Sitcomy są podstawą współczesnej telewizji, a wiele z nich jest uważanych za jedne z najlepszych programów wszech czasów. Wiele z tych sitcomów zawiera “ścieżki śmiechu”. Ścieżki śmiechu są “puszkowane” śmiech, który gra po żart na show. Chociaż wiele z najbardziej popularnych sitcomów, takich jak “Seinfeld” i “Przyjaciele” używać ścieżek śmiechu, wiele innych popularnych sitcomów nie obejmują puszkach śmiechu, takich jak “The Office” i “Parks and Recreation.”

Użycie ścieżki śmiechu pochodzi z powrotem do 1946 roku, kiedy amerykański inżynier dźwięku Jack Mullen eksperymentował z magnetofonu, który jest jednym z najwcześniejszych przykładów technologii magnetofonu. Magnetofon był używany w programie radiowym Binga Crosby’ego, gdy ten chciał nagrywać swoje programy zamiast robić je na żywo. Producenci programów, które były filmowane przed żywą publicznością studyjną, zauważyli wiele niespójności w reakcjach, takich jak śmiech zbyt głośny lub w nieodpowiednim momencie. Inżynier dźwięku Charley Douglass używał swojego podpisu “Laff Box”, aby wprowadzić nagrany wcześniej śmiech do tych punktów programu, w których nie było odpowiedniego śmiechu z widowni. Ta kreacja zdominowała telewizję od lat 50-tych do 70-tych.

Ścieżka śmiechu dzisiaj jest uważana za kontrowersyjną, ponieważ wielu widzi ją jako sposób dla twórców programów telewizyjnych, aby powiedzieć publiczności, jak postrzegać żart. Innym powodem, dla którego ludzie są przeciwko śmiechu utworów jest to, że sprawiają, że show, który jest zabawny, czuć datowany. Celem śmiechu utworów w większości pokazów jest pomoc publiczności interakcji z show, to było bardziej widoczne, gdy pokazy będą filmować przed żywą publicznością. W pokazach takich jak “The Office” lub “Parks and Recreation”, które nie mają ścieżki śmiechu, publiczność jest nadal podłączony poprzez ich “mockumentary” stylu. Wiele udanych sitcomów bez ścieżek śmiechu w ogóle nie uwzględnia publiczności, jak na przykład “Brooklyn 99”, gdzie humor pochodzi wyłącznie z dialogów bohaterów. Mając na uwadze powyższe programy, nasuwa się pytanie: Czy ludzie wolą sitcomy ze ścieżkami śmiechu lub bez nich?

Po przeprowadzeniu ankiety wśród 15 osób w różnym wieku na temat tego, jakie są ich trzy ulubione sitcomy wszech czasów, wyniki ujawniły, że pokazy bez ścieżek śmiechu były preferowane nad pokazami, które mają ścieżki śmiechu. Najwyższy pokaz wybrany był “The Office”, który sześć osób zdecydowało się włączyć do swoich wyborów. “The Office” nie miał ścieżki śmiechu, pokaz opierał się na niezręcznych ciszy i komentarzy sam dla odcinków, aby być zabawne. Najwyższy wybrany pokaz, który zawierał ścieżki śmiechu był “Przyjaciele”. W “Przyjaciele”, każdy żart jest następnie przez laugh track.

Nawet jeśli te dane mogą wskazywać, że ludzie wolą pokazy bez ścieżek śmiechu, to nie znaczy, że pokazy ze ścieżkami śmiechu są złe, oczywiście. Te dane pokazują, że ludzie wolą sitcomy bez ścieżek śmiechu bardziej niż te z ścieżkami śmiechu.

.