Około 6 milionów czopków znajdujących się w ludzkim oku można podzielić na trzy rodzaje czopków: czopki niebieskie, które stanowią około 2% wszystkich czopków w oku, czopki zielone, które stanowią około 32% wszystkich czopków w oku i czopki czerwone, które stanowią około 64% wszystkich czopków w oku. Czopki te są zwykle oznaczane jako czopki S, czopki M i czopki L, odpowiednio dla ich wrażliwości na fotony o krótkiej, średniej i długiej długości fali. Na podstawie zmierzonych krzywych odpowiedzi, jak widać na Rysunku 1, każdy rodzaj komórek czopkowych absorbuje fotony o różnych długościach fali: 445 nm (czopki niebieskie), 535 nm (czopki zielone) i 565 nm (czopki czerwone). Stwierdzono, że czopki zielone (czopki M) i czerwone (czopki L) koncentrują się w centralnej części rogówki, podczas gdy czopki niebieskie (czopki S) są rozproszone po całej siatkówce. Czopki niebieskie są wyjątkowe ze względu na to, że choć jest ich niewiele, są bardziej wrażliwe na światło niż czopki zielone i czerwone. Co więcej, wrażliwość na kolor niebieski w naszej percepcji wizualnej jest prawie równa wrażliwości czopków zielonych i czerwonych, co sugeruje, że musi istnieć jakiś mechanizm w wizualnym przetwarzaniu mózgu, który powoduje tę wysoką wrażliwość (Nave, 2001).