Cel: Zbadanie satysfakcji zawodowej terapeutów zajęciowych w zmieniającym się systemie poprzez zastosowanie podejścia czasowo-geograficznego skupiającego się na codziennym życiu zawodowym terapeutów.

Uczestnicy: Dziewięciu terapeutów zajęciowych w Szpitalu Uniwersyteckim w Kopenhadze, Gentofte, Dania.

Metoda: Zastosowano mieszany projekt metodyczny. Terapeuci zajęciowi prowadzili dzienniki czasowo-geograficzne, a ich wyniki stanowiły podstawę do indywidualnych, półstrukturalnych wywiadów pogłębionych. Rejestrowano indywidualne refleksje na temat codziennego życia zawodowego. Transkrybowane wypowiedzi z wywiadów poddano analizie w celu określenia czynników wpływających na satysfakcję z pracy.

Wyniki: Dziewięciu terapeutów prowadziło dzienniczki przez jeden dzień w miesiącu, łącznie przez 70 wcześniej wybranych dni w okresie dziewięciu miesięcy; sześciu uczestniczyło w wywiadach indywidualnych. Ujawniono cztery czynniki ograniczające satysfakcję z pracy OT. Obawy ekonomiczne, nowe paradygmaty i metody zawodowe w połączeniu z nową strukturą organizacyjną służby terapii zajęciowej spowodowały niepewność. Dodatkowo na satysfakcję z pracy wpłynęły zmniejszające się możliwości nadzoru ze strony współpracowników. Możliwości doświadczania autonomii w codziennym życiu zawodowym zostały opisane jako czynniki sprzyjające satysfakcji z pracy.

Wnioski: Metody czasowo-geograficzna i wywiadu były przydatne w skupieniu się na satysfakcji z pracy terapeutów zajęciowych, którzy przedstawili indywidualne interpretacje równowagi między autonomią a trzema rodzajami ograniczeń w codziennym życiu zawodowym. Ograniczenia te dotyczyły organizacji, relacji władzy oraz – co nie mniej ważne – tego, jak projekt organizacyjny oddziału pasował do indywidualnych projektów terapeutów zajęciowych. Dopasowanie projektów organizacyjnych i indywidualnych ma kluczowe znaczenie, nie tylko dla OT, ale dla większości miejsc pracy, w których jednostki są zatrudnione do obsługi pacjentów w sektorze opieki zdrowotnej.