Wikimedia Commons

W 1936 roku odnoszący sukcesy artysta reklamowy szedł Madison Avenue, z rękopisem w ręku, zrozpaczony, ponieważ co najmniej dwudziestu wydawców odrzuciło książkę dla dzieci, którą napisał i zilustrował.

W drodze do domu, aby ją spalić, wpadł na starego kumpla z college’u, który, w spotkaniu, które nastąpiło później, pomógłby ukształtować życie milionów dzieci.

Trudno uwierzyć, że Theodor Seuss Geisel – lub Dr. Seuss, jak wielu z nas go zna – prawie nigdy nie opublikował swojej pierwszej książki, “I pomyśleć, że widziałem to na Mulberry Street”, ponieważ tak niewielu ludzi było skłonnych zaryzykować coś tak całkowicie odmiennego od normy. Wydawcy powiedzieli mu, że format jego książki jest niemodny, a fantastyka nie nadaje się do sprzedaży.

W “The Annotated Cat,” dowiadujemy się, że na szczęście Geisel wpadł tego dnia na właściwą osobę:

Przypadkowo wpadł na Mike’a McClintocka, przyjaciela z Dartmouth:

“Zapytał, ‘Co masz pod pachą?’

“Odpowiedziałem, ‘Książka, której nikt nie wyda. Niosę ją do domu, żeby ją spalić.’

“Wtedy zapytałem Mike’a, ‘Co robisz?’

“Odpowiedział, ‘Dziś rano zostałem mianowany młodocianym redaktorem Vanguard Press, i tak się składa, że stoimy przed moim biurem; chciałbyś wejść do środka?’

“Więc weszliśmy do środka, a on obejrzał książkę i zabrał mnie do prezesa Vanguard Press. Dwadzieścia minut później podpisywaliśmy umowy.

“To jeden z powodów, dla których wierzę w szczęście. Gdybym szedł drugą stroną Madison Avenue, byłbym dziś w pralni chemicznej!”

“And to Think That I Saw It on Mulberry Street” została opublikowana w 1937 roku pod pseudonimem Dr. Seuss, a następnie zdobyła dobre recenzje jako “wysoce oryginalna i zabawna” praca, rozpoczynając w ten sposób wpływową i płodną karierę Dr. Seussa jako autora książek dla dzieci i ilustratora.

To było rzeczywiście wielkie szczęście, że Geisel natknął się tego dnia na McClintocka, ponieważ był on jedynym wydawcą skłonnym zaryzykować jego innowacyjną pracę – ale jest też rozsądne wyjaśnienie, dlaczego McClintock podjąłby takie ryzyko.

Random House

“Najbardziej oryginalne pomysły są często najtrudniejsze do docenienia. Jest to szczególnie prawdziwe dla ludzi, którzy mają dużo doświadczenia – rozwijają smak dla sprawdzonych i prawdziwych”, Adam Grant, profesor zarządzania w Wharton, który napisał nadchodzącą książkę “Originals”, mówi Business Insider.

“Ale kiedy ludzie są nowi w pracy, jak McClintock był w roli redaktora, są mniej zakleszczeni w tym, co znane i mają mniej do stracenia przez podjęcie ryzyka na coś nowego”, wyjaśnia.

Jak Grant bada dalej w swojej nadchodzącej książce, doświadczenie odgrywa ogromną rolę w podejmowaniu ryzyka, a czasami najlepszymi ludźmi, do których można się zwrócić z innowacyjnymi pomysłami, są ci, którzy nie mają go zbyt wiele.

ZOBACZ TAKŻE: Ludzie ujawniają największe lekcje, które powiedzieliby swoim młodszym ja

.