Powstanie marksistowsko-leninowskiego reżimu na Kubie jest usytuowane w kontekście historii narodu, przywództwa i rządu. Kuba pozostaje jednym z niewielu jednopartyjnych, socjalistycznych organów rządowych na świecie. Warunki życia mieszkańców Kuby były na równi z poziomem europejskim przed rewolucją kubańską w 1959 roku, kierowaną przez Fidela Castro i jego socjalistycznych wyborców. Po obaleniu autorytarnego prezydenta Kuby Fulgencio Batisty, specyficzne wskaźniki warunków życia z perspektywy makroekonomicznej, socjopolitycznej i socjologicznej osłabły i w konsekwencji naród Kuby znalazł się pod ogromnym obciążeniem politycznym i finansowym.

Obecnie niewiele dowodów empirycznych sugeruje, że 10 najważniejszych faktów dotyczących warunków życia na Kubie jest kontekstualnie związanych z Kubą po rewolucji lub przed rewolucją. Standardy życia mierzą ogólny dobrobyt, zamożność i jakość życia dla danej populacji narodowej. Ekonomiczne i nieekonomiczne czynniki, które przyczyniają się do oceny poziomu życia obejmują, ale nie są ograniczone do: konsumpcji, PKB per capita, nierówności dochodów, regularnego dostępu do żywności i wody, mieszkań, wskaźników przestępczości, edukacji, opieki zdrowotnej, usług społecznych, zdrowia środowiskowego i wolności gospodarczej.

W ocenie 10 faktów na temat warunków życia na Kubie, klimat polityczny kraju, przeszłość i teraźniejszość, odgrywa ważną rolę w zrozumieniu poziomu życia i jak wpływają one na ludzi na Kubie każdego dnia. Co więcej, normalizacja stosunków między Kubą a Stanami Zjednoczonymi w zakresie turystyki niesie ze sobą zastrzeżenia związane z nierozwiązanymi embargami nałożonymi na gospodarkę Kuby. Oprócz standardu życia, obecne i planowane rozwiązania służą zachęceniu amerykańskich ustawodawców do rewizji odpowiednich przepisów, które pozwolą Kubie na bardziej suwerenny handel, produkcję i eksport. Dopóki kwestia amerykańskiego embarga nie zostanie rozwiązana lub przynajmniej złagodzona, poziom życia na Kubie nie będzie się poprawiał. Mając na uwadze przeszłość i teraźniejszość Kuby, oto 10 najważniejszych faktów dotyczących warunków życia na Kubie:

1. PKB Kuby wzrasta każdego roku od historycznie niskiego poziomu 5,69 miliardów dolarów w 1970 roku do rekordowego poziomu 87,13 miliardów dolarów w 2015 roku. Kraj koncentruje dużą część swojego eksportu na turystyce, budownictwie, transporcie i rolnictwie. W 2016 roku Kuba wyeksportowała towary i usługi o wartości 1,18 miliarda dolarów, a zaimportowała tylko 6,73 miliarda dolarów. Oznacza to ujemny bilans handlowy między Kubą a resztą świata.
2. Wskaźniki rozwoju społecznego (HDI) plasują Kubę na 73 miejscu na świecie z indeksem .777 według Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju. To sugeruje, że Kuba ma wysoki poziom rozwoju społecznego. Kuba utrzymuje wysoki wskaźnik HDI z powodu swojej wierności gospodarce centralnie planowanej. Rządowa własność ziemi, pracy i kapitału ułatwia całkowitą kontrolę nad produkcją towarów/usług.
3. Kobiety na Kubie stanowią dużą i rosnącą frakcję w polityce, pracy i edukacji. Według American Association of University Women, “stanowią one 66% siły roboczej na Kubie, a ponad 70% profesjonalistów w kraju to kobiety” (AAUW). Kobiety i dziewczęta na Kubie mają jeszcze długą drogę do przebycia, jeśli chodzi o równouprawnienie. Jednak reprezentacja kobiet na stanowiskach politycznych utrzymuje się na poziomie 43,6 procent w 614-osobowej jednoizbowej legislaturze.
4. Kobiety mają znacznie wyższy współczynnik skolaryzacji brutto jako procent w edukacji w porównaniu z ich męskimi odpowiednikami. W 2008 r. kobiety stanowiły prawie 150 procent GER w porównaniu do mężczyzn na zaledwie 90 procent. W kolejnych latach kobiety nadal dominowały w dziedzinie zapisów na studia. Od 2016 r. parytet zapisów brutto opartych na płci jako przesunął się w kierunku równowagi.
5. Wskaźnik śmiertelności niemowląt spadł z 80 na 1000 żywych urodzeń w 1950 r. do 5 na 1000 w czasach współczesnych ze względu na centralnie planowany system rządowy Kuby. W 2015 r. ponad 10 procent PKB Kuby, czyli 9,2 mln dolarów, przeznaczono na zdrowie publiczne. Konkretnie, fundusze zostały przeznaczone na zapewnienie większej ilości personelu, materiałów i leków dla szpitali i klinik na całej wyspie. Dodatkowo, kubański minister zdrowia Roberto Morales Ojeda koncentruje swoje wysiłki na środkach zdrowia publicznego, w tym wody pitnej, odpowiedniej diety i podaży żywności oraz regularnych bezpłatnych badań dla przyszłych matek i dzieci.
6. Budowa nowych mieszkań na Kubie spadła z 42 940 w 2000 roku do 31 103 w 2012 roku. To wskazuje na monumentalne wyzwanie dla kubańskich mieszkańców, aby zbudować i zamieszkać w bezpiecznych, strukturalnie solidnych domach. W odpowiedzi na to, rząd kubański skupił się na przemyśle budowlanym, aby przyciągnąć więcej inwestycji zagranicznych. Wdrożyły 10 projektów z sektora budowlanego na Kubie, zaproponowanych w Portfelu Inwestycji Zagranicznych na lata 2016-2017 podczas 34 Międzynarodowych Targów w Hawanie. Jest to program rozwoju gospodarczego, który jest w trakcie realizacji. Na razie nie opublikowano danych na temat jego zwrotu lub wzrostu.
7. Strategia zbliżenia o przydomku “kubańska odwilż”, zainicjowana przez byłego prezydenta Baracka Obamę w 2014 roku, ma na celu normalizację stosunków dyplomatycznych z Kubą po półwieczu wrogości i ograniczonego handlu. Złagodzenie restrykcji dotyczących podróży i przekazów pieniężnych pozwoliło Amerykanom na wysyłanie na Kubę nieograniczonych sum pieniędzy. Dodatkowo, obywatele amerykańscy mogą podróżować na Kubę w celach religijnych i edukacyjnych. W rezultacie sektor turystyczny wzmocnił się i więcej pieniędzy trafiło do kieszeni kubańskich przedsiębiorców. Pomimo ostatnich prób prezydenta Donalda Trumpa, aby zdusić kubańską odwilż, ponad 4,7 miliona odwiedzających wpompowało ponad 3 miliardy dolarów w kubańską gospodarkę pod koniec 2017 roku, według danych rządu USA.
8. Huragany pozostają zagrożeniem dla przemysłu rolnego Kuby. Powodzie błyskawiczne niszczą uprawy ziaren kawy i zakłócają komunikację oraz dostęp obywateli do energii elektrycznej. W celu zaspokojenia potrzeb ekonomicznych i socjologicznych obywateli Kuby, hiszpańska organizacja pozarządowa o nazwie Hombre Nuevo, Tierra Nueva, pracuje nad pomocą rolnikom na obszarach wiejskich, dostarcza leki do przychodni dla dzieci i chorych oraz poprawia zaopatrzenie w żywność dla osób starszych.
9. La Libreta, 50-letni system racjonowania żywności, nadal działa w celu kontrolowania dostaw żywności dla ludności Kuby. System ten przydziela pewną ilość ryżu, chleba, mleka, zapałek, cukru i oleju w zależności od wieku, płci i dochodów danej osoby.
10. Istnieje kilka subsydiowanych opcji transportu publicznego dla turystów i obywateli kubańskich, które są własnością i są zarządzane przez rząd kubański. Turyści zazwyczaj korzystają z Viazul, usług autobusowych premium oferowanych przez rząd kubański. Viazul różni się od innych bardziej popularnych środków transportu publicznego tym, że posiada klimatyzację i zapewnia bardziej komfortowe doświadczenie dla pasażerów. W międzyczasie, bardziej dostępne i przystępne opcje pozostawiają wiele do życzenia dla obywateli Kuby.

10 najważniejszych faktów na temat warunków życia na Kubie dotyczy historii politycznej narodu, obecnego przywództwa i możliwości interwencji cywilnej w zakresie przesuwania tarczy na korzyść normalizacji stosunków między USA a Kubą. Obecnie, amerykańskie embargo na kubański handel tworzy nierówną równość na podstawie dochodów, GPD per capita, PKB według narodu i PNB.

– Nicholas Maldarelli
Photo: Flickr

.