Znany jest również jako The Beach Thumber, Peach, lub w sporcie rzutowym, po prostu jako thumber. Jego główną zaletą jest to, że może być rzucony dość ciężko i z dużą ilością spin, i jest stosunkowo łatwy do nauczenia. Często używa się go w grze Guts ze względu na jego moc i prędkość. Nie jest popularny w Ultimate z powodu kilku wad w porównaniu do standardowego forehandu. Stosunkowo trudno jest nadać mu różne krzywizny lub kąty wypuszczenia, trudniej jest go wypuścić z dala od ciała rzucającego, a ponadto powoduje powolne przejście do backhandu lub młota.

• Grip: Thumber wywodzi swoją nazwę od chwytu: jest rzucany na stronie forehand z kciukiem pod obręczą i resztą dłoni na zewnątrz dysku. Ramię powinno być również schowane z boku, a łokieć zgięty. Dysk jest utrzymywany równolegle do podłoża, a nadgarstek jest odchylony do tyłu.
• Rzut: Aby uwolnić dysk, nadgarstek zostaje pchnięty do przodu. Spin jest nadawany przez płaską część kciuka; moc można uzyskać przez rotację ramienia w barku lub ciała w biodrach. Płaski release jest krytyczny dla udanego thumber forehandu.

FinnEdit

Ekstremalna wersja high release backhandu, w której dysk jest wypuszczany w bardzo wysokim punkcie. Różni się od zwykłego high release tym, że jest mniejszy nacisk na spin i punkt wypuszczenia znajduje się nad głową rzucającego. Brak rotacji sprawia, że dysk spada szybko, co sprawia, że jest to ulubiony rzut do szybkiego umieszczenia w polu karnym. Dobrzy rzucający mogą posłać Finna na duże odległości, co czyni go ulubionym głębokim rzutem przeciwko prostym markom i strefom, często zastępując młot ze względu na stabilność związaną z ruchem dysku.

• Grip: Finn jest trzymany w regularny sposób backhand z niewielkimi różnicami. Palec wskazujący jest luźno ułożony wzdłuż zewnętrznej krawędzi, a trzy pozostałe palce są skierowane w kierunku środka, na spodniej stronie dysku, w przeciwieństwie do chwytania wewnętrznej krawędzi. Zapewnia to, że dysk pozostaje równoległy do podłoża nawet na dużych wysokościach.
• Rzut Większość pędu jest zbudowana z pionowego ruchu ramienia rzucającego. Gdy ramię jest prawie całkowicie wyprostowane w pionie, lekki ruch okrężny nadaje mu prędkość do przodu. Dysk powinien być wypuszczony pomiędzy palcem wskazującym a środkowym. Ilość obrotu wytworzona przez pstryknięcie nadgarstka dyktuje długość czasu, przez jaki dysk pozostaje w powietrzu i powinna być zmieniana w zależności od sytuacji.

OverhandEdit

Znany również jako “overarm” lub “chicken wing”. Był to podstawowy rzut w początkach Ultimate, gdy grano jeszcze przy użyciu dysków Wham-O Masters, ponieważ pozwalał na uwolnienie ze strony forehandu, a stabilność lotu forehandów była problematyczna w tym modelu. W przypadku nowoczesnego sprzętu preferowany jest forehand, z wielu powodów: pozwala on na większe rozciągnięcie ramienia na boki (przydatne do poruszania się z dyskiem wokół obrońców), jest krótszy i szybszy, a także umożliwia większą kontrolę i zróżnicowanie toru lotu. Overhand jest obecnie najbardziej przydatny, gdy dysk jest złapany nad głową i musi być rzucony szybko bez zmiany chwytu. Jest podobny do rzutu młotem, ponieważ zazwyczaj (ale nie zawsze) jest wykonywany powyżej poziomu ramion, ale ma inne wady. Ten rzut jest często używany w próbach The Greatest.

Uchwyt: Palce dłoni są rozłożone na górze, z kciukiem pod dyskiem i prostopadle do obręczy. Dla większej kontroli, rozszerzenie palca wskazującego wzdłuż obręczy, jak w uchwycie kontroli dla forehand.

Rzut: Trzymaj ramię poziomo i za sobą, a następnie szybko przynieść go do przodu, zatrzaskując nadgarstek bocznie jak zwolnienie. Zazwyczaj, zwolnienie występuje na lub powyżej wysokości ramion, choć jest to możliwe, aby zwolnić na wysokości talii lub niżej. Całe ciało i ramię mogą się obracać, a przedramię musi poruszać się bardzo szybko, aby nadać pęd wystarczający do przesłania dysku na znaczną odległość. Dla uzyskania maksymalnej mocy, całe ciało obraca się, tak jak w starożytnym rzucie dyskiem, widzianym w zawodach torowych i terenowych; dla praworęcznych, tułów zaczyna się pochylając w prawo, a kończy pochylając w lewo. Wrist snap jest szczególnie ważne, jak rzut nie ma stabilności bez silnego spin.

DuckEdit

Znany również jako pazur niedźwiedzia, duder, herbatnik, muszka, lub bezużyteczne. Rzucany jest z podobnym chwytem jak Overhand, z tą różnicą, że jest to jego wersja backward. Podczas gdy Overhand jest rzucany z obrotem przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (dla praworęcznych), kaczka jest rzucana z obrotem zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Zazwyczaj jest rzucany z ręką wyciągniętą w bok lub nad głową. Nazywany jest kaczką ze względu na kształt ręki chwytającej podczas rzutu, tak jakbyśmy robili kukiełkę cieniującą kaczkę. Ten rzut jest używany w próbach The Greatest (wyskakiwanie poza boisko i rzucanie dysku z powrotem do gry, gdy jest w powietrzu).

Upside-downEdit

Dysk rzucony do góry nogami ma zupełnie inny tor lotu niż ten rzucony prawą stroną do góry. Siła nośna nie wymusza stabilnego lotu tak jak w przypadku dysku rzuconego prawą stroną do góry, co skutkuje bardziej parabolicznym łukiem w locie. Podobnie jak w przypadku rzutu prawą stroną do góry, tor lotu dysku będzie jednak zakrzywiony w kierunku dolnej krawędzi. Ten efekt jest najbardziej wyraźny, gdy dysk jest ustawiony pod kątem 45 stopni, a mniej wyraźny, gdy jest prawie pionowo lub prawie poziomo.

Precesja żyroskopowa powoduje, że dysk obraca się w kierunku poziomym w swoim torze lotu. W przeciwieństwie do rzutu prawą stroną do góry, jednak dysk odwrócony do góry nogami nie będzie się precesjonował w kierunku stabilnego płaskiego stanu, a zamiast tego będzie oscylował poza poziomem i zacznie obracać się w przeciwnym kierunku. Ten efekt podobny do lotu wahadłowca jest znany jako “helixing” i jest ogólnie unikany z powodu trudności w kontrolowaniu toru lotu helixing. Z tego powodu, rzut do góry nogami jest zazwyczaj wypuszczany z rotacją zgodną z ruchem wskazówek zegara i lewą krawędzią do góry lub z rotacją przeciwną do ruchu wskazówek zegara i prawą krawędzią do góry. Im dłużej oczekuje się, że dysk pozostanie w powietrzu, tym bliżej pionu musi być w momencie zwolnienia, aby uniknąć efektu helixingu.

HammerEdit

Rzut młotem

Jest chwytany tak samo jak normalny rzut forehandem i jest generalnie rzutem średniego zasięgu, wysokim i łukowatym.

• Chwyt: Identyczny jak forehand.
• Rzut: Z otwartej postawy, ramię rzucającego jest wychylone nad głową w ruchu podobnym do rzutu z ręki lub rzutu szpicem w siatkówce. Dysk jest uwalniany za pomocą podciągnięcia nadgarstka, identycznego jak w przypadku forehandu. Kąt, pod jakim dysk jest wypuszczany, może być od pionowego do prawie odwróconego, w zależności od pożądanego toru lotu.

Młot, rzucony przez praworęcznego rzucającego, będzie poruszał się po łuku w górę i w lewo, gdy będzie oddalał się od rzucającego, a w locie będzie zbaczał w prawo. Efekt bankowości będzie bardziej wyraźny, jeśli dysk jest rzucony wyżej i spędza więcej czasu w locie w pobliżu kąta 45 stopni. Istnieje odmiana rzutu młotem zwana “Horseshoe”, w której rzucający robi krok w kierunku swojej dominującej strony i rzuca dysk nad i nieco za głowę. Jest to wykorzystywane głównie do fake-outs w krótkim i średnim zasięgu strefy końcowej przechodzi, i to jest skuteczne, ponieważ wydaje się iść w przeciwnym kierunku, że obrońca spodziewa. Można myśleć o tym rzucie jako młot odpowiednik behind-the-back throw.

ScooberEdit

Inny upside-down wariant forehand, scoober (znany również jako przepustka łyżka lub hiawatha) jest podobny do młota, ale zwolniony z dala od ciała z backhand postawy, zamiast nad głową z forehand postawy. Scoober porusza się po ścieżce podobnej do młota, chociaż początkowe wypuszczenie jest zazwyczaj bardziej płaskie niż w przypadku młota. Chociaż jest to trudniejsze do nadania mocy do scoober niż młot, scoober może być skuteczne krótki zasięg (10 do 20 jardów / metrów) rzut i jest używany w Ultimate do łamania znak i rzucić nad obrońcami w obronie strefy.

• Grip: Identyczne do forehand lub hammer.
• Rzut: Rzucający wykonuje krok w kierunku strony backhand, trzymając dysk do góry nogami i przenosząc ramię rzucającego w poprzek ciała. Prowadząc łokieć, ramię rzucającego wykonuje wymach do przodu, a dysk zostaje odbity środkowym palcem (jak w forehandzie), uwalniając dysk do góry.

ThumberEdit

Tumber (nie mylić z thumber forehand) jest rzut, który jest rzadko używany w grze konkurencyjnej, w porównaniu do Hammer lub standardowy forehand. Ma on tor lotu, który jest lustrzanym odbiciem rzutu Hammerem (łukowaty wysoko i w prawo dla praworęcznych rzucających). Może być przydatny, gdy dysk musi upaść szybko i lecieć przeciwnym łukiem do Hammera, aby uniknąć obrońców. W disc golfie, ten rzut jest również określany jako “kciuk haka”

• Grip: Thumber wywodzi swoją nazwę od chwytu: dysk jest trzymany z kciukiem mocno przy obręczy, a reszta dłoni przy zewnętrznej stronie dysku. Nadgarstek jest zablokowany do tyłu w sposób podobny do forehandu.
• Rzut: Złapanie ręki do tyłu, a następnie przeniesienie jej do przodu w ruchu podobnym do rzutu piłką baseballową. Dysk jest uwalniany przez pstryknięcie nadgarstkiem do przodu.

KołoEdit

Koło (znane również jako koło śmierci) jest podobne do młota lub młotka, ale rzucane z chwytem backhandowym. Tor lotu jest podobny do młota, ale zaczyna się bardziej pionowo i ma tendencję do szybszego spadania.

• Chwyt: Identyczny do backhandu.
• Rzut: Rzut rozpoczyna się z ręką uniesioną tuż nad barkiem, obróconą tak, że dysk jest prawie pionowy, a jego górna strona jest skierowana w stronę głowy rzucającego. Ramię jest wyprostowane przed rzucającym z backhandowym pstryknięciem nadgarstka w celu uwolnienia dysku.

RainbowEdit

Tęcza (znana również jako “Matador”) jest rozpoczynana ze standardowej postawy backhandowej, ale z szerokim, prostym ruchem ramienia tak, że punkt uwolnienia jest bezpośrednio nad głową rzucającego (nazwa pochodzi od szerokiego, prostego ruchu ramienia, który następuje po szerokim łuku). Dysk jest wypuszczany prawie prostopadle do ziemi i leci jak młot z ręki (stąd, jak lewy młot dla praworęcznych) Różni się od Koła, ponieważ zaczyna się z pozycji backhand (stąd, na bok, zamiast do przodu), i jest wypuszczany z prostym ramieniem i nadgarstkiem, podczas gdy Koło wymaga zginania obu. To może być postrzegane jako backhand odpowiednik młotka, podczas gdy koło byłoby backhand odpowiednik scoober.

• Grip: Identyczne do backhand.
• Rzut: Rzut zaczyna się od standardowej postawy backhand, ale zamiast obracać ramię w szerokim łuku poziomym jest obracany prostopadle do ziemi, do punktu zwolnienia powyżej głowy rzucającego. Nadgarstek może być lekko zgięty, aby zmienić płaszczyznę obrotu dysku w punkcie uwolnienia.

TarczaEdit

Tarcza jest rzutem, który nie może być sklasyfikowany jako prawy górą lub górą do dołu, ponieważ zamiast płaskiej płaszczyzny dysku, która jest względnie równoległa do podłoża, jest ona względnie prostopadła do podłoża. W tym rzucie dysk przecina powietrze jak ostrze i nie unosi się ani nie ma takiej samej siły nośnej, jaką ma większość innych rzutów: Chwyt jest zazwyczaj jak forehand lub chwyt młotkowy.