To jest historia o adaptacyjnym ponownym wykorzystaniu, nieplanowanym przestarzałości, i sposób jeden budynek może straddle dwa wieki i przyjść do ucieleśnienia kapryśnej natury handlu w nowoczesnym amerykańskim mieście.

Wytężający się, inspirowany Majami, monolit w stylu Art Deco, pierwotnie znany jako Western Furniture Exchange i Merchandise Mart, stoi na swoim bloku Market Street pomiędzy Dziewiątą i Dziesiątą ulicą już od 81 lat.

Ukończony w lecie 1937 roku – w tym samym roku co most Golden Gate – kosztem 3 milionów dolarów i po zaledwie roku budowy, masywny kompleks wystawowy dla hurtowników i producentów wyposażenia wnętrz, dywanów, oświetlenia, draperii, urządzeń i radioodbiorników nigdy nie miał być przestrzenią publiczną. Była to przestrzeń, w której sprzedawcy mebli spoza miasta i handlowcy z branży spotykali się na sezonowych targach i gdzie profesjonaliści w świecie wystroju wnętrz mogli porównywać najnowsze style i technologie, pokój po pokoju i piętro po piętrze. Dokładnie dziewięć pięter salonów wystawowych, w sumie ponad 600 000 stóp kwadratowych na początku.

Jak opisuje to przedstawiciel obecnego właściciela budynku, Shorenstein Realty Services, “Był to w zasadzie fizyczny internet, gdzie kupujący mogli przechodzić z salonu do salonu, aby obserwować i negocjować najnowsze linie w domu i komercyjnych mebli i towarów.”

Oczywiście, przed Internetem, wszystkie zakupy musiały wystąpić osobiście lub przez katalog, ale budynki takie jak ten sprang up w głównych miastach amerykańskich (jeszcze większy Merchandise Mart w Chicago również widział kilka ostatnich adaptacyjne reuse) z powodu synergii, które istniały w tej konkretnej branży, a wzajemne korzyści z wniesienia sprzedawców wyposażenia domu razem w jednej fizycznej lokalizacji.

Na ceremonii poświęcenia w dniu 31 lipca 1937 roku, San Francisco Mayor Angelo Rossi oświadczył, “Ten budynek sprang do życia w mniej niż rok, stanowiąc odpowiedź San Francisco na Depresję. Nowy budynek oddaje dawnego ducha Zachodu i pokazuje, że ludzie wciąż mają odwagę marzyć pomimo przeszkód, które mogą się pojawić.”

Na uroczystym obiedzie z okazji poświęcenia, który odbył się w eleganckim klubie Mart na 10 piętrze, wystąpiła panna Valerie Wynne z zespołem Kiwanis Singers. Trzy dni później, 3 lipca 1937 roku, jak donosiła Kronika San Francisco, oficjalne wielkie otwarcie uświetnił główny mówca Roscoe R. Rau z Chicago, wiceprezes wykonawczy National Retail Furniture Association, którego bez wątpienia porywające przemówienie nosiło tytuł “Jak dealerzy mebli mogą osiągnąć zysk pomimo zwiększonych kosztów prowadzenia działalności”.”

Pierwotną firmą odpowiedzialną za to, co stało się znane jako Western Merchandise Mart, lub po prostu SF Mart, była Capital Co. Architects, choć jak mówi architekt konserwator Elisa Skaggs, która pracowała nad niedawną oceną zasobów historycznych budynku przez firmę Page and Turnbull, “nigdy nie byliśmy w stanie zidentyfikować jednego nazwanego architekta odpowiedzialnego za budynek lub pracę nad detalami”.

Jest to w ostrym kontraście do wielkich wodewilów i pałaców filmowych zaprojektowanych przez znanych architektów, które wyłożone były na Market Street w czasach, gdy SF Mart został zbudowany, w tym najbardziej okazały z nich wszystkich, spektakularny Fox Theatre zaprojektowany przez Thomasa Lamba, który stał bezpośrednio po drugiej stronie ulicy. Western Furniture Exchange and Merchandise Mart był, mimo wszystko, kolejnym utylitarnym budynkiem handlowym o stalowej konstrukcji, który powstał w epoce wielu takich budynków, a detale w stylu Deco i okazałe lobby miały na celu przyciągnięcie niewielkiego segmentu populacji, w przeciwieństwie do olśnienia mas.

Po ponownym odwiedzeniu budynku w 2015 roku w jego najnowszym wcieleniu, Market Square (określanym również lokalnie jako Twitter Building), długoletni nostalgista Chronicle Carl Nolte napisał: “Podobnie jak większość San Franciscans, nigdy nie dałem temu miejscu drugiego spojrzenia. Po pierwsze, budynek był duży i brzydki. Po drugie, znajdował się na rogu 10-tej i Market.”

Dla miłośników Art Deco, jednak, rzeźbiarskie detale budynku w kształcie litery L z terakoty są niczym innym jak nudnymi monolitami. Trzy fasady budynku wychodzące na Dziewiątą, Market i Dziesiątą Ulicę zawierają misternie ścięte kolumny wykonane z piaskowych płytek terakotowych, które są poprzerywane fryzami w stylu Mayan-Deco i wspaniale rzeźbioną kratą, która unosi się nad każdym z wielu wejść.

Przednia część struktury “penthouse” na najwyższym piętrze Mart była pierwotnie domem dla stacji radiowej KSAN, która miała dużą antenę nadawczą, jak również. I przez kilka lat, Mart Club restauracja i audytorium w kierunku zachodniej strony budynku również zawierał odkryte patio, które wkrótce dostać pokryte i ponownie wykorzystane jako warehouse.

An reklama w inauguracyjnym 1937 kupujących ‘przewodnik dla budynku opisuje Mart Club jako “przeznaczony z powodu jego wielkości, nominacje, i piękno, aby stać się centrum przemysłu konwencji i działań organizacyjnych na Zachodzie.”

Przedstawiciel Shorenstein Company uważa, że taras na dachu, który później stał się główną cechą biur Twittera tutaj, mógł zostać przykryty z powodu często chłodnej pogody w SF. Podczas budowy magazynu w czasie II wojny światowej, kiedy stal i beton były reglamentowane, właściciele użyli starodrzewu daglezji – drewna, które później zostało odzyskane i ponownie wykorzystane jako boazeria w najnowszym wcieleniu lobby i na wielu innych piętrach, zgodnie z projektem BCV Architects + Interiors.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Centrum Historii San Francisco, Biblioteka Publiczna San Francisco

Zachodnia Giełda Meblowa i Merchandise Mart miały być wielokrotnie odnawiane i uzupełniane na przestrzeni lat. Zaledwie 10 lat istnienia, w 1947 r., kwitnący powojenny biznes skłonił właścicieli do nabycia sąsiednich działek wzdłuż Ninth Street, które stały się przedłużonym skrzydłem, które zmieniło prostokątną płytę podłogową w kształt litery L, dodając około 220 000 stóp kwadratowych powierzchni wystawowej. Wydaje się, że jest to część oryginalnej struktury, ponieważ detale zewnętrzne doskonale naśladują te same motywy Mayan-Deco.

1958 przyniesie dalszą rozbudowę 10. piętra, dodając więcej przestrzeni wystawowej na wschodnim krańcu budynku i rozszerzając istniejący penthouse, nadając całej strukturze, cofniętej w stosunku do oryginału, fasadę w stylu międzynarodowym. Jeszcze jedno, jedenaste piętro, zostało dodane na szczycie tej struktury w 1963 roku.

Nowojorska ADCO Group kupiła budynek w tym okresie i prowadziła salon meblowy przez następne pięć dekad.

W 1974 roku dodano Mart 2, całkowicie nowy budynek od strony 10 ulicy wzdłuż Stevenson, zaprojektowany przez lokalnego architekta z San Francisco, Jorge De Quesada. Pomimo pewnego nacisku ze strony co najmniej jednego komisarza Departamentu Planowania na wzorzystą betonową okładzinę budynku (zawierał tylko małe, dwustopowe kwadratowe okna, aby zachować jakość oświetlenia salonu w środku), nowy budynek został zatwierdzony, a w połowie 1975 roku dodał kolejne 400 000 stóp kwadratowych powierzchni wystawowej do kompleksu SF Mart, który teraz wynosił ponad 1 milion stóp kwadratowych. Dwa budynki zostały połączone przez mosty na każdym piętrze nad Stevenson Street od 2 do 10 story.

A pamflet dla potencjalnych najemców z tej epoki szczyci się, “Roczne zimowe i letnie Furnishings Markets przyciągają ponad 25.000 menedżerów towarów, kupujących detalicznych sklepów, architektów, projektantów, specyfikatorów i biur kupna do zachodniej Merchandise Mart, z transakcji kupna szacuje się na więcej niż jeden miliard dolarów rocznie.”

Kolejna renowacja lobby i parteru miałaby miejsce w 1989 roku, ale w kolejnych dwóch dekadach Mart popadł w niemal całkowite przestarzałość. Tylko 30 meble i artykuły gospodarstwa domowego hurtownie pozostały w kompleksie w 2008 roku, w dół z 300 w 2005 roku, krótko po pół roku przemysł handlu przeniósł się do Las Vegas’s 5 mln stóp kwadratowych World Market Center.

Jak były dyrektor generalny Mart Roseann Carini powiedział Chronicle w tym czasie, “hurtowy wzór zakupu zmienia się w branży meblarskiej.”

Fizyczne salony wystawowe, takie jak te, były teraz głównie domeną bardzo wysokiej klasy rynków meblowych, które już przeniosły się do przestrzeni butikowych w SF Design Center i jego przyległej Design District w SoMa.

Właściciele ADCO już rozważyli stworzenie kondominiów na górnych piętrach budynku, ale zamiast tego rozpoczęli pracę nad przekształceniem budynku w przestrzeń biurową i handlową. Byłoby jeszcze kilka lat, zanim Wielka Recesja się skończyła, a firmy technologiczne, takie jak Twitter, były zachłanne na duże powierzchnie biurowe w centrum San Francisco, takie jak ta.

The Shorenstein Company wkroczyła, aby kupić SF Mart i Mart 2 od ADCO w 2011 roku, za 110 milionów dolarów.

Jak powiedział rzecznik Shorenstein Curbed SF, “Architektura Mayan-deco oryginalnego budynku miała elegancję, która przypominała kierownictwu o klasycznym, zabytkowym Russ Building (na Montgomery Street) z 1927 roku, który był własnością Shorenstein od lat 70-tych i mieścił ich światową siedzibę.”

Wskoczyli oni również w momencie, gdy Twitter, pod przynętą ulgi podatkowej, był już w trakcie negocjacji dotyczących trzech pięter budynku, które ostatecznie mieli wynająć. W ten sposób narodziłby się Market Square.

RMW Architecture and Interiors pozostało architektami projektu, a BCV zaprojektowało przestrzenie publiczne i handlowe, a w sumie Shorenstein zainwestował w renowację około 300 milionów dolarów. Latem 2012 roku budynek Mart 2 został wypatroszony i zrekonstruowany przy użyciu istniejących kości, z usunięciem betonowej okładziny i zastąpieniem jej szklaną ścianą kurtynową. Panele z marmuru Calacatta, które znajdowały się w historycznym lobby 1355 Market, zostały pocięte i ponownie wykorzystane jako panele w nowym lobby przy 1 Tenth Street, łącząc dwa niegdyś rozłączne budynki, a stare kładki nad Stevenson zostały usunięte, ponieważ dawna aleja stała się nową przestrzenią dziedzińca między budynkami. (Twitter dodał z powrotem swój własny skybridge w 2017 roku, połączył swoje dwie przestrzenie biurowe na dziewiątym piętrze, ze względu na przepełnienie na windach budynków i trudności w podróżowaniu między nimi).

Odnotowując zasilane gazem palenisko, które jest teraz zainstalowane wzdłuż pokrytego trawą dziedzińca, Nolte napisał, “Patroni pobliskich firm siedzą na ławkach z napojami i przekąskami, jak zaawansowani technologicznie kowboje wokół ogniska.”

W holu 1355 Market znajduje się również dzieło sztuki autorstwa rzeźbiarza Chrisa Edmundsa, który ponownie wykorzystuje wiele mosiężnych skrzynek pocztowych, które kiedyś były częścią ogromnego banku skrzynek pocztowych należących do wielu najemców budynku.

Jak dla tych firm na parterze, detaliczne części kompleksu były mniejszym sukcesem, jak dotąd, ponieważ dzielnica Mid-Market pozostaje w uścisku swoich dziesięcioletnich przemian. Market on Market, lokalna podróbka Whole Foods, oraz tętniąca życiem lokalizacja Fitness SF w budynku 1 Tenth, pozostają popularne wśród pracowników budynku i mieszkańców pobliskich osiedli mieszkaniowych, takich jak Nema. Ale masywna przestrzeń restauracyjna, która przez krótki czas była domem dla inspirowanej Francją brasserie Bon Marche, stojącej naprzeciwko Market Street, musi jeszcze znaleźć sobie trwałego najemcę.

Podobnie, równie ambitny Dirty Water, restauracja i bar z napojami na tyłach budynku, trwał kilka lat dłużej, ale został zamknięty w lipcu. Tymczasem, wzdłuż Dziewiątej Ulicy po stronie Market Square, Cadillac Bar and Grill wydaje się nadal iść silny z jego dzbanów margarity i półmisków nachos.

W 2015 roku dowiedzieliśmy się, że Shorenstein był cicho zakupy wokół Market Square za 800 milionów dolarów, a do sierpnia tego roku, udało im się sprzedać 98 procent udziałów w budynku do Barclays, zachowując tylko 2 procent udziałów. Od tego roku, że umieścić wartość budynku na 937 milionów dolarów (pamiętaj, jak to kosztowało 3 miliony dolarów, aby zbudować?). Podczas gdy Twitter jest nadal większościowym najemcą, inni najemcy w budynku obejmowali należącą do Microsoftu sieć społecznościową Yammer i inkubator high-tech Runway.

Z bycia centralną lokalizacją Zachodniego Wybrzeża w branży wyposażenia wnętrz, a “fizyczny internet” urządzeń i artykułów gospodarstwa domowego, Western Exchange Meble i Merchandise Mart stracił swoją przydatność w części z powodu Internetu. Ale, do 2014 roku, miejsce to było domem dla jednego z kamieni węgielnych przedsiębiorstw nowego Internetu, Twitter, gdzie tanie jabs i memy są wymieniane w miejsce fizycznych towarów.

To jest bardzo San Francisco historia. I tylko czekać – z tak masywnym i nieruchomym budynkiem, to jeszcze daleko do końca.