Osteolysis is defined as the process of progressive destruction of periprosthetic bony tissue, characterized on serial radiographs as progressive radiolucent lines and/or cavitation at the implant-bone or cement-bone interface. Bez odpowiedniego leczenia osteoliza może postępować do aseptycznego obluzowania i katastrofalnego uszkodzenia implantu. Osteoliza jest procesem wieloczynnikowym wynikającym z czynników gospodarza, protezy i czynników chirurgicznych. W miejscach styku materiałów powstają miliardy submikronowych cząstek zużywających się, które powodują osteolizę. Cząstki ulegają rozproszeniu wzdłuż efektywnej przestrzeni stawowej, w kości i w sąsiadujących tkankach miękkich. Początkowo pacjenci mogą nie mieć żadnych objawów klinicznych pomimo radiograficznych dowodów osteolizy i mogą pozostać całkowicie bezobjawowi, nawet w obecności znacznego ubytku kości. Objawy zwykle pojawiają się dopiero wtedy, gdy ubytek kości osiągnie punkt powodujący obluzowanie implantu, jego uszkodzenie (złamanie) lub złamanie okołoprotezowe. Zdjęcia radiograficzne i standardowe badania dostarczają ograniczonych informacji i prawie zawsze zaniżają wielkość ubytku kostnego. Trójwymiarowa tomografia komputerowa jest bardziej czuła i może monitorować objętość zmiany, jednak jej wadą jest wysoki koszt i ekspozycja na promieniowanie. Czas leczenia osteolizy okołoprotezowej jest kontrowersyjny, a podejmowanie decyzji medycznych jest dyskusyjne. Leczenie medyczne wydaje się być atrakcyjne, ale nie ma udowodnionej lub zatwierdzonej terapii farmakologicznej, która zapobiegałaby lub hamowała osteolizę okołoprotezową. Dokonaliśmy przeglądu medycznych i chirurgicznych opcji, które są dostępne w leczeniu osteolizy okołoprotezowej.