Każdy, kto używa poczty amerykańskiej lub jakiejkolwiek międzystanowej usługi doręczeniowej w celu popełnienia oszustwa, ryzykuje, że będzie ścigany na mocy federalnego prawa o oszustwach pocztowych. Jest to jedno z najczęściej ściganych praw federalnych, oszustwo pocztowe jest często oskarżane przez prokuratorów federalnych, ponieważ może mieć zastosowanie w tak wielu sytuacjach, a także dlatego, że dotyczy każdego, kto korzysta z poczty lub jakiejkolwiek międzystanowej usługi kurierskiej.

Historia ustaw o oszustwach pocztowych

Federalna ustawa o oszustwach pocztowych sięga 1872 r. i początkowo dotyczyła osób korzystających wyłącznie z poczty amerykańskiej w celu popełnienia oszustwa (lub próby jego popełnienia), np. korzystania z poczty w celu dalszego fałszerstwa lub loterii. Początkowo ustawa obejmowała tylko oszustwa dotyczące pieniędzy i własności materialnej. Jednak z biegiem lat Kongres znacznie rozszerzył zakres obowiązywania ustawy. Obecnie obejmuje ona oszustwa, które stanowią “kradzież uczciwych usług”. A osoba może popełnić to przestępstwo, wykorzystując nie tylko pocztę amerykańską, ale każdego międzystanowego przewoźnika lub firmę kurierską, taką jak FedEx i UPS. (18 USC Sekcje 1341 i następne.)

Ponieważ statut potencjalnie obejmuje tak wiele sytuacji kryminalnych, został nazwany “Uzi” prokuratury lub (bardziej łagodnie) “Stradivarious.” (Ellen S. Podgor, Mail Fraud: Opening Letters, 43 S.C. L. REV. 223, 224 (1992); Jed S. Radkoff, The Federal Mail Fraud Statute (Part I), 18 DUQ. L. REV. 771 (1980).) Jeden z sędziów opisał ten zarzut jako broń “tymczasową”, na której prokuratorzy opierają się, gdy zachowanie, które chcą oskarżyć, nie jest jeszcze przedmiotem bardziej ukierunkowanego ustawodawstwa. (United States v. Maze, 414 U.S. 395, 405-06 (1974) (Burger, C.J., dissenting). Na przykład, ustawa o oszustwach pocztowych jest źródłem bardziej szczegółowych i najnowszych ustaw o oszustwach kryminalnych, które kryminalizują oszustwa bankowe, oszustwa przewodowe i oszustwa w służbie zdrowia.

Oszustwa pocztowe i rekieterstwo

Ktoś oskarżony o oszustwa pocztowe ponosi ryzyko nie tylko skazania za to przestępstwo, ze znaczną grzywną i czasem więzienia, ale także oskarżenia o rekieterstwo. Jeśli oskarżony działał w porozumieniu z kimś innym, prokuratura może również postawić zarzut na podstawie Racketeer Influenced and Corrupt Organizations Act (znanej jako “RICO”). Skazanie na podstawie RICO naraża oskarżonego na znacznie większą karę w postaci grzywien i pozbawienia wolności.

Oszustwo pocztowe: Co musi udowodnić prokuratura?

Zadanie prokuratora w sprawie o oszustwo pocztowe jest stosunkowo proste, wymaga jedynie udowodnienia, że oskarżony miał plan oszustwa i wykorzystał pocztę (lub inne środki międzystanowe) do jego realizacji.

Czy oskarżony miał plan dokonania oszustwa?

Po pierwsze, prokurator musi przekonać ławę przysięgłych, że oskarżony miał plan wyłudzenia od kogoś pieniędzy, majątku lub “uczciwych usług”. Sądy zdefiniowały oszustwo jako zachowanie, które łamie prawny lub moralny obowiązek wobec innej osoby, powodując szkody. Na przykład, zastąpienie towaru gorszego gatunku niż ten zamówiony przez klienta stanowi oszustwo. Ponieważ jednak formy oszustwa są niemal nieograniczone, a koncepcja tak oczywista, sądy nie podały nam bardziej precyzyjnych definicji. Jeden z nich powiedział bez ogródek, że “defraudować to, używając mniej ładnego języka, oszukiwać”. (United States v. Foshee, 578 F2d 629, 632 (1978).)

Naruszenie przyjętych norm porządku publicznego może również stanowić oszustwo, jak wtedy, gdy schemat narusza obowiązek uczciwości, fair play i właściwego postępowania w biznesie i ogólnym życiu publicznym. Sądy orzekły, że wszystko, co jest konieczne, to “plan racjonalnie obliczony na oszukanie osób o zwykłej rozwadze i zrozumieniu”. (Badders przeciwko Stanom Zjednoczonym, 240 US 391(1916).)

W oskarżeniu o oszustwo pocztowe, rząd nie musi udowadniać, że plan rzeczywiście zranił ofiary, lub nawet został całkowicie zrealizowany. Nie jest nawet konieczne, aby ofiara schematu wiedziała o jego istnieniu.

Pozbawianie kogoś “uczciwych usług”

Zasięg schematu oszustwa może wykraczać poza manipulowanie pieniędzmi, majątkiem lub towarami. Wystarczające jest pozbawienie ofiary wartości jej uczciwych usług. Na przykład, pracownik, który przekazał kontrakty swojemu najlepszemu przyjacielowi, zamiast przyznać je najlepszemu oferentowi, pozbawił swojego pracodawcę obowiązku świadczenia “uczciwych usług” tym, z którymi prowadzi interesy.

Użycie poczty i prywatnych usług kurierskich

Łatwość, z jaką prokuratorzy spełniają ten element przestępstwa, jest być może jednym z powodów, dla których przestępstwo federalnego oszustwa pocztowego jest znane jako “najlepszy przyjaciel prokuratora”. Wykorzystanie jakiejkolwiek metody dostawy międzystanowej, w tym poczty amerykańskiej, wystarczy; i nie jest konieczne, aby wysyłka pocztowa była istotną częścią planu (może być jego częścią uboczną). Rząd nie musi udowadniać, że oskarżony faktycznie zdeponował cokolwiek na poczcie lub w firmie kurierskiej; wystarczy udowodnić, że wysyłka lub zdeponowanie przedmiotu w punkcie odbioru było ewentualną częścią planu. Prokurator może nawet udowodnić “wysyłkę”, wskazując na regularne procedury wysyłkowe biura.

Cheating to Get Into College: Mail Fraud

Cheating on college entry exams is nothing new, but even jaded court-watchers were amazed at the news, in March 2019, that some fifty people had been charged in a wide-ranging scheme to get high-school kids into elite colleges and universities. Rodzice rzekomo zapłacili setki tysięcy dolarów liderowi pierścienia, trenerom, proktorom testowym, personelowi rekrutacyjnemu i pełnomocnikom do testów SAT, starając się przedstawić kandydatów w fałszywym i atrakcyjnym świetle. 204-stronicowe oświadczenie przygotowane przez agenta FBI prowadzącego śledztwo w tej sprawie kończyło się słowami: “…Z całym szacunkiem stwierdzam, że istnieje prawdopodobny powód, aby wierzyć, że oskarżeni spiskowali w celu popełnienia oszustwa pocztowego i oszustwa pocztowego związanego z uczciwymi usługami, z naruszeniem tytułu 18, United States Code, Sekcja 1349.” Rodzice, trenerzy, administratorzy testów, pełnomocnicy ds. testów, urzędnicy szkolni i główny sprawca zostali oskarżeni.

Jak te zarzuty wypadną w konfrontacji z wymaganiami oskarżenia o oszustwo pocztowe, jak wyjaśniono powyżej? Przyjrzyjmy się każdemu z elementów:

• Plan lub schemat. Prokurator będzie musiał udowodnić, że rodzice i lider grupy działali razem, aby osiągnąć cel, jakim było przedstawienie fałszywych informacji w biurach rekrutacyjnych college’u. Akt oskarżenia FBI jest pełen fragmentów rozmów między liderem a rodzicami (uzyskanych na podstawie podsłuchu), w których szczegóły zostały wyjaśnione i uzgodnione.
• Oszustwo: Oszukana firma testująca SAT. Testy SAT są namacalnymi, wartościowymi przedmiotami, a reputacja firmy testującej zależy od dokładności raportów. Jeśli prokuratura może udowodnić, że testy zostały wykonane przez pełnomocników, firma testująca podważyła swoją wiarygodność (pamiętaj, nie jest konieczne, aby odbiorca wiedział o oszustwie). Innymi słowy, dobra wola firmy testującej – jej “uczciwe usługi” – została narażona na szwank. SAT jest częściowo administrowany przez Educational Testing Service (ETS), któremu nie są obce oszustwa tego typu, jak te zarzucane tutaj. W bardzo podobnej sprawie, federalny sąd apelacyjny stwierdził, że ich uczciwe usługi zostały przejęte, gdy oskarżeni zorganizowali pełnomocników, aby przeprowadzili standaryzowany test dla oskarżonych. (U.S. v. Hedaithy, 392 F.3d. 580 (2004).)
• Oszustwo: Oszukane biura przyjęć. Biura przyjęć na studia bardzo starają się być obiektywne i uczciwe. W stopniu w jakim zostały oszukane przez otrzymanie fałszywych opisów aplikantów i fałszywych raportów z testów, ich “uczciwe usługi” zostały zniweczone.
• Oszustwo: Odrzuceni uczciwi aplikanci. Dla każdego studenta, który uzyskał przyjęcie w sposób oszukańczy, jeden uczciwy wnioskodawca został odrzucony. Ten wnioskodawca, któremu obiecano uczciwą i obiektywną ocenę jego wniosku, nie otrzymał “uczciwych usług” od personelu rekrutacyjnego.

Użycie poczty lub międzystanowych firm dostawczych. Rodzice i lider grupy rzekomo korzystali z poczty i prywatnych firm kurierskich do przesyłania czeków, zdjęć (zdjęcia głów aplikantów zostały nałożone na zdjęcia sportowców) i raportów. Podsłuchane rozmowy uchwyciły te plany.

Inne oszustwa: Co nie liczy się jako oszustwo pocztowe?

Choć oszustwo pocztowe jest szeroko stosowanym przestępstwem, nie ma ono zastosowania we wszystkich przypadkach oszustw. Na przykład, jeśli używasz telefonu lub poczty elektronicznej, aby w nieuczciwy sposób przekonać kogoś do zapłacenia Ci pieniędzy, a przestępstwo to nigdy nie wiąże się z użyciem poczty, nie popełniłeś oszustwa pocztowego. Istnieje jednak wiele innych federalnych przepisów dotyczących oszustw, które mogą mieć zastosowanie w innych schematach oszustw, które nie wykorzystują poczty, takich jak oszustwa przewodowe lub komputerowe.

Kary

Kary za oszustwa pocztowe są potencjalnie bardzo znaczące. Chociaż konkretna kara nałożona przez sąd będzie się znacznie różnić w zależności od okoliczności sprawy, każde skazanie za oszustwo pocztowe może skutkować wysokimi grzywnami, długimi wyrokami pozbawienia wolności i innymi karami.

• Uwięzienie. Potencjalna kara więzienia za federalne przestępstwo oszustwa pocztowego jest bardzo wysoka. Każde wykroczenie może skutkować wyrokiem do 20 lat pozbawienia wolności w więzieniu federalnym. Jednakże, kara może być surowsza, jeśli przestępstwo dotyczy konkretnych ofiar lub elementów. Kiedy, na przykład, schemat oszustwa dotyczy pomocy dla ofiar katastrof federalnych lub gdy ofiarą jest instytucja finansowa, możliwe są wyroki 30 lat za każde przestępstwo.
• Grzywny. Grzywny za oszustwa pocztowe są również bardzo wysokie. Wyrok skazujący za pojedyncze przestępstwo oszustwa pocztowego może skutkować grzywną w wysokości do 250 000 USD. W przypadku oszustw dotyczących instytucji finansowych lub federalnej pomocy w przypadku klęsk żywiołowych, możliwe są grzywny w wysokości do 1 miliona dolarów za każde wykroczenie.
• Okres próbny. Wyroki skazujące za oszustwa pocztowe mogą również skutkować okresem próbnym. Każdy skazany na okres próbny musi spędzić określoną ilość czasu, zazwyczaj od roku do trzech lat lub więcej, przestrzegając określonych warunków sądowych zamiast odbywania kary pozbawienia wolności. Warunki te ograniczają swobody danej osoby, np. wymagając od kuratora regularnego zgłaszania się do kuratora, poddawania się wyrywkowym rewizjom domowym lub wyrywkowym testom na obecność narkotyków, nie łączenia się ze znanymi przestępcami i nie popełniania innych przestępstw.
• Restytucja. Kiedy w wyniku oszustwa pocztowego uda się wyłudzić czyjąś własność lub wyrządzić szkodę ofierze, sądy uznają restytucję za część wyroku. Wypłaty restytucyjne są dokonywane na rzecz ofiar, aby mogły one odzyskać to, co straciły w wyniku oszustwa. Płatności restytucyjne muszą być dokonywane oprócz grzywien, a kiedy przyznawany jest okres próbny, są one warunkiem wyroku.

Porozmawiaj z adwokatem

Jeśli grozi Ci oskarżenie o oszustwo pocztowe, potrzebujesz porady doświadczonego adwokata obrony karnej. Jak tylko dowiesz się, że jesteś badany lub oskarżony o jakiekolwiek przestępstwo federalne, musisz natychmiast poszukać lokalnego adwokata obrony karnej. Możesz nieświadomie i szkodliwie wpłynąć na swoją sprawę, mówiąc do śledczych bez kompetentnej reprezentacji prawnej. Rozmowa z adwokatem obrony karnej, który jest zaznajomiony z przepisami dotyczącymi oszustw pocztowych i który ma doświadczenie z lokalnymi prokuratorami federalnymi i sądami, jest jedynym sposobem na zapewnienie, że twoje prawa są chronione na każdym etapie procesu karnego.