Gniew: Wszyscy mamy z nią do czynienia, a jeśli masz nastolatka, możesz mieć wrażenie, że masz z nią do czynienia bardziej niż zwykle. Nastolatki często stają się sfrustrowane w ciągu dnia lub tygodnia. Przesuwają granice, uczą się większej niezależności i z zawrotną prędkością zmierzają ku dorosłości. Czasami wybuchy złości u nastolatka mogą przypominać to, z czym mieliśmy do czynienia, gdy miał on trzy lata; w ten sposób okres nastoletni może rywalizować z drugim okresem niemowlęctwa! Chociaż gniew nastolatka jest często normalny i stanowi część procesu dorastania, czasami może wskazywać na większy problem, który wymaga profesjonalnej pomocy. Jeśli obawiasz się, że frustracja i złość twojego nastolatka są nadmierne, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czy ta złość nastolatka to po prostu bóle wzrostowe, czy coś poważniejszego.

Normalne zachowania złości nastolatka

Jak nastolatki rosną i dojrzewają, naturalnie chcą mniej wkładu rodzicielskiego. Tak jak maluch powiedziałby: “Zrobię to sam”, nastolatek też chce sam sobie wszystko poukładać. Oznacza to, że prawdopodobnie odrzuci Twoją radę, czasem w formie słownego wybuchu lub trzaśnięcia drzwiami. Często będzie chciało słuchać rad przyjaciół (które, jako że przyjaciele też są nastolatkami, nie zawsze są korzystne), a nie Twoich. Choć jest to dla Ciebie frustrujące i denerwujące, stanowi istotną część procesu dojrzewania nastolatka do dorosłości. Gdyby stale polegał na tobie w ten sam sposób, w jaki robił to w dzieciństwie, nie byłby gotowy na dorosłość, kiedy nadszedł czas.

Jeśli twój nastolatek wydaje się zirytowany, kiedy udzielasz mu rad lub woli spędzać więcej czasu z rówieśnikami niż z rodziną, jest to całkowicie normalne i zdrowe. Nastolatek, który kłóci się o politykę, moralność, przywileje i wiele innych tematów, często sprawdza, kim jest i jakie jest jego stanowisko. Ty, jako rodzic, jesteś bezpieczną osobą, z którą można prowadzić gorące dyskusje, a nastolatek o tym wie. Kłótnie są naturalną częścią wieku nastoletniego i zazwyczaj nie stanowią problemu, jeśli złość szybko mija, jeśli nastolatek wydaje się szczęśliwy i jeśli nie dochodzi do przemocy słownej lub fizycznej.

Niepokojące zachowania nastolatków w złości

Większość nastoletnich dramatyzmów i kłótni jest normalna, aczkolwiek frustrująca. Czasami jednak złość nastolatków staje się niepokojąca i wymaga interwencji. Jeśli nastolatek stosuje przemoc słowną lub grozi, że wyrządzi fizyczną krzywdę Tobie lub komukolwiek innemu (lub, co gorsza, stosuje się do tych gróźb), jest to sygnał ostrzegawczy. Wdawanie się w bójkę fizyczną, zwłaszcza jeśli zdarza się to więcej niż raz lub jeśli znęcanie się nad innymi staje się nawykiem, jest warte zbadania. Jeśli zauważysz, że stąpasz po skorupce jajka, aby nie rozgniewać nastolatka, może to oznaczać problem, zwłaszcza jeśli nie jesteś wyjątkowo wrażliwy na wszelkie konflikty z nastolatkiem. Jeśli nastolatek jest celowo opozycyjny i odmawia podporządkowania się zasadom, granicom i konsekwencjom, jest to problem – czy mu się to podoba, czy nie, jako rodzic to ty tu rządzisz.

Symptomy problemów ze zdrowiem psychicznym

Czasami stany zdrowia psychicznego, takie jak depresja lub lęk, mogą powodować wyższy niż normalnie poziom gniewu. Zapoznaj się z objawami depresji i lęku. Jeśli nastolatek źle się odżywia lub źle sypia, często czuje się bezwartościowy lub winny, porzucił zajęcia, które wcześniej sprawiały mu przyjemność, depresja może przyczyniać się do problemów z gniewem. Podobnie, jeśli nastolatek często się denerwuje lub doświadcza fizycznych objawów, takich jak bóle głowy, brzucha lub szybkie bicie serca, może mieć do czynienia z lękiem. Oczywiście istnieją inne choroby psychiczne, które mogą dawać objawy w okresie nastoletnim, w tym następujące:

• zaburzenia dwubiegunowe
• zaburzenia schizoafektywne
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Jeśli podejrzewasz, że w grę wchodzą problemy ze zdrowiem psychicznym, a złość nastolatka jest ich objawem lub nasila się z ich powodu, poszukaj profesjonalnej pomocy.

Nadużywanie substancji i gniew

Gniew może być również czasem oznaką problemu z nadużywaniem substancji. Jeśli nastolatek spotyka się z nową grupą przyjaciół, jest skryty lub wykazuje inne objawy używania i nadużywania substancji, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc. Nierzadko nastolatki eksperymentują z alkoholem i marihuaną, ale jeśli dojdzie do tego, że zaobserwujesz objawy nadużywania, oznacza to, że eksperymenty nie są już konieczne. Jeśli podejrzewasz, że nastolatek zażywa narkotyki klubowe lub twardsze, takie jak kokaina i heroina, jest to poważny problem, który wykracza poza zwykły bunt i ciekawość nastolatka.

Co możesz zrobić

W czasie, gdy nastolatek jest spokojny, porusz temat jego gniewu. Należy powiedzieć nastolatkowi, że rozumiemy, iż okres nastoletni jest trudny i że odczuwanie silnych emocji w obliczu zbliżającej się dorosłości jest normalne. Poinformuj również nastolatka, że nadal oczekujesz od niego podstawowego szacunku. Możesz ustalić rozsądne granice i konsekwencje dla nastolatka. Jeśli uważasz, że złość jest nienormalna lub jeśli nastolatek obawia się, że nie potrafi nad sobą zapanować, gdy się złości, umów się z lekarzem rodzinnym na ocenę i skierowanie do specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego. Jeśli Tobie lub Twojemu nastolatkowi grozi bezpośrednie niebezpieczeństwo, możesz udać się do najbliższego pogotowia ratunkowego lub zadzwonić pod numer 911 w celu uzyskania interwencji policji i ratowników medycznych. Jest to krok, który należy podjąć, jeśli nastolatek znęca się nad sobą fizycznie lub jeśli grozi popełnieniem samobójstwa lub wyrządzeniem komuś krzywdy.

Rodzicielstwo nastolatka nie jest łatwe i normalne jest, że trzeba sobie radzić z gniewem nastolatka, czasami regularnie. Kiedy złość staje się dla nastolatka trudna do opanowania lub wykracza poza to, czego doświadczają inne nastolatki w twoim życiu, ważne jest, aby podjąć działania, aby pomóc nastolatkowi nauczyć się umiejętności radzenia sobie z gniewem, które będą mu towarzyszyć przez całe życie. Dobrze jest zapanować nad sytuacją już teraz, zanim nastolatek stanie się dorosły, a konsekwencje działań podjętych w złości mogą być znacznie gorsze. W razie obaw należy porozmawiać z lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego.

.