Wprowadzenie

Przeszczepienie serca jest uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności serca (HF) zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, z jednorocznym przeżyciem 91% i medianą przeżycia 12-13 lat.1 Przydział narządów od dawców – rzadki zasób – opiera się na sprawiedliwym i równym dostępie do tych, którzy najbardziej go potrzebują. Obecnie kobiety stanowią <25% biorców przeszczepów serca.1,2 Kobiety mają tendencję do zapadania na schyłkową chorobę serca w starszym wieku, przekraczającym kryteria wiekowe kwalifikujące do przeszczepu, co może być przyczyną częściowej nierównowagi płci biorców przeszczepów.3 Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że kobietom kwalifikującym się do zaawansowanych terapii HF rzadziej oferuje się doradztwo w zakresie stosowania defibrylatorów wewnątrzsercowych, terapii resynchronizującej i wspomagania komorowego (VAD)4. Przyczyny tej niedostatecznej reprezentacji kobiet przypisuje się uprzedzeniom w wyborze i kierowaniu pacjentów oraz potencjalnie gorszym wynikom leczenia u biorców płci żeńskiej.3-5

Są sprzeczne wyniki dotyczące przeżycia po przeszczepieniu serca u kobiet w porównaniu z mężczyznami.6,7 Podczas gdy większość badań konsekwentnie wykazuje, że niedopasowanie płciowe kobiet-dawców i mężczyzn-biorców skutkuje zwiększoną śmiertelnością, dane dotyczące wyników u kobiet-biorców są mniej jednoznaczne.8,9 W analizach przeprowadzonych w pojedynczych ośrodkach stwierdzono mniejszą przeżywalność biorców serca płci żeńskiej w porównaniu z biorcami płci męskiej w nieskorygowanych oszacowaniach Kaplana-Meiera (hazard ratio , 1,09; 95% CI, 1,01-1,18; P=0,02).10 Weiss i wsp.,6 w analizie rejestru United Network for Organ Sharing Registry obejmującej 18 000 pacjentów, podali, że biorczynie przeszczepione w latach 2002-2007, niezależnie od płci dawcy, miały o 3,5% mniejszą przeżywalność w ciągu 5 lat w porównaniu z biorcami płci męskiej (P=0,003). Jednak w rejestrze Międzynarodowego Towarzystwa Transplantacji Serca i Płuc (ISHLT) odnotowano lepsze wyniki u kobiet, z ogólną nieskorygowaną medianą przeżycia warunkowego wynoszącą 14,4 roku u kobiet w porównaniu z 13,0 latami u mężczyzn biorców (P<0,001).11

Zważywszy na rozbieżności w niektórych z tych raportów, podejrzewaliśmy, że niektóre z wyników nie zostały odpowiednio skorygowane pod kątem różnic w charakterystyce dawcy i biorcy poza płcią. Skala Index for Mortality Prediction After Cardiac Transplantation (IMPACT) jest zatwierdzonym 50-punktowym systemem punktacji składającym się z 12 zmiennych specyficznych dla biorcy, służącym do przewidywania 30-dniowego, jednorocznego i 5-letniego przeżycia. Zmienne obejmują wiek, rasę, płeć, patogenezę HF, mechaniczne wspomaganie krążenia, bilirubinę i klirens kreatyniny.12 Wskaźnik ryzyka dawcy (Donor Risk Index, DRI) to 15-punktowy system punktacji składający się z 4 zmiennych: czasu niedokrwienia, wieku dawcy, niedopasowania rasowego dawcy i biorcy oraz stosunku azotu mocznikowego we krwi dawcy do kreatyniny.13 W świetle niespójnych wyników dotyczących wyników u kobiet po przeszczepieniu serca, celem tego badania było porównanie długoterminowego przeżycia po przeszczepieniu u mężczyzn i kobiet, przy dopasowaniu pod względem punktacji IMPACT i DRI, z wykorzystaniem rejestru ISHLT.

Metody

Dostęp do danych

Ze względu na wrażliwą naturę danych zebranych w tym badaniu, wnioski o dostęp do zbioru danych od wykwalifikowanych badaczy przeszkolonych w zakresie protokołów poufności danych osobowych można przesyłać do ISHLT na adres (https://ishltregistries.org/frm_data_request.asp).

Kohorta badania

ISHLT International Thoracic Organ Transplant Registry. Do badania włączono dorosłych biorców (w wieku ≥18 lat), u których wykonano sam przeszczep serca w okresie od 1 stycznia 2004 r. do 31 lipca 2014 r. Zmienne z biologicznie niewiarygodnymi wartościami uznano za błędy wprowadzania danych, a rekordy te ustawiono jako brakujące (zakresy danych ISHLT w Suplemencie do danych). Włączenie pacjentów przedstawiono jako schemat blokowy na rycinie 1. Badanie zostało zatwierdzone przez komitet sterujący ISHLT Thoracic Organ Transplant Registry. Dane zostały usunięte. Zgodę na gromadzenie i analizę danych uzyskano z poszczególnych ośrodków zgodnie z indywidualnymi wymaganiami komisji przeglądowej centrum przez rejestr.

Definicje

W tym badaniu odnosimy się do częściowego wyniku IMPACT jako wyniku bez rasy i płci biorcy. Rasa biorcy nie była dostępna w rejestrze ISHLT, a płeć biorcy usunęliśmy z obliczeń, ponieważ była to zmienna będąca przedmiotem zainteresowania. Odnosimy się również do częściowego wyniku DRI jako wyniku ryzyka dawcy bez rasy dawcy, ponieważ nie jest on gromadzony w rejestrze.12,13 Aby złagodzić wpływ niedopasowania wielkości na przeżycie, w dalszej analizie dopasowano biorców mężczyzn i kobiety na podstawie przewidywanej masy serca (PHM), za pomocą wzorów pochodzących z literatury na temat obrazowania rezonansu magnetycznego.14-17 Kategorie PHM zdefiniowano w kwintylach: pierwszy kwintyl (stosunek PHM dawcy do biorcy ≤0,967), drugi kwintyl (stosunek 0,967<PHM≤1,07), trzeci kwintyl (stosunek 1,07<PHM≤1,16), czwarty kwintyl (stosunek 1,16<PHM≤1.28), i kwintyl piąty (wskaźnik PHM >1,28).

Analiza opisowa

Zmienne ciągłe podsumowano za pomocą mediany i zakresu międzykwartylowego, a zmienne kategoryczne za pomocą częstości bezwzględnych i względnych. Różnice między płciami oceniano za pomocą testów Wilcoxona rank-sum dla zmiennych ciągłych i dokładnych testów Fishera dla zmiennych kategorycznych.

Do opisowej analizy wyników, całkowita wolność od śmierci po przeszczepie została oszacowana u kobiet w porównaniu z mężczyznami biorcami za pomocą metod przeżycia Kaplana-Meiera, a różnice w szacowanej wolności oceniano za pomocą testów log-rank. Ponadto, aby uwzględnić możliwe niedopasowanie wielkości na przeżycie, stratyfikowaliśmy predykcyjny wskaźnik masy serca według kwintyli i ocenialiśmy śmiertelność po przeszczepie u kobiet i mężczyzn biorców w każdej warstwie.

Analiza dopasowana

Kobiety biorcy przeszczepu serca zostali dopasowani do mężczyzn w sposób 1 do 1 w każdym roku przeszczepu przy użyciu dopasowania propensity score. Przeprowadziliśmy 2 zestawy analiz dostosowanych do dopasowania. W pierwszej analizie dopasowanie płci było oparte na charakterystyce biorców przed przeszczepem, w tym wieku, patogenezie HF, wskaźniku masy ciała (BMI), czasie niedokrwienia (godziny), liczbie dopasowań HLA (histokompatybilny antygen leukocytów), statusie cytomegalowirusa, przeciwciałach reagujących z panelem, klirensie kreatyniny, bilirubinie, dożylnym stosowaniu antybiotyków, dializa przed przeszczepem, stosowanie pompy balonowej wewnątrzaortalnej przed przeszczepem, wentylacja mechaniczna przed przeszczepem, VAD, wcześniejszy wywiad w kierunku nowotworów złośliwych, cukrzyca, choroba naczyń obwodowych, palenie tytoniu, przewlekła obturacyjna choroba płuc, choroba sercowo-naczyniowa, wcześniejsze stosowanie amiodaronu, wcześniejsza operacja kardiochirurgiczna oraz częściowy wynik IMPACT.

Przeprowadziliśmy dodatkowe analizy, aby lepiej zrozumieć różnice w charakterystyce dawcy między mężczyznami i kobietami biorcami, gdy charakterystyka biorcy została dopasowana przy użyciu pierwszych dopasowanych danych pary.

To pozwoliło nam:

1. Charakteryzować i podsumować różnice w parach w wieku dawcy, BMI, status CMV, historia nadciśnienia, cukrzyca, używanie papierosów, stosunek azotu mocznikowego we krwi do kreatyniny i wynik ryzyka dawcy. W przypadku ciągłych zmiennych ocenialiśmy, czy istnieją różnice między parami mężczyzn i kobiet za pomocą sparowanych testów rang Wilcoxa. Dla zmiennych dychotomicznych, ocenialiśmy różnice między parami mężczyzn i kobiet za pomocą testów McNemara. W przypadku wyniku ryzyka dawcy ocenialiśmy sparowane różnice za pomocą testów symetrii.

2. Ocena związku między wyżej wymienionymi cechami dawcy a wynikiem za pomocą stratyfikowanej regresji Coxa, w której ciągła charakterystyka dawcy (np. wiek dawcy) była modelowana za pomocą penalizowanych splajnów.

Na podstawie tych wyników przeprowadziliśmy wtórne analizy dopasowujące charakterystykę dawcy: wiek, BMI, status cytomegalowirusa, historię nadciśnienia, cukrzycy, historię palenia, stosunek azotu mocznikowego we krwi do kreatyniny i stosunek PHM dawcy do biorcy, oprócz wyżej wymienionych cech biorcy. Względne ryzyko śmiertelności określono za pomocą HR, a odpowiadające mu 95% CI i wartości P oceniono za pomocą statystyki Walda.

Dla dodatkowej analizy wrażliwości przeprowadzono wielowariantową analizę regresji Coxa, dostosowując się do wieku biorcy, patogenezy HF, BMI, serostatu cytomegalowirusa-dodatniego, czasu niedokrwienia, klirensu kreatyniny, poziomu bilirubiny, liczby dopasowań HLA, ostatnie dożylne podawanie antybiotyków, przeciwciała reagujące z panelem, historia stosowania amiodaronu przez biorcę, nowotwory złośliwe, POChP, udar mózgu, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroba naczyń obwodowych, palenie tytoniu, wcześniejsze zabiegi kardiochirurgiczne, częściowy wynik IMPACT oraz charakterystyka dawcy: wiek, BMI, azot mocznikowy/kreatynina we krwi, serostatus cytomegalowirusa-dodatni i częściowy wynik DRI, używanie tytoniu i wskaźnik PHM.

Wszystkie analizy przeprowadzono przy użyciu R v3.4.1 z pakietami przeżycia i optmatch. Wartości P <0,05 uznano za istotne statystycznie.

Wyniki

Międzynarodowe trendy i charakterystyka podstawowa biorców

Kohorta badania obejmowała 34 198 biorców przeszczepu serca (76,3% mężczyzn, 23,7% kobiet), którzy spełnili kryteria włączenia i wyłączenia. Mediana czasu obserwacji wyniosła 3,0 lata (zakres międzykwartylowy, 1,0-6,0 lat). Odsetek biorców płci żeńskiej wzrósł umiarkowanie z 22,4% w 2004 r. do 24,5% w 2014 r. (P<0,001; Figura 2).

Several recipient, donor, and transplant demographic characteristics were significantly different between the 2 sexes, as shown in Table 1. W porównaniu z biorcami płci męskiej, kobiety-biorcy były częściej młodsze (51 versus 55 ; P<0,001) i miały inny rozkład etiologii HF (P<0,001), z większą częstością występowania kardiomiopatii rozstrzeniowej (46,8% versus 41,6%), wrodzonej (4,8% versus 2,4%) i innej (28,6% versus 13,4%) oraz mniejszą częstością występowania kardiomiopatii niedokrwiennej (19,7% versus 42,6%). Kobiety-biorcy częściej miały również niższy wskaźnik BMI (24,9 versus 26,3 kg/m2; P<0,001), a tym samym częściej występowała u nich niedowaga (6,1% versus 1,9%). Wreszcie, kobiety-biorcy częściej były wysoce uczulone, zdefiniowane jako panel reaktywnych przeciwciał >80% (7,3% w porównaniu z 1,3%; P<0,001).

Ogólnie rzecz biorąc, częstość występowania chorób współistniejących była niższa u kobiet niż u mężczyzn biorców. Były one mniej prawdopodobne, aby mieć cukrzycę (19,1% w porównaniu z 26,2%; P<0,001), nadciśnienie tętnicze (40.7% versus 47,9%; P<0,001), choroby naczyń obwodowych (2,4% versus 3,3%; P=0,002), palenia tytoniu (36,5% versus 52,3%, P<0,001) i wcześniejszych operacji sercowo-naczyniowych (38,6% versus 50,7%; P<0,001). Z kolei u kobiet częściej występowały nowotwory złośliwe w wywiadzie (10,5% vs 5,3%; P<0,001). W okresie okołooperacyjnym kobiety-biorcy rzadziej wymagały stosowania amiodaronu przed przeszczepem (24,5% versus 34,2%; P<0,001) i rzadziej miały w wywiadzie wentylację mechaniczną (10,6% versus 11,6%; P=0,016) przed przeszczepem.

Z punktu widzenia wsparcia krążenia, kobiety-biorcy częściej wymagały dożylnego podawania inotropów (41,4% w porównaniu z 37,2%; P<0,001) i rzadziej były wspierane przez wewnątrzaortalną pompę balonową (3,3% w porównaniu z 3,8%; P=0,03) lub trwały VAD (22% w porównaniu z 31,5%; P<0,001). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w odsetku mężczyzn i kobiet korzystających z pozaustrojowego oksygenatora membranowego. Mediana (zakres międzykwartylowy) częściowego wyniku IMPACT była istotnie niższa wśród kobiet niż mężczyzn (4 versus 5; P<0,001). Nie było istotnych różnic zależnych od płci w medianie (zakres międzykwartylowy) częściowego wyniku DRI między biorcami płci męskiej i żeńskiej (2 versus 2 ; P=0,38). Stosunek PHM dawca / biorca był wyższy u kobiet (1,19 ) niż u mężczyzn (1,09 ; P<0,001) biorców.

Tendencje opisowe dla częściowej punktacji IMPACT, DRI i PHM, zgodnie z rokiem przeszczepu i stratyfikacją według płci, przedstawiono na rycinie 3A do 3C. Częściowa punktacja IMPACT wzrosła dla obu płci w czasie, z wyższą punktacją u biorców płci męskiej. Częściowa punktacja DRI również wzrosła w czasie, ale więcej kobiet otrzymało serca od dawców z wyższą punktacją (np. Dawcy o wyższym ryzyku, średnia punktacja o 0,11 wyższa; P = 0,009). Współczynnik PHM był ogólnie stabilny dla mężczyzn i zmniejszył się dla kobiet biorców w czasie.

Descriptive Outcome Analysis

Nieskorygowane przeżycie po przeszczepieniu serca od 2004 do 2014 roku, stratyfikowane według płci, przedstawiono na rycinie 4. Szacowane krzywe przeżycia u biorców płci męskiej i żeńskiej nie różniły się istotnie (P=0,83).

Gdy przeżycie zostało dostosowane do kwintyli współczynnika PHM, wystąpiła statystycznie istotna różnica w przeżyciu, z najniższym przeżyciem w pierwszym kwintylu (dawcy niewymiarowi; Figura 5). Stratyfikowany według kwintyli PHM, analiza KM wykazała, że różnice między płciami nie były statystycznie istotne we wszystkich, z wyjątkiem środkowego kwintyla. W środkowym kwintylu kobiety miały wyższą śmiertelność po przeszczepie niż mężczyźni (P = 0,031; Figura 6).

Matched Adjusted Outcome Analysis

Odbiorcy zostali dopasowani do płci w stosunku 1:1 zgodnie z charakterystyką biorcy określoną przez zmienne częściowego wyniku IMPACT, w wyniku czego w każdej grupie było 7258 mężczyzn i kobiet (Tabela I w Dodatku do danych). Dopasowanie znacznie zmniejszyło nierównowagę zmiennych między kobietami i mężczyznami biorcami, a pewna resztkowa nierównowaga między dwiema płciami pozostała po dopasowaniu. Na przykład u mężczyzn częściej występowało nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość, wspomaganie lewego VAD przez HeartMate II (Abbott) i młodszy wiek dawcy niż u kobiet. Oszacowany HR dla przeżycia wynosił 1,093 (95% CI, 1,015-1,177; P=0,018), co sugeruje, że kobiety-biorcy były o 9,3% bardziej narażone na śmierć po przeszczepie niż mężczyźni. W tej dobranej parze biorców kobiety charakteryzowały się wyższą śmiertelnością (HR, 1,1098; 95% CI, 1,009-1,195). Jednakże kobiety-biorcy częściej niż mężczyźni miały dawców z następującymi cechami: starszy wiek (P=0,005), dodatni serostatus wirusa cytomegalii (P<0,001), nadciśnienie tętnicze w wywiadzie (P=0,014) i cukrzyca (P=0,004). Dla częściowego DRI, któremu przypisano wartość całkowitą pomiędzy 0 a 13, 1-stronny test Wilcoxona wykazał, że DRI ma tendencję do bycia wyższym u kobiet w porównaniu z mężczyznami (P=0.003). Podczas gdy średnie różnice w DRI pomiędzy parami mężczyzn i kobiet były małe (∆=0,12) i prawdopodobnie nieistotne klinicznie, podejrzewamy, że częściowe DRI może nie mieć wystarczającej ziarnistości, aby wykryć małe różnice z powodu swojej całkowitej natury. W tej analizie dopasowanych par, zmienne związane z wyższą śmiertelnością obejmowały wyższy wiek dawcy (HR, 1,122; 95% CI, 1,034-1,217; P = 0,006), dodatni serostatus dawcy cytomegalowirusa (HR, 1.19; 95% CI, 1,06-1,22; P=0,002), i częściowy DRI (HR, 1,079; 95% CI, 1,020-1,141; P=0,008), jak pokazano w Tabeli 2.

Aby złagodzić powyższe czynniki zakłócające dawcę, biorcy zostali dodatkowo dopasowani do płci 1:1 na podstawie charakterystyki dawcy, która obejmowała DRI oprócz wieku dawcy, BMI, statusu cytomegalowirusa, historii nadciśnienia, cukrzycy i historii palenia, w wyniku czego uzyskano 5488 biorców w każdej grupie (Tabela II w Dodatku do danych). Po tym dostosowaniu kobiety-biorcy nie miały już mniejszej przeżywalności (HR, 1,025; 95% CI, 0,941-1,116; P=0,57). Przeżycie po przeszczepie biorców przeszczepu serca stratyfikowanych według płci i dopasowanych do punktacji IMPACT i DRI przedstawiono na rycinie 7.

Analiza wrażliwości

Wyniki wieloczynnikowego modelu regresji Coxa przedstawiono w Tabeli III w Suplemencie do danych. Ta analiza jest zgodna z naszym ostatecznym propensity matching; nie było istotnej różnicy w przeżyciu między kobietami i mężczyznami biorcami po dostosowaniu do istotnych cech biorcy i dawcy (P=0,34).

Dyskusja

Pięćdziesiąt pięć procent z 75 000 pacjentów, którzy zmarli z powodu zaawansowanej HF w Stanach Zjednoczonych w 2015 r., stanowiły kobiety.4,18 Biorąc pod uwagę znane różnice zależne od płci w postępowaniu przed przeszczepem, przeprowadziliśmy współczesne międzynarodowe badanie oceniające różnice zależne od płci po przeszczepie serca, aby ustalić, czy kobiety mają mniejsze szanse na skorzystanie z tej ratującej życie terapii.4,19 Główne wnioski z tego badania są następujące: (1) liczba kobiet poddawanych transplantacji serca wzrosła w ostatniej dekadzie, ale kobiety pozostają niedostatecznie reprezentowane; (2) biorcy płci żeńskiej mają różne charakterystyki wyjściowe w porównaniu z biorcami płci męskiej; oraz (3) przeżycie po przeszczepie jest równoważne między mężczyznami i kobietami, po dostosowaniu do charakterystyki biorcy i dawcy.

W tej analizie rejestru ISHLT, który obejmuje 80% aktywności transplantacyjnej na całym świecie, tylko 1 na 4 biorców przeszczepu to kobieta. Na podstawie najnowszego kwartalnego raportu ISHLT nie wydaje się, aby istniała znacząca różnica w proporcji kobiet biorców przeszczepów serca w zależności od regionu: 28,4% w Ameryce Północnej w porównaniu z 27,4% w Europie, 23,9% w Australii/Azji i 29% w Ameryce Południowej.20 W tym badaniu nie oceniono przyczyny niedostatecznej reprezentacji kobiet. Nie jest jasne, czy jest to odzwierciedleniem różnic związanych z płcią w naturalnym przebiegu schyłkowej choroby serca, skutkującym mniejszą liczbą kwalifikujących się kandydatek do przeszczepu, czy też wynikiem tendencyjności skierowań i selekcji.3 Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że postrzeganie narzuconych społecznie ról płciowych i brak wsparcia ze strony opiekunów mogą zniechęcać kobiety do wykonywania przeszczepu serca.5,19,21 W jednoośrodkowym badaniu przeprowadzonym w Stanach Zjednoczonych stwierdzono, że kobiety 4,7-krotnie częściej odmawiały przeszczepu w porównaniu z kandydatami do przeszczepu serca płci męskiej. Brak leczących kardiologów-kobiet może również wpływać na wybory pacjentów, ponieważ kobiety częściej poddają się badaniom diagnostycznym i późniejszym interwencjom, gdy zajmuje się nimi lekarz-kobieta.4,5,18 Ostatecznie, gdy kobiety znajdują się na liście osób pilnie oczekujących na przeszczep, prawdopodobieństwo przeszczepienia jest mniejsze i częściej umierają lub są skreślane z listy oczekujących z powodu pogorszenia stanu zdrowia, w porównaniu z ich męskimi odpowiednikami.22,23 Postawiliśmy hipotezę, że kwalifikujące się do przeszczepu serca kobiety mają ostrzejszy przebieg, z szybszym pogarszaniem się stanu klinicznego, co skłania lekarzy do akceptacji serc dawców o wyższym ryzyku w porównaniu z ich męskimi odpowiednikami. Podsumowując, kobiety są niedostatecznie reprezentowane na liście kandydatów do przeszczepu serca, a jeśli są wymienione w trybie pilnym, często są zbyt chore na przeszczep, mogły przegapić optymalne okno i otrzymać dawców o wyższym ryzyku.

Podstawowa charakterystyka biorców przeszczepu serca różni się w zależności od płci. W naszej analizie kobiety były znacznie młodsze, częściej miały niedowagę i były bardzo uwrażliwione. Kobiety rzadziej miały choroby współistniejące, takie jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroba naczyń obwodowych i używanie tytoniu, ale częściej miały historię wentylacji mechanicznej i inotropów oraz miały wyższy płucny opór naczyniowy. Mniej kobiet miało VAD pierwszej generacji, ale nie było istotnej różnicy w liczbie kobiet z VAD trzeciej generacji. Podobnie DeFillipis i wsp.23 wykazali, że kobiety częściej niż mężczyźni otrzymują VAD typu Heartware (Medtronic), być może z powodu mniejszych rozmiarów tej pompy w porównaniu z VAD typu HeartMate II.

PHM, wyprowadzony z równania uwzględniającego wzrost, masę ciała i płeć, okazał się najlepszą miarą dopasowania wielkości dawcy i biorcy na podstawie 2 ostatnich badań, w których wykazano lepsze przewidywanie 1- i 3-letniego przeżycia po przeszczepie dla wskaźnika PHM w porównaniu z wagą, wzrostem, BMI i BSA.24,25 Kransdorf i wsp.24 wykazali, że niedopasowanie PHM dawcy i biorcy <0,86, wskazujące na zbyt mały rozmiar, wiązało się ze zwiększoną śmiertelnością w 1 roku, gdzie różnice w przeżyciu zależne od płci biorcy / dawcy nie utrzymywały się już po dostosowaniu do niedopasowania PHM. Stwierdziliśmy, że w 4 z 5 kwintyli różnice zależne od płci zostały złagodzone po uwzględnieniu niedopasowania PHM. Kobiety w trzecim kwintylu miały niższą przeżywalność; jednak ta różnica nie występowała po dopasowaniu dla częściowych zmiennych IMPACT i DRI.

Ograniczenia

To badanie jest retrospektywną analizą obserwacyjną z wieloma istotnymi brakującymi zmiennymi, takimi jak dane z listy oczekujących, status priorytetu wpisu na listę w czasie przeszczepu, biorca i rasa dawcy. Użycie częściowej punktacji IMPACT i DRI może również stanowić słabość analiz, chociaż użyliśmy wielu innych istotnych zmiennych do dopasowania. Rejestr ISHLT nie podaje również statusu wpisu na listę (ponieważ może się on różnić w zależności od kraju), czasu oczekiwania na liście oczekujących lub czasu trwania HF przed przeszczepieniem. Pomimo prób dopasowania charakterystyki biorców płci męskiej i żeńskiej, różnice utrzymywały się między kohortami. Ponadto w tej analizie badaliśmy przeżycie; nie analizowaliśmy takich zdarzeń, jak pierwotna dysfunkcja przeszczepu, ostre odrzucenie, waskulopatia alloprzeszczepu serca lub zakażenie, w przypadku których mogą istnieć istotne różnice między mężczyznami a kobietami biorcami. Wreszcie, dopasowanie gęstości musi być interpretowane z ostrożnością, ponieważ kobiety i mężczyźni biorcy mogą być wewnętrznie różni, a decyzja o przeszczepie w danym czasie może być napędzana przez istotne, ale niemierzone czynniki kliniczne, które nie zostały uchwycone w dopasowaniu gęstości. Jednak dalsze analizy wrażliwości wykazały, że nie ma statystycznej różnicy w przeżyciu między kobietami i mężczyznami biorcami po przeszczepie, po dostosowaniu do charakterystyki biorcy i dawcy.

Wnioski

Wyniki tego badania pokazują, że we współczesnej kohorcie pacjentów całkowite przeżycie nie różni się między mężczyznami i kobietami po przeszczepieniu serca. Kobiety, które dożyły do przeszczepienia serca, wydają się mieć cechy niższego ryzyka niż mężczyźni, ale otrzymują serca od dawców o wyższym ryzyku. Konieczne są dodatkowe wysiłki w celu rozwiązania problemu barier związanych z różnicami płci w dziedzinie transplantacji serca.

Podziękowania

Wszyscy autorzy przeczytali i zatwierdzili manuskrypt. Żadna z treści manuskryptu nie została wcześniej opublikowana.

Footnotes

.