Uwierzcie lub nie, Paul Pierce nie zawsze był “The Truth.”

Kiedy Boston Celtics wybrali Pierce’a na 10. miejsce w 1998 roku, wciąż był on po prostu “Paulem Pierce’em”, dobrze zaokrąglonym, choć nieco nieśmiałym skrzydłowym z Kansas. Jak więc Pierce zdobył słynny przydomek, który odzwierciedla jego legendarną grę? Ma byłego rywala i ewentualnego kolegę z drużyny Celtics, Shaquille’a O’Neala, aby podziękować.

13 marca 2001 roku, zmagający się z problemami Celtics grali z O’Nealem i Los Angeles Lakers w Staples Center. Boston był wyraźnie pokonany przez broniących tytułu mistrzów, ale Pierce grał z całych sił, rzucając 42 punkty w meczu i wygrywając z Lakersami 112-107.

Umiejętność zdobywania punktów, opanowanie i odwaga Pierce’a podczas zaledwie jego trzeciego sezonu w lidze wywarły takie wrażenie na O’Nealu, że center Lakers odciągnął na bok reportera Boston Herald Steve’a Bulpetta po meczu.

“Weź to na dół,” powiedział O’Neal do Bulpetta, przez NBAPA.com. “Nazywam się Shaquille O’Neal i Paul Pierce jest (expletive) prawdą. Zacytuj mnie w tej sprawie i nie wyciągaj niczego. Wiedziałem, że potrafi grać, ale nie wiedziałem, że potrafi grać w ten sposób.”

“Paul Pierce is the truth.”

I tym samym narodziła się legenda.”

Pierce miał trafić do 10 drużyn All-Star i przywieźć do Bostonu mistrzostwo w trakcie swojej 19-letniej kariery, która oficjalnie zakończyła się w niedzielę, gdy Utah Jazz wyeliminowali jego Los Angeles Clippers z playoffów. Odchodzi na emeryturę jako drugi najlepszy strzelec w historii Celtics i jeden z najwspanialszych graczy, którzy kiedykolwiek występowali w barwach bostońskiej drużyny. I taka jest prawda.

Check out the video below to hear Bulpett and O’Neal tell the story of Pierce’s nick in their own words.

Thumbnail photo via David Butler II/USA TODAY Sports Images

.