Dwa wydarzenia sportów walki, które odbędą się na tegorocznych Igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej (SEA) obejmują judo i jiu-jitsu.
Dla długoletnich fanów sportu Pinoy, judo może być nieco bardziej znane, zwłaszcza ze względu na tytaniczne osiągnięcia Johna Baylona, który zdobył dziewięć złotych medali w 1991 roku w SEA Games – wyczyn, Spin.ph’s Reuben Terrado pisze, “że żaden sportowiec nie będzie prawdopodobnie pasować, a tym bardziej przewyższyć, w najbliższym czasie.”
Jiu-jitsu po raz pierwszy pojawi się na SEA Games, gdy zawody rozpoczną się w tym tygodniu. Nadzieje, takie jak 2018 Jiu-jitsu International Federation mistrz świata Meggie Ochoa, mają nadzieję przynieść do domu trochę inauguracyjnego metalu dla początkującego sportu.
Z tymi dwoma sportami mają wspólną historię i mogą nawet wyglądać podobnie, jesteśmy tutaj, aby rozpakować świat różnicy między tymi dwoma.
Historia judo
Judo wywodzi się z japońskiego jiu-jitsu, starożytnej sztuki walki używanej przez żołnierzy na polu bitwy do rozbrajania opancerzonych, dzierżących miecze napastników. Jego różne formy, szkoły i style obejmowały uderzenia, grappling, i techniki broni.
W późnym 19 wieku, Jigoro Kano starał się przebudować jiu-jitsu usuwając jego bardziej śmiercionośne aspekty, aby podkreślić holistyczne podejście do sztuk walki, jeden, który promuje fizyczne i psychiczne samopoczucie. Nazwał swoją nową sztukę judo, lub “łagodna droga”.
W 1882 roku Kano założył Kodokan Judo Institute, gdzie miał nauczać i rozpowszechniać swoją sztukę, która koncentrowała się na grapplingu. W 1964 roku, 26 lat po odejściu Kano, judo zostanie włączony do Igrzysk Olimpijskich.
Historia jiu-jitsu
Jiu-jitsu, które zobaczycie na SEA Games, nie jest starożytną japońską sztuką walki, ale raczej taką, która wywodzi się z Brazylii, szczególnie z dynastii wojowników znanych jako Gracies.
To był Carlos Gracie, jego bracia (zwłaszcza Helio), i ich synowie, którzy będą umieścić swoje własne piętno na judo. Carlos nauczył się sztuki walki od japońskiego emigranta o imieniu Mitsuya Maeda (który studiował w Kano’s kodokan), ale myślał o odmianie, która koncentruje się na kontroli i złożenie ruchów na ziemi. Rodzina później rozwinąć to w nową sztukę walki całkowicie.
The Gracies dostał swój ostateczny moment w 1993 roku, kiedy jeden z synów Helio, Royce, wygrał pierwszą w historii imprezę Ultimate Fighting Championship, pokonując wielu przeciwników w jednonocnym turnieju. Zwycięstwo to okazało się przełomowym momentem w sztukach walki, ponieważ Gracies nie tylko pokazał światu brazylijskie jiu-jitsu, ale prawdopodobnie dał początek temu, co dziś znamy jako mieszane sztuki walki.
Oprócz zastosowania w MMA, jiu-jitsu jest również własnym sportem, z licznymi turniejami organizowanymi na całym świecie.
Jaka jest różnica między judo i jiu-jitsu?
Dobrze, więc teraz wiemy, że zarówno judo jak i jiu-jitsu są sztukami walki, które wywodzą się z feudalnej Japonii. Ich kluczowa różnica leży w ich nacisku. Judo spędza dużo więcej czasu na technikach stojących i rzutach, podczas gdy jiu-jitsu koncentruje swoje wysiłki na kontrolowaniu i poddawaniu przeciwników na ziemi.
Teraz, spójrzmy na ich odpowiednie zestawy zasad.
Zasady judo
Zawodnicy judo noszą tradycyjne kimono (znane jako gi) podczas ćwiczeń i zawodów. Gi jest wykonane z wytrzymałego materiału bawełnianego, który nie złamie się ani nie rozerwie podczas zawodów. Musi pasować zgodnie z określonymi specyfikacjami.
Ćwiczący judo są dobierani według kategorii wagowej.
Zawody odbywają się na macie, która musi mieć minimum 14 metrów kwadratowych, z obszarem 8-10 metrów kwadratowych wewnątrz, gdzie odbywa się walka. Dla dorosłych, długość meczu jest pięć minut. Punkty zdobywane są na podstawie wykonania rzutów i technik grapplingowych na ziemi. Rzuty obejmujące chwytanie za nogi i submission holds na dolnej części ciała nie są dozwolone.
Ippon (pełny punkt) jest tak jak nokaut w boksie – kończy mecz natychmiast. Dzieje się tak, gdy: rzut jest wykonany z dobrą techniką i przeciwnik ląduje na plecach, choke lub armlock jest osiągnięty i przeciwnik się poddaje, lub gdy przeciwnik jest trzymany w pin hold przez 20 sekund.
A waza-ari (pół punktu) jest punktowane z rzutów wykonanych z kontrolą (ale nie na tyle, aby uzyskać ippon), lub jeśli przeciwnik jest trzymany w pozycji pin przez więcej niż 10, ale mniej niż 20 sekund. Dwa waza-ari zdobyte przez tego samego zawodnika kończą walkę.
Jeśli walka toczy się na dystansie, zwycięzca jest ogłaszany na podstawie zdobytych punktów i wyciągniętych kar. W przypadku remisu, mecz jest kontynuowany do rundy “złotego wyniku”, gdzie pierwsza osoba, która zdobędzie punkty wygrywa. Jeśli po złotej rundzie nadal nie ma zwycięzcy, zostaje on wyłoniony decyzją sędziego.
Zasady jiu-jitsu
Podobnie jak judo, walka jiu-jitsu na SEA Games odbywa się w gi, ale z innymi przepisami dotyczącymi rozmiarów. Zawodnicy są również dobierani według kategorii wagowych. W oparciu o Międzynarodową Federację Brazylijskiego Jiu-Jitsu zasady, maty obszar konkurencji musi mierzyć co najmniej 64 metrów kwadratowych, z obszaru walki mierzy co najmniej 36 metrów kwadratowych. Na najwyższych poziomach, mecz jest 10 minut w długości.
W zawodach jiu-jitsu, punkty są zdobywane na podstawie udanych technik i pozycji na ziemi.
Każda pozycja (jak góra, kontrola boczna, garda) ma odpowiednią liczbę punktów przyznawanych w oparciu o ich poziom dominacji.
Zalety (podobne do punktów) są przyznawane oddzielnie w oparciu o próby technik i poddań.
Poddanie, gdzie przeciwnik “poddaje się” po osiągnięciu duszenia lub blokady stawów, kończy mecz natychmiast.
Jeśli mecz trwa do pełnego limitu czasu, zwycięzca jest wyłaniany na podstawie punktów i przewagi jaką uzyskał podczas meczu. W przypadku remisu, sędzia zdecyduje kto wygra.