Każdy, kto kiedykolwiek myślał, że skryta włoska pisarka Elena Ferrante jest w rzeczywistości mężczyzną ukrywającym się za żeńskim pseudonimem, z pewnością śni. Głęboko urzeczywistniona dynamika pomiędzy najlepszymi przyjaciółkami z dzieciństwa, które stały się wrogami, Eleną Greco i Lilą Cerullo, nie mogłaby zostać wyczarowana z męskiego spojrzenia. Ich pasjonujące, trwające od dziesięcioleci przepychanki opisywane są w czterech powieściach cyklu neapolitańskiego Ferrante, które zostały zaadaptowane na równie pasjonujący serial dla HBO. Włoska produkcja rozpoczyna teraz przepiękny drugi sezon, który żywo odtwarza powojenny Neapol lat 50. i złożone relacje między jego mieszkańcami, z których wszyscy szukają czegoś więcej wśród ruin.

Reżyser Saverio Costanzo powraca, aby poprowadzić pierwszy odcinek nowego sezonu, podnosząc z sequela “Mojego genialnego przyjaciela”, “Historia nowego imienia”. Jednak w tym sezonie przekaże obowiązki reżyserskie przy dwóch odcinkach włoskiej reżyserce Alice Rohrwacher, której wymagające wizje kobiecych problemów w takich filmach jak “Szczęśliwy jak Lazzaro” i “Cuda” przygotowały ją do zajęcia się Ferrante.

W nowym sezonie “Mojej genialnej przyjaciółki” Lila (Gaia Girace) należy teraz do bogatego plemienia Caracci, wyszła za mąż za dumnego Stefano (Giovanni Amura), niechętnie ze względu na możliwości, jakie zapewni jej to jako obiecującej młodej kobiecie, desperacko próbującej wyrwać się z życia w slumsach Neapolu. Ale jak widzimy w pierwszym odcinku, Lila jest zimna wobec Stefano po kluczowej zdradzie: sprzedał parę ręcznie robionych butów jej rodziny opresyjnemu klanowi Solara, a ich późniejszy miesiąc miodowy wzdłuż pięknych brzegów Wybrzeża Amalfi okazuje się katastrofą. W przerażającej sekwencji, która zaczyna się od zamknięcia Lili w hotelowej łazience, z animalistycznym Stefano, podnieconym i napalonym, wyłaniającym się zza szklanych drzwi, brutalnie ją bije i gwałci.

Lila relacjonuje spotkanie Elenie (Margherita Mazzucco), która odwiedza swoją przyjaciółkę w eleganckim mieszkaniu nowożeńców w gentryfikowanym zakątku Neapolu. Lila otwiera drzwi w neutralnym stroju i okularach przeciwsłonecznych, wyglądając jak wyjęta z filmu Michelangelo Antonioniego, ale to dlatego, że ukrywa siniaka od ciągłych uderzeń Stefano. Jest teraz rozwodnioną wersją swojej odmiennej, pucołowatej osobowości. Lila mówi Elenie: “Chodźcie i zobaczcie, jak piękna jest łazienka”, oprowadzając ich po swoim nowym mieszkaniu z ponurą rezygnacją. To nie jest szczęśliwie zamężna kobieta, a ona teraz płaci niefortunną cenę za pożądanie lepszego życia. Jednak Lila nadal wie, jak uzbroić swoją seksualność, jak w scenie, w której oszukuje samą siebie, aby nakłonić Solarasów do wyciągnięcia nieszczęśliwego, niedoszłego zalotnika Eleny, Antonia (Christian Giroso), z poboru, który przyszedł dla większości młodych mężczyzn w ich sąsiedztwie.

HBO

Elena, w międzyczasie, jest bridling na uczucia Antonio, maskując jej prawdziwą intrygę dla jej początkującego intelektualnego kolegi z klasy Nino Sarratore (Francesco Serpico), którego polityczne i literackie aspiracje ożywiają Elenę, która ma nadzieję stać się pisarzem sama. Elena, po cichu walcząca o to, by dorównać Lili, mimo podziwu dla jej wieloletniej przyjaciółki, również chce stracić dziewictwo, ale nie chce oddać go Antoniemu, mimo że w odcinku otwierającym film dochodzi do prawie ostrego bzykanka. Ale Nino, pozornie nieznany Elenie, nie jest zainteresowany, zamiast tego ostatecznie walczy o uczucia Lili w serii wydarzeń, które dochodzą do głowy dla dwóch kobiet podczas przedłużonego pobytu w nadmorskim miasteczku Ischia. Nino, na kartach książki i nieco tutaj przez raffishly uroczy aktor Serpico, jest ostatecznym literacki fuck-boy, którego obecność w życiu Lila i Elena okazuje się być katastrofalne zakłócenia w sezonie odgrywa.

Wizualnie, trudno pomyśleć o bardziej uderzającym serialu w telewizji, z autorką zdjęć Francescą Calvelli kręcącą serial jak włoski film artystyczny z lat 60-tych, i scenografem Giancarlo Basili budującym świat Neapolu i sąsiednich włoskich miejscowości z pieczołowitym, żywym wiernym odwzorowaniem, które nie ma końca, jakby całe miasto zostało zbudowane dla serialu. (Choć wiele ujęć zewnętrznych zostało nakręconych na miejscu, plan filmowy jest właściwie rekonstrukcją Neapolu w południowowłoskim mieście Caserta). Max Richter’s aching orchestral score, meanwhile, lends a palpable undercurrent of melancholy to lives of quiet desperation.

Sceny z Lilą i Eleną razem posiadają niemal Bergmanesque kadrowania, z dwóch kobiet konkurujących o wizualnej prymatu w sposób, który odzwierciedla ich naładowany dynamikę jako kobiety zdolne do przechytrzenia każdego w ich społeczności – w tym siebie nawzajem. Obsada serialu autorstwa Sary Casani i Laury Muccino jest również zaskakująca dla fanów książek, ponieważ Girace i Mazzucco wyglądają niemal dokładnie tak, jak można by je sobie wyobrazić: Ciemne włosy i oliwkowa cera Lili maskują problemy kłębiące się w jej duchu, podczas gdy bardziej nieśmiała, szczuplejsza Elena żyje za szybą, nigdy nie próbując zajmować zbyt wiele miejsca. Ale za tą zimną szybą jest gotowa, by się załamać i wyrzucić z siebie wszystko.

Grade: A

“My Brilliant Friend” Season 2 premierowo w HBO w poniedziałek, 16 marca o 22:00 ET.

.