“Out with the old and in with the new,”….czy jak to się mówi. W Stanach Zjednoczonych, chmura kurzu i gruzu w połączeniu z piłką do rozbiórki i buldożerem reprezentuje oznaki postępu, innowacji, działalności gospodarczej i nadziei na lepszą przyszłość dzięki projektowi architektonicznemu.

W rzeczywistości, nasze postrzegane stare i przestarzałe struktury wygenerowały przemysł rozbiórkowy o wartości 4 miliardów dolarów, a liczba ta będzie rosnąć wraz z upływem czasu. W samym 2010 roku, szacuje się, że 104 miliony ton materiałów przepłynęło z miejsc realizacji projektów do reszty kraju, co stanowiło 40% rocznego strumienia odpadów stałych w kraju.

Nasze społeczeństwo jest zalewane kampaniami na rzecz recyklingu papieru, plastiku i metalu – tak bardzo, że w naszej naturze leży prawidłowe wyrzucanie puszki po napojach gazowanych lub plastikowego kubka do odpowiedniego kosza bez chwili zastanowienia. Ale co z recyklingiem budynków, które wyburzamy? Jeśli budynek nie może być ponownie wykorzystany do adaptacji, jak możemy przekształcić jego materiały i dać im nowe życie poprzez inicjatywy, które pomagają zmniejszyć liczbę przestarzałych materiałów, które umieszczamy na wysypiskach śmieci?

Rozważając sposób, że nasze nawyki konsumpcyjne są trendy, możemy wkrótce być pozostawione bez wyboru, ale szybko strategie sposobów, aby lepiej chronić nasze zasoby. W Wielkiej Brytanii przemysł budowlany odpowiada za 60% wszystkich wykorzystywanych materiałów, jednocześnie generując jedną trzecią mierzonych odpadów oraz 45% wszystkich emisji CO2 w procesie budowy i rozbiórki. Obecne prognozy pokazują, że wydobycie materiałów potroi się w ciągu najbliższych trzech dekad, a także potroi się produkcja odpadów do końca tego stulecia. Ważne jest, aby zauważyć, że odpady obejmują nie tylko materiały o dużej skali, takie jak beton, belki stalowe, izolacja i drewno, ale także mniejsze (i dosłowne) nakrętki i śruby budynku.

Standardowy proces oczyszczania miejsca rozbiórki pozostał raczej spójny przez ostatnie kilka dekad. Wykonawca wynajmuje firmę rozbiórkową, która burzy budynek na miejscu i sprowadza firmę zajmującą się wywozem odpadów, która następnie zabiera rozebrane kawałki na wysypisko. Fragmenty budynku, które można by uratować, takie jak drzwi, okna, wysokiej klasy wykończenia i materiały wielkogabarytowe, często nie są zachowywane ze względu na często napięty harmonogram, brak miejsca na przechowywanie materiałów i brak wiedzy o tym, kto byłby skłonny je kupić i ponownie wykorzystać. Często o wiele łatwiej jest powtórzyć ten proces, niż angażować się w skomplikowaną i kosztowną logistykę rozkładania materiałów i ich ponownego przetwarzania – zwłaszcza gdy w pobliżu znajduje się tak wiele tanich wysypisk śmieci.

Kopenhaska firma Lendager Group zbadała już możliwości ponownego wykorzystania materiałów z miejsca rozbiórki w nowo powstałym budynku. Ich projekt Resource Rows to kompleks mieszkaniowy zbudowany z materiałów pochodzących z recyklingu z tego obszaru. Najbardziej charakterystycznym elementem elewacji jest unikalny wzór cegieł ułożonych w różnych kierunkach, który oddaje charakter i historię browarów Carlsberga, starych szkół i opuszczonych domów, z których zostały one odzyskane. Ponieważ recykling pojedynczych cegieł nie jest już możliwy ze względu na wytrzymałość zaprawy, cegły na potrzeby projektu Resource Rows zostały pocięte na moduły, przetworzone i ułożone w celu stworzenia nowej elewacji. Technika ta zmniejszyła ogólną emisję CO2 w fazie budowy.

Na szczęście, ze względu na rosnącą świadomość ekologiczną praktyki i presję ze strony społeczeństwa na tworzenie bardziej zrównoważonych rozwiązań, powoli zmierzamy w kierunku lepszego procesu recyklingu. Ponieważ ceny na wysypiskach powoli rosną, a budżety projektów stają się bardziej rygorystyczne, wielu architektów i wykonawców odkrywa sposoby, aby dać drugie życie materiałom budowlanym. Pragnienie tworzenia nowych rzeczy w budownictwie, które wywodzi się z ulepszeń fabrycznych podczas rewolucji przemysłowej, powoli odchodzi w przeszłość, zwłaszcza że postęp technologiczny sprawia, że proces ten jest szybszy. Zakłady recyklingu mogą przetwarzać więcej materiałów, a sam sprzęt do rozbiórki został zastąpiony przez maszyny, które mogą ciąć i sortować, a nie niszczyć kawałki budynków.

Ten artykuł jest częścią ArchDaily Topic: Recycled Materials. Co miesiąc analizujemy temat dogłębnie poprzez artykuły, wywiady, wiadomości i projekty. Dowiedz się więcej o naszych comiesięcznych tematach tutaj. Jak zawsze, w ArchDaily zapraszamy do współpracy naszych czytelników; jeśli chcesz zgłosić artykuł lub projekt, skontaktuj się z nami.

.