Welsh Mountain Pony pochodzi z Walii, Wielka Brytania, i jest najmniejszy z walijskich ras. Są to małe, ale bardzo wytrzymałe kuce, które są znane z dobrego wyglądu i muskularnej budowy. Są one nie tylko wykorzystywane do jazdy w kilku dyscyplinach, w tym dyscyplin pokazowych pod siodłem i w uprzęży, ale także dla skoczków, ujeżdżenia i wierzchowce eventing. Rasa ta jest szczególnie preferowana jako kucyk dla dzieci.

Welsh Mountain Pony Zdjęcia

Grey Welsh Mountain Pony Obrazy Welsh Mountain Pony
Mountain Welsh Pony Zdjęcia Welsh Mountain Pony
Welsh Mountain Pony Welsh Mountain Pony Bay
Welsh Mountain Pony Black Welsh Mountain Pony Chestnut
Welsh Mountain Pony Horse Welsh Mountain Pony Sekcja A
Welsh Mountain Pony Ogier Welsh Mountain Pony Stadniny
Welsh Mountain Pony Dzikie Welsh Mountain Pony

Historia i rozwój

Starożytność kucyków walijskich działała jako przeszkoda dla badaczy, aby być jednomyślnym co do ich dokładnej genetyki. Uważa się, że kuce te wywodzą się od kucyków celtyckich i są jednym z czterech członków (“Sekcja A”) większej grupy koni zwanej “Welsh Pony and Cob”, która obejmuje zwierzęta genetycznie spokrewnione ze sobą.

Welsh Mountain Pony, wraz z innymi członkami grupy, pochodzą z Walii, południowo-zachodniej części Wielkiej Brytanii, na długo przed osiedleniem się Imperium Rzymskiego. Jednak potwierdzenie tych zwierząt wyraźnie sugeruje, że nie było pewne wpływy arabskie po drodze.

Od czasu ich powstania, te kuce nadal żyją w Walii, gdzie wiele z nich zostało udomowionych. Lokalni rolnicy trzymali te zwierzęta na walijskich zboczach od wielu pokoleń, podczas gdy w XIX wieku wiele osobników zostało nawet zakupionych jako kuce do ciągnięcia pociągów z węglem.

Uważa się, że istniały one w różnych górskich regionach Walii przez ponad tysiąc lat i zniosły wiele różnych rodzajów trudności, a nawet złego traktowania. Przez wiele stuleci zdziczałe konie biegały dziko po całym kraju, często stwarzając “uciążliwości” dla ówczesnych społeczeństw, w tym pasterzy, jak również rolników pracujących na polach uprawnych.

W końcu sprawa osiągnęła takie rozmiary, że w pierwszej połowie XVI wieku król Henryk VIII nakazał zniszczenie tych klaczy, które mają poniżej 13 rąk, oraz ogierów poniżej 15 rąk (tj. nie kwalifikujących się do kawalerii wojennej). W międzyczasie, niektóre z tych zdziczałych zwierząt uciekły do gęstych lasów na wzgórzach, i pozostał tam, unikając w ten sposób uboju i udaje się przetrwać.

Tak więc, z czasem, te kuce górskie spontanicznie się przyzwyczaiły i przystosowały do takich środowisk, i rozwinęły wrodzoną wytrzymałość, fizycznie, jak również inteligencję niezbędną do radzenia sobie w różnych sytuacjach. To również uczyniło je jednym z najlepszych fundamentów rasy koni na świecie.

Interesujące fakty

• Istnieje zdziczałe stado walijskich kucyków górskich, składające się z około 200 członków, którzy wędrują po wzgórzach Carneddau w Snowdonii w Walii.
• Różne rejestry w różnych krajach ograniczyły wielkość walijskich kucyków górskich do różnych wysokości. Podobnie jak w Wielkiej Brytanii, te czworonogi nie może być więcej niż 12 rąk, podczas gdy w USA, nie może przekroczyć 12.2.
• Te zwierzęta odgrywają również istotną rolę w systemie ekologicznym regionu poprzez utrzymanie trawy wystarczająco krótkie w niższych zboczach, a tym samym, zapewniając odpowiednie siedlisko dla choughs. Te wrony są rzadki gatunek wrony, które również dostać ich dieta larwy chrząszczy znaleźć w łajnie tych kucyków.
• Dziki miłośników zwierząt często odwiedzają Carneddau wzgórza w pobliżu Snowdonia, w Walii, aby uzyskać spojrzenie tych zwierząt, zwłaszcza w zimie, kiedy wspinają się niższe w dół gór. Źrebięta są jednak trudne do zobaczenia, z wyjątkiem okresu wiosennego.
• Welsh Mountain Pony jest często uznawany za najpiękniejszego kucyka na świecie.

.