Wyniki te są w dobrej zgodzie z obserwacjami głównego aktywnego gatunku chloru niszczącego ozon ClO, determinującymi parametrami meteorologicznymi, wynikami z modeli chemii atmosferycznej i związaną z tym chemiczną utratą ozonu (porównaj Rys. w części poświęconej ozonowi). Silna międzyroczna zmienność stopnia aktywacji chloru wskazuje, że pomimo spadku ładunku chloru nieorganicznego w stratosferze, w czasie mroźnych zim w stratosferze arktycznej nadal obserwuje się duże wzbogacenie OClO. Dlatego monitorowanie aktywacji stratosferycznego chloru i szczegółowe badanie jego związku z parametrami meteorologicznymi jest konieczne dla poszerzenia zrozumienia związanych z tym procesów.
Tlenek bromu – BrO
Związki bromu odgrywają ważną rolę w katalitycznym niszczeniu ozonu stratosferycznego. Pomimo ich znaczenia, istnieje jednak niewiele pomiarów związków bromu w stratosferze. Po raz pierwszy SCIAMACHY dostarczył globalnych obserwacji stratosferycznych profili BrO aż do dolnej stratosfery (Rozanov et al. 2005, Sioris et al. 2006, Kühl et al. 2008). Długoterminowe zmiany BrO obserwowane z SCIAMACHY dobrze zgadzają się z obserwacjami naziemnymi na średnich szerokościach geograficznych (Hendrick et al. 2009). Cykl sezonowy, w tym aktywacja w okresie zimowym i zmiany długoterminowe, są konsekwentnie widoczne przez oba instrumenty. Porównując strefowe średnie BrO na wybranych wysokościach stratosfery uzyskane z obserwacji z kończyn i z symulacji modelowych, do wyjaśnienia różnicy potrzebne jest dodatkowe źródło stratosferycznego bromu z substancji bardzo krótkożyciowych (VSLS) (rys. 3-19). Składnik ten wynosi około 3 do 6 części na bilion objętości (pptv), czyli około 20% (WMO 2007, Sinnhuber et al. 2005). W odwrotnym podejściu analitycznym Theys et al. (2009) wykorzystali obserwacje BrO w stratosferze na kończynach SCIAMACHY do wykazania słuszności nowej klimatologii profilu BrO w stratosferze.