż umrzeć lub zabić kogoś innego.

Jeśli chodzi o nielegalne narkotyki, to te również powinny być zakazane w domu. Pozwól mi być jasnym: to jest twój dom i możesz zrobić jakiekolwiek zasady, które lubisz wokół alkoholu, palenia i narkotyków.

Nadużywające dzieci muszą opuścić dom

Jeśli twoje dorosłe dziecko cię obraża, nadużywa wobec członka rodziny, lub łamie rzeczy, powinno odejść. Powinien zamieszkać u przyjaciela. To nie ma znaczenia, on po prostu nie może zostać w twoim domu, jeśli jest agresywny.

Uważaj, że dzieci, które najprawdopodobniej zostaną poproszone o opuszczenie domu, to dzieci, które powiedzą ci, że nie mają dokąd pójść. Dzieje się tak, ponieważ obraźliwe zachowanie prawdopodobnie przenika ich życie. To nie jest jego całe życie jest wielki, ale on po prostu zdarza się być obraźliwe wobec Ciebie. Nadużywający dziecko najprawdopodobniej pokaże wzór ten zachowanie i demonstrować mnóstwo myślenie błędy. Więc kiedy poprosisz go, aby odszedł, nie będzie wiedział, gdzie może pójść, ponieważ nie jest w stanie rozwiązać tego problemu. Ale, on musi rozgryźć to out.

Kiedy jest to czas, aby poprosić dziecko o opuszczenie domu?

Decyzja na kiedy poprosić starsze dziecko, aby opuściło dom ma więcej do zrobienia z moralnością i wartościami rodziny. Jeśli wszystko układa się dobrze, należy powiedzieć dziecku, aby pomyślało o odejściu, gdy tylko będzie miało na to środki. Po odłożeniu kwoty za pierwszy i ostatni miesiąc czynszu oraz kaucji, a także gdy ma samochód i prowadzi go, należy mu powiedzieć, aby zaczął szukać mieszkania ze współlokatorem.

Niezależność jest decyzją, którą możecie podjąć jako rodzina. Jeśli młode dorosłe dziecko dobrze sobie radzi, mieszka w domu i spełnia oczekiwania rodziny, nie ma problemu. Ale pewnego dnia będzie chciało być niezależne.

Sposób, w jaki to osiągniesz, to usiąść i pozwolić dziecku wyznaczyć jakieś cele. Gdzie planujesz mieszkać? Kiedy zamierzacie się wyprowadzić? Ile dziecko musi płacić za czynsz, pokój i wyżywienie, kiedy mieszka w domu? Mierz postępy w dążeniu do celu za pomocą celów. Jeśli dziecko ma cel, by się wyprowadzić, a nie spełnia żadnego z celów, to nie jest poważne.

Największym darem, jaki możesz dać swojemu dziecku, jest wiedza, jak być niezależnym i brać odpowiedzialność. Jeśli dziecko obawia się niezależności i odpowiedzialności, możesz rozwiązać ten problem, zawierając pisemną umowę, która pokazuje dziecku, jak żyć według twoich zasad, i prowadzić ciągłe dyskusje na temat celu, jakim jest niezależność i jak go osiągnąć.

Related Content

Download: Free Mutual Living Agreement

Ten artykuł jest częścią 3 z 3-częściowej serii. Zobacz poniżej linki do innych artykułów w tej serii.

Część I: Jak radzić sobie z dorosłym dzieckiem mieszkającym w domu

Część II: 25 największych obaw rodziców