GENU VARUM (BOW LEGS)
By: Robert H. Sheinberg, D.P.M., D.A.B.F.A.S., F.A.C.F.A.S.

Koślawy wygląd kolana jest widoczny po urodzeniu i zaczyna się zmniejszać do drugiego roku życia. Jest to część normalnego fizjologicznego odwijania się, które ma miejsce w dolnej części nogi. Może to być związane z wewnętrznym skręceniem kości piszczelowej, tworząc chód ine.

Jak to jest oceniane?

Pełna ocena kończyn dolnych jest konieczna, oceniając również wszelkie współistniejące deformacje. Ważna jest również analiza chodu w celu wykluczenia koślawego ustawienia kolana. Ocena kolana u dziecka z genu varum jest łatwa do przeprowadzenia poprzez pomiar różnicy pomiędzy wewnętrznymi aspektami kolana, gdy stopy się dotykają. Odległość międzykłykciowa (przestrzeń pomiędzy kolanami) przy urodzeniu wynosi około 5-6 cm. W wieku sześciu miesięcy różnica ta wynosi zazwyczaj 2,5 cm. Tuż po ukończeniu pierwszego roku życia zbliża się do 0 cm. W niektórych przypadkach można również wykonać zdjęcie rentgenowskie w celu oceny kąta prostopadłego do dolnej osi kości podudzia (kość piszczelowa) w stosunku do linii przechodzącej przez metafizę kości podudzia (obszar płytki wzrostowej), “kąt metafizyczno-diafizjologiczny”. Pomaga to ocenić stopień deformacji, która może być obecna w kolanie (obszar proksymalnej piszczeli). To może pomóc w odróżnieniu tego, co jest normalną fizjologiczną koślawością od innych deformacji, które mogą być problematyczne.

Jako rodzic, kiedy powinienem się martwić o moje dziecko?

Ocena genu varum jest zalecana, jeśli dziecko kiedykolwiek doznało jakiegokolwiek urazu. Należy ją również ocenić, jeśli jedna noga wydaje się być dramatycznie różna od drugiej. Jeśli warunek pogarsza się lub jest postrzegane między wiekiem trzech i czterech i nie wydaje się być rozwiązaniu, ocena jest również konieczne. Dzieci z bardzo niską posturą, które mają również nadwagę, potrzebują zdjęć rentgenowskich, aby wykluczyć wszelkie nieprawidłowości kostne w okolicy kolana. Wykonywane są zdjęcia rentgenowskie i mierzone są kąty, aby wykluczyć możliwość wystąpienia stanów patologicznych. Patologiczna tibia vara może być również związana z dzieckiem, które wcześnie zaczęło chodzić i jest w górnym percentylu wagi dla swojej grupy wiekowej. Są one również niezbędne do wykluczenia urazów lub infekcji, które mogły mieć miejsce w płytce wzrostowej w młodszym wieku.

Jakie są najczęstsze przyczyny?

Fizjologiczne skrzywienie kości piszczelowej jest najczęstszą przyczyną genu varum. Należy wykluczyć inne przyczyny, w tym chorobę Blounta (vara tibial), metaboliczną chorobę kości (krzywica hipofosfatemiczna), dysplazję szkieletową. Inne, rzadsze schorzenia, w tym chondrodysplazja metafizyczna, ogniskowa fibrokartylaginoza i osteogeneza niedoskonała również mogą być wykluczone. (Zwykle dotyczy górnej i dolnej części kości nogi).

Co się stanie, jeśli deformacja się pogorszy?

Jeśli deformacja nie ustąpi lub pogorszy się, dziecko może mieć patologiczną kość piszczelową (choroba Blounta). Jest to zaburzenie wzrostu górnej, wewnętrznej części płytki wzrostowej dolnej części kości nogi. Ta płytka wzrostowa może być nierówno pochylona i obrócona do wewnątrz. Może być widoczne u dzieci w wieku od 2 do 4 lat i zazwyczaj występuje obustronnie (po obu stronach). Często jest związane z wewnętrznym skręceniem kości piszczelowej. Większość deformacji powstaje w bliższej części kości piszczelowej, gdzie płytka wzrostowa może być nieprawidłowa.

Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest powtarzający się uraz wewnętrznego aspektu górnej części kończyny dolnej (piszczeli) spowodowany chodzeniem na kolanie z nieprawidłowym ustawieniem koślawym. Może być związane z dziećmi, które wcześnie chodzą i są w górnym percentylu wagi dla swojej grupy wiekowej.

Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane z całej kończyny dolnej. Mierzony jest kąt metafizyczny, diafizjologiczny. Przedstawia on stopień deformacji, która jest obecna w górnej wewnętrznej części kości podudzia (tibia). Mogą być widoczne zmiany świadczące o zaburzeniach płytki wzrostowej. Kiedy zdjęcia rentgenowskie są wykonywane wcześnie, pozwalają na dokładną ocenę deformacji i ocenę jej progresji.

Leczenie może obejmować usztywnienie długiej nogi z obciążeniem. Operacja może być wskazana, jeśli nie ma korekcji przed ukończeniem 4 roku życia. Jeśli zamknięcie płytki wzrostowej nastąpi we wczesnym wieku, rokowanie dla deformacji jest złe. Jeśli operacja jest opóźniona do 4 roku życia, istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu deformacji. Operacja jest zazwyczaj wykonywana na górnej części kości nogi, aby ustawić ją w prawidłowej pozycji. Jeśli operacja jest opóźniona i nastąpiło zatrzymanie wzrostu (zamknięcie płytki wzrostu), może być konieczne wykonanie bardziej skomplikowanych zabiegów chirurgicznych.

.