Przez dwa lata mój partner i ja zmagaliśmy się z tym, jak wyszkolić chłopca na nocnik i nic nam nie wychodziło. Ale dzięki metodom nauki nocnikowania stosowanym w chińskim przedszkolu udało nam się sprawić, że synek siusiał do toalety w ciągu zaledwie tygodnia. Do przyuczenia maluchów do nocnika użyto “komunikacji eliminacyjnej”. Być może zetknąłeś się z tą metodą czytając o nauce nocnikowania. Przyznać trzeba, że artykuły mają rację ⏤ to naprawdę działa ⏤ ale oferują też nieco odkażoną wersję tego, jak to się robi i pomijają niektóre ważne szczegóły.
Rodzice w Chinach nie tylko robią kilka rzeczy inaczej ⏤ oni żyją w zupełnie innej kulturze. I jeśli naprawdę chcesz rozpocząć naukę nocnikowania malucha na chiński sposób, będziesz musiał znieść kilka gapiów po drodze. Oto co jest potrzebne:
1. Watching for Signs of Incoming Pee
Częścią sekretu do potty-training z “komunikacji eliminacji” jest obserwowanie tych małych wskazówek, że twoje dziecko musi korzystać z łazienki. Kiedy dziecko jest zbyt małe, aby cokolwiek powiedzieć, musisz być tym, który wypatrzy znaki i popędzi je do nocnika, zanim będzie za późno. I to działa. Tak jakby. To znaczy, na pewno to właśnie robiliśmy. Wypatrywaliśmy wyrazu twarzy, drgawek i zgadywaliśmy, czy naszemu synkowi chce się siusiu, czy nie. I często mieliśmy rację ⏤ tak z 40 procent czasu.
Ale to, o czym ludzie nie wspominają, to fakt, że jest to o wiele prostsze, gdy twoje dziecko nosi spodnie bez krocza. Bo tak jak przydatne mogą być małe drgawki twarzy, o wiele łatwiej jest wiedzieć, że zbliża się wypadek, kiedy widać, jak wąż z wodą napełnia się wodą. To dlatego nie przeszkoliliśmy naszego dziecka, dopóki nie skończyło 2 lat ⏤ ponieważ byliśmy zbyt nieśmiali, aby wyciąć dziury w jego spodniach.
2. Noszenie spodni bez krocza (do nauki nocnikowania)
Babcie są jedną z pierwszych rzeczy, które zauważa się podczas wizyty w Chinach. Zamiast pieluch, większość dzieci porusza się w rozciętych spodniach: spodniach z wielkimi, dziurami w jednym miejscu, w którym można się spodziewać, że każdy szanujący się artykuł odzieżowy będzie je zasłaniał. To jest prawdziwy sekret, dlaczego te dzieci nie moczą spodni ⏤ mają dziury w kroczu. Byłoby to praktycznie niemożliwe, aby je zabrudzić.
Dla ludzi Zachodu, jest to dość jarzący widok, aby zobaczyć grupę dzieci żyjących wolne i breezy życie. Ale jeśli chodzi o naszą chińską opiekę dzienną, nie było to nigdzie w pobliżu tak obrzydliwe jak noszenie pieluch. Według nich najgorszym scenariuszem jest to, że dziecko noszące spodnie bez krocza zostawi gdzieś bałagan. Jeśli jest na zewnątrz, może nasikać na trawę; jeśli jest w domu, może być konieczne chwycenie za mopa.
3. spędzanie czasu na nocniku
W Chinach, nie ma fajniejszego miejsca do spędzania czasu z dziećmi niż miniaturowy plastikowy nocnik. To w zasadzie tam spędzasz połowę dnia. Jak tylko dziecko jest wystarczająco duże, aby utrzymać własną głowę, sadzają je na sedesie przy każdej nadarzającej się okazji. Zazwyczaj sadza się je na nocniku z rękami pod udami. Następnie, kiedy jest czas na siusiu, gwiżdżą.
Chodzi o to, aby przyzwyczaić dziecko do myśli, że jest to miejsce, gdzie mają iść do łazienki. Gwizdek natomiast wywołuje reakcję Pawłowa, która ma sprawić, że dziecko zacznie sikać na rozkaz. Działa to zaskakująco dobrze. Ale musisz się przygotować na to, że będziesz spędzać dużo więcej czasu na nocniku. Niestety, jest to trudne do zrobienia, kiedy masz pracę. Ale jest to o wiele łatwiejsze, jeśli, jak większość chińskich par, twoi dziadkowie mieszkają w domu.
4. Siusianie do koszy na śmieci
Na Zachodzie jesteśmy przekonani, że dzieci nie są gotowe do nauki korzystania z nocnika do drugiego roku życia. I, szczerze mówiąc, mamy w pewnym sensie rację. Jednoroczne dzieci naprawdę nie są w stanie zdążyć na czas do nocnika. Tylko, że w Chinach nikogo nie obchodzi, gdzie dziecko sika. W rzeczywistości, dzieci w Chinach sikają wszędzie. Sikają do śmietników, na drzewa, a nawet po prostu sikają na chodnik, tam gdzie wszyscy chodzą. I to działa.
5. Deciding How Far You’re Willing to Go
Będę szczera, nie poszliśmy na całość. Wieszaliśmy się na nocniku, pozwalaliśmy naszemu chłopcu sikać na drzewa, a nawet przeprowadziliśmy tygodniowy intensywny trening nocnikowy “bez spodni”, podobny do amerykańskiej wersji trzydniowego weekendu. Dzięki temu mogliśmy nazwać naszego synka nocnikiem w wieku 2 lat, ale nie chcieliśmy iść na całość. Nie chcieliśmy, aby nasze dziecko biegało po dworze z dziurą w spodniach lub sikało na chodniki podczas spaceru po mieście. Może gdybyśmy to zrobili, mielibyśmy go na nocniku już rok wcześniej, przed przyjazdem do Chin ⏤ ale byliśmy gotowi pójść tylko tak daleko.
Taka jest prawda o komunikacji eliminacyjnej. To działa, ale nie chodzi tylko o technikę. Potrzeba całej kultury, żeby to zadziałało. A jeśli zamierzasz spróbować na Zachodzie, musisz zdecydować, jak wiele gapiostwa jesteś gotów znieść.
Mark Oliver jest pisarzem, nauczycielem i ojcem. Więcej jego tekstów można przeczytać na stronie mark-oliver.com.
.